دسته روی دیار فرهنگ‌ها در سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع)

به گزارش ایرنا، هزاران نفر از شهروندان بجنوردی در سالروز شهادت ششمین ستاره تابناک امامت و ولایت به همراه دسته روی هیات های سینه زنی از میدان شهید به مقصد حرم امام زاده عباس بن موسی بن جعفر (ع) این خطه به راه افتادند.

این آیین با حضور پرشور اقشار مختلف مردم این شهر اعم از پیر و جوان، زن و مرد و بزرگ و کوچک در حال برگزاری است و در پیشاپیش آنان شماری از مدیران ادارات، روحانیان، فرماندهان نظامی و انتظامی نیز حضور دارند.

مردم مومن و ولایتمدار خراسان شمالی از شب گذشته با اجتماع در مساجد، تکایا، حسینه ها و اماکن متبرکه ضمن دعا و نیایش به پیشگاه خداوند منان بار دیگر ارادت و عشق خود را به ائمه اطهار (ع) بروز دادند.

نظیر این آیین عزاداری علاوه بر شهرستان بجنورد در دیگر نواحی روستایی و شهری خراسان شمالی نیز در حال برگزاری است.

همچنین از چند روز گذشته، تمامی خیابانها، معابر، ادارات، مسجد و برخی منازل مسکونی بجنورد و دیگر شهرستان های خراسان شمالی سیاهپوش شده و مجالس روضه خوانی و ذکر مصیبت اهل بیت عصمت و طهارت در جای جای مناطق شهری و روستایی این استان برپا شده است و بساط پختن غذای نذری و اطعام عزاداران در همه جا برقرار است.

به گزارش ایرنا، امام جعفر صادق(ع) ششمین پیشوای شیعیان و بنیان گذار فقه جعفری است که توانست مکتب فقهی فراگیر و نهضتی دانش محور را پایه گذاری و با توسعه حوزه علمی، در علوم نقلی و عقلی شاگردان برجسته‌ای تربیت کند و زمینه پویایی تمدن اسلامی را فراهم آورد.

در روزگاری که امت اسلامی طعم تلخ حکومت ستمگرانه حاکمان بنی امیه را می‌چشیدند، امام جعفر صادق (ع) توانست نهضت علمی و فرهنگی بزرگی را شروع و پایه‌های علمی مکتب شیعه را محکم سازد تا جایی که از مذهب شیعه اثنی عشری با عنوان «مذهب جعفری» و از آن حضرت(ع) با عنوان موسس آن یاد می‌شود.

ابوعبدالله، ابواسماعیل و ابوموسی از کنیه های آن امام همام(ع) به شمار می‌رود و «صابر، طاهر و فاضل» از جمله لقب‌های ششمین پیشوای شیعیان و «صادق» نیز مشهورترین لقب ایشان است.

این امام بزرگوار(ع) در طول زندگی خویش، حکومت چند تن از خلفای اموی و پس از آن عصر سفاح و منصور از خلیفه های عباسی را درک کرد و در تمام این دوره‌ها لحظه‌ای از گسترش دین اسلام و حمایت از مردم ستم دیده دست برنداشتند.

امام جعفر صادق(ع) از نظر علمی مورد ستایش تمامی عالمان عصر خویش بود که سرانجام با دستور منصور دوانیقی خلیفه عباسی در ۲۵ شوال ۱۴۸ هجری مسموم شد و به شهادت رسید.