فیلم | تجلیل از استاد اردشیر کشاورز، تاریخ‌نگار برجسته کرمانشاهی

به گزارش خبرنگار ایرنا، اردشیر کشاورز ( ۱۳۲۳ در کرمانشاه)، مورخ، پژوهشگر و منتقد در زمینهٔ تاریخ و فرهنگ منطقهٔ کرمانشاهان است. پدران وی از کردهای مهاجری بودند که از دیار بکر در کردستان ترکیه که در آن زمان در امپراتوری عثمانی قرار داشت، به منطقهٔ کرمانشاه مهاجرت نمودند و سپس در هلیلان و سر فیروز آباد (سرونو) و شهر کرمانشاه اسکان یافتند.

جد خاندان کشاورز (کشاورزی یا شیخوند) رجبعلی خان شیخوند کرمانشاهانی به اتفاق طایفه اش (شیخوند) و طایفهٔ نامیوند زنگنه در روستای سرتپه کرمانشاه (محله های سرتپه، چنانی، و جوانشیر کنونی) در شهر کرمانشاه به امر زراعت اشتغال داشتند. در زمان فتحعلی شاه فرزند ارشدش شاهزاده محمدعلی میرزا دولتشاه به حکومت کرمانشاهان، لرستان و خوزستان و سرحدداری عراقین منصوب و نسبت به انتصاب رجبعلی خان شیخوند به عنوان کلانتر بلده و بلوکات کرمانشاه در سال ۱۲۲۳ هجری قمری اقدام و بنا به خواهش شاهزاده، طایفه شیخوند به اراضی روستای خالصه برزه دماغ کوچ کردند.

در سال ۱۲۳۷ هجری قمری از جانب فتحعلی شاه، رجبعلی خان شیخوند به عنوان وزیرالدوله کرمانشاه منصوب و در محله برزه دماغ نسبت به ایجاد راسته بازار، کاروانسرا و حمام اقدام نمود. خاندان کشاورز از زمان دولتشاه تا عصر کنونی در کرمانشاه سکونت دارند. اردشیر کشاورز در سال ۱۳۲۳ در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. بعد از پایان تحصیلات متوسطه در سال ۱۳۴۴ در کرمانشاه خدمت وظیفه را به عنوان سپاهی دانش (آموزگار روستا) در کردستان به اتمام رسانید.

در سال ۱۳۴۶ به خدمت وزارت پست و تلگراف و تلفن درآمدند. سال ۱۳۴۹ با داشتن لیسانس مهندسی ارتباطات به ایلام منتقل و به عنوان مأمور در وزارت کشور به سمت شهردار یکی از شهرستان های استان ایلام گزینش گردید. از سال ۱۳۵۱ تا سال ۱۳۵۶ توانست مدارج تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد ادبیات را تکمیل و به عنوان معاونت و سرپرستی مدیریت کل پست و تلگراف استان ایلام منصوب شود.

از ۱ فروردین ۱۳۶۳ به عنوان مدیر ارتباط منطقهٔ جنگی شامل شهرستان های اسلام آباد غرب، سرپل ذهاب، قصر شیرین و گیلانغرب تا سال ۱۳۶۵ مشغول و از سال ۱۳۶۵ تا سال ۱۳۷۳ به عنوان رئیس تشکیلات اداری و پستی شهرستان کرمانشاه به کار خود ادامه داد. از سال ۱۳۷۶ به عنوان کارشناس صدا و سیمای مرکز کرمانشاه تاکنون به خدمت اشتغال داشته و بالغ بر پنج هزار ساعت مباحث علمی، فرهنگی و هنری را به سامان رسانیده است.