به گزارش روز یکشنبه ایرنا از سازمان حفاظت محیط زیست، حسن اکبری افزود: بر اساس رویکرد جدید سازمان، به دنبال استفاده از ظرفیت های جوامع محلی برای مدیریت ذخیره‌گاه‌های زیستکره هستیم.
وی اظهار داشت: ایران یکی از کشورهای پیشرو در انتخاب ذخیره‌گاه‌ها و ایجاد مدلی برای حفاظت از آنها است و در سال ۱۳۵۵ تعداد ۹ ذخیره‌گاه در کشور مصوب شد که در سال های بعد با اضافه شدن چهار ذخیره گاه دیگر، تعداد آنها به ۱۳ مورد رسید.
وی افزود: وجه تمایز ذخیره‌گاه زیستکره با دیگر مناطق حفاظت شده این است که نقش اصلی را در بهره برداری و حفاظت از این مناطق، جوامع محلی و ذینفعان بر عهده دارند؛ بنابراین بهره برداری از ذخیره‌گاه های زیستکره به صورت پایدار صورت می گیرد.
به گفته اکبری، پراکنش ذخیره‌گاه‌های زیستکره در ایران نسبتا مناسب بوده و توانسته اکوسیستم های مختلف را پوشش دهد.
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست اظهار کرد: در دنیا ۷۳۸ ذخیره گاه زیست کره در ۱۳۴ کشور وجود دارد که توسط ۶ سازمان منطقه ای هدایت می شوند.
وی تاکید کرد: ایران یکی از کشورهایی است که هزینه زیادی در بحث حفاظت انجام داده و کمتر کشوری در دنیا وجود دارد که همچون کشور ما تمام هزینه های حفاظت بر دوش دولت باشد.
اکبری تصریح کرد: ما با تمام چالش هایی که داریم توانستیم گونه های کاریزمای خود را حفظ کنیم با این وجود، در استفاده مناسب از مدل های مشارکتی و همکاری با جوامع محلی چندان توفیقی نداشتیم.
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست بر توسعه همکاری های منطقه ای برای استفاده از مدل های مدیریت مشارکتی در ذخیره های زیستکره تاکید کرد.
اکبری در پایان بر ضرورت استفاده مدیران حفاظت محیط زیست استانها از ظرفیت های جوامع محلی تاکید کرد.
زیستکره بخشی از زمین است که شامل تمام موجودات زنده است، این بخش یک پله بالاتر از اکوسیستم است و شامل ارگانیسم هایی است که در اجتماعات گونه ها یا جمعیت انسان ها زندگی می کنند و با یکدیگر تعامل دارند.
نظر شما