مرکز منطقه‌ای کنوانسیون‌های بازل و استکهلم ایران، در دنیا برتر شد

به گزارش ایرنا از سازمان حفاظت محیط زیست، مهدی خادم ثامنی اظهار داشت: مرکز منطقه ای کنوانسیون های بازل و استکهلم مستقر در سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان یکی از مراکز منطقه ای در سطح جهان مطابق مصوبه مجلس شورای اسلامی در حوزه مدیریت صحیح پسماندهای خطرناک و مواد شیمیایی مشمول کنوانسیون های بازل و استکهلم در منطقه آسیا و اقیانوسیه فعالیت می کند.

وی افزود: مرکز منطقه ای کنوانسیون های بازل و استکهلم در ارزیابی سال های گذشته توسط دبیرخانه کنوانسیون ها مستقر در ژنو، دارای پایین ترین رتبه عملکردی در میان سایر مراکز منطقه ای بوده است و موضوع لغو میزبانی ایران و تفویض آن به کشورهای داوطلب منطقه در جلسات بین المللی کنفرانس اعضا کنوانسیون های BRS مطرح شد.

مدیر کل دفتر مدیریت پسماند سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: به رغم تمام محدودیت ها و تحریم های ظالمانه بین المللی در چند سال اخیر، اقدامات قابل قبولی در راستای اهداف و وظایف مرکز منطقه ای به منظور ارتقای جایگاه بین المللی آن در مجامع عمومی دنیا انجام گرفت و این مرکز در ارزیابی های انجام شده در اوایل سال ۲۰۲۳ توسط دبیرخانه به عنوان یکی از مراکز منطقه ای برتر با کسب حداکثر امتیاز (۳۳ امتیاز از مجموع ۳۳ امتیاز) برگزیده شد.

وی افزود: ملاک و معیار ارزیابی مبتنی بر عمل به تعهدات منطقه ای و بین المللی، توسعه همکاری با کشورهای عضو و غیر عضو، تبادل اطلاعات با سایر مراکز منطقه ای، برگزاری جلسات راهبردی و فنی منطقه ای و بین المللی، انعقاد تفاهم نامه با مرکز منطقه ای چین، انجام پروژه با مشارکت وزارت محیط زیست کشور پاکستان، هماهنگی های لازم بمنظور انتقال فن آوری های نوین و سازگار با محیط زیست، مدیریت پورتال مرکز منطقه ای (فارسی / انگلیسی)، برگزاری دوره های آموزشی ملی و منطقه ای و سایر موارد است.

کنوانسیون بازل

کنوانسیون بازل با هدف کنترل نقل و انتقالات فرامرزی پسماندهای خطرناک و سایر انواع پسماندها و ارتقای مدیریت زیست محیطی آنها تدوین شده است. پیش از تدوین کنوانسیون بازل، نقل و انتقالات پسماندهای خطرناک از کشورهای توسعه یافته به کشورهای درحال توسعه، کشورهای با اقتصاد در حال گذار و کشورهای کمتر توسعه یافته به راحتی و بدون هیچ مانعی برای منتفع شدن از نیروی کار ارزان قیمت این کشورها و اجتناب از انتقال آلودگی های ناشی از بازیافت غیر اصولی به کشورهای توسعه یافته صورت می گرفت.

به طوری که پسماندها طی فرایندهایی معیوب بازیافت می شدند و تمام آلودگی ها و به تبع آن صدمات زیست محیطی و بهداشتی در این کشورها برجای می ماند و حاصل این عملیات که اغلب مواد ذی‌قیمتی بودند به کشورهای توسعه یافته منتقل می شدند، در پی اوج گیری نگرانی های بین المللی از این گونه اقدامات، کنوانسیون بازل در ۲۲ می ۱۹۸۹ تدوین و به امضای ۵۳ کشور رسید و پس از آن در ۵ می ۱۹۹۲ در جهان لازم الاجرا شد، به تدریج تا به امروز ۱۸۷ کشور با تصویب قانونی آن به عضویت این کنوانسیون در آمدند. کشور جمهوری اسلامی ایران نیز پس از تصویب قانون الحاق کشور به کنوانسیون، در تاریخ ۳۱/۶/۷۱ و تأیید آن در شورای نگهبان در تاریخ ۱۲/۷/۷۱ ، به عضویت کنوانسیون در آمد.

کنوانسیون استکهلم

کنوانسیون استکهلم در زمینه آلاینده‌های آلی پایدار (POPs) شامل مواد شیمیایی با کاربرد صنعتی و آفتکش با هدف حفاظت از سلامت انسان و محیط زیست در برابر این مواد و برنامه ریزی جهت کاهش و حذف کاربرد آنها در تاریخ ۲۲ می سال ۲۰۰۲ توسط ۱۲۶ کشور امضا شد، بر این اساس قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون استکهلم درخصوص آلاینده های آلی پایدار در تاریخ ۱۰/۳/۱۳۸۴ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و توسط شورای نگهبان تأیید شد. همچنین هیأت وزیران، طی ابلاغیه شماره ۷۸۶۱/ت۲۴۶۱۶هـ مورخ ۲۶/۲/۱۳۸۰، سازمان حفاظت محیط زیست را به عنوان مرجع ملی کنوانسیون استکهلم تعیین کرد و رونوشت ابلاغیه فوق الذکر به تمام مراجع قانونی مربوطه ارسال شد. هدف اصلی این کنوانسیون حفاظت سلامت انسان و محیط زیست در مقابل آلاینده‌های آلی پایدار است.