وجودی مطهر که زمین خاکی را به جلوه حق جانی دوباره و زینت همیشگی بخشید. با تلاءلو نور ولادت آخرین خورشید نبوت نمادهای ظلم و کفر فروپاشید و نسیم وحی بر پیکره این عالم و مردمان فرورفته در خمودی و جمود جهالت، جانی دوباره داد.
همو که خالق جهان و جهانیان هرگاه در قرآن قسم یاد کرده به نام او آخرین فرستاده‌اش بوده است او که جلوه رحمت کامل رب العالمین، حبل المتین و عطر توحیدی وآغازگر عصر ایمان است.
او که نبی الرحمه؛ رحمت للعالمین است پیامبری که مظهر اخلاق، اسوه آگاهی، جلوه بی همتای مهربانی و مهرورزی و طلیعه رحمت الهی بر تمامی عالمیان است.
او آمد تا در دوران بی ارزشی تمامی ارزشها، حتی وجود انسان، روزگاری که زن به جرم زن بودن زنده زنده مدفون و روح وجسم زندگان هم به بردگی کشیده می‌شود پیام رهایی، آزادگی و عدالت را به ارمغان آورد.
و محمد (ص) می آید و با خود بخشی از دنیای الوهیت را به دنیای مادی بند می زند تا سیاهی "لات و عزی و هبل" را از زندگی مردمان بزداید و آن را با نور وحدانیت هستی بخشد.
او می آید تا ظلمت جهالت و خود پرستی را که دیر زمانی بر آسمان قلب انسانیت، سایه افکنده بود و می رفت که سیطره خود را مطلق نماید، بشکافد و نور الهی را بر آن بتاباند آن‌هم در آن سکوت دهشتناکی که طنین نای خاموش بیداران را کسی نمی شنید و انسانیت، شرافت، وحدانیت و دانایی، گم شدگانی بودند که در آن شب دیجور روزنی می جستند به سمت روشنایی.
آری انسان بلا دیده از آدم تا مسیح درسها گرفت و نشنید و اینک که در تاریکی گرفتار آمده، معلمی می جوید که ناب‌ترین آموزه های زندگی و حیات را به گوش جانش نجوا کند. او رسولی می خواهد از سلاله پاکان تا به گمگشتگی ششصد ساله او بعد از مسیح(ع) پایان بخشد و او را از این رهاشدگی برهاند.
آری نبی الرحمه آمد آن‌هم زمانی که آسمانیان دیگر تاب نگریستن در جهالت زمین را نداشتند و شیطان می رفت سیطره وجود نامبارکش را بر گل وجود آدمی بگسترد. آمد و روشنایی این وجود مطهر نوری بر انسان گمگشته در جهالت و رمقی دوباره و بارقه ای از امید در وجود تاریک او شد و دانست هنوز به تسخیر شیطان در نیامده است.
آمد تا محکم‌ترین ستونهای استبدادی، از این عبودیت و وجود هستی بخش در جای جای گستره هستی به لرزه درآید و عشق دوباره جان گیرد و انسان به جان آمده، نفسی بازیابد و بداند که مرغ باغ ملکوت است نه از عالم خاک.
آمد تا گستره فیض و لطف وجودش نه آدمیان که عالمیان را شامل شد و امروز بعد از ۱۴ قرن ندای آسمانی‌اش در گوش تاریخ همچنان طنین انداز است و تا دنیا دنیاست حیات، جاودانگی، آزادی از غیر و عبودیت ذات الهی را در وجود بشریت زنده نگه می دارد.
وجودی که محبت‌ها را بیدار و جاهلیت را ذلیل و خار کرد و برادری را بین مردم پیوند زد و چتری از محبت را میان انسانها سایه افکن کرد و امتی بزرگ اعم از عرب و عجم، سیاه و سفید و فقیر و غنی را دور هم جمع کرد و ملاک برتری را تقوی قرار داد.
پیامبر اکرم (ص) چون خورشید فروزان درخشید و نجات انسانها را به ارمغان آورد و کمال انسانها را آرزو نمود و تکمیل اخلاق را سرلوحه بعثت خود قرار داد و پیمان اخوت و برادری و اتحاد را راه نجات مردمان قرار داد.
باید در این زادروز خوبیها و هفته وحدت که سرشار از عطر محمدی است قلبها را به مهر نبوی و اصول مستحکم اسلام ناب محمدی پیوند زد و روزنه های رخنه خصم دون و دشمنان انسان و انسانیت را بست.
بویژه که این زادروز همزمان با میلاد جلوه منور ختم رسل صادق ولایت است آن بی کران سلاله نبی که چهار هزار شاگرد و آموزنده غرق در لذت دانستن او بودند و از محضر بی انتهای علم الهی او بهره بردند.
فجر صادقی که دانش بی ریای‌اش چون رودی بر عطش و تشنگی جهانیان جاری شد و فضیلت، فقاهت، دانایی و علم نبوی را در مکتب تشیع به زیبایی تمام متبلور ساخت او که مظهر تمام نمای انسان مسلم، متعهد، معتقد، مومن، فاضل و مهرورز بود.
آنچه که امروز جامعه انسانی و بیش و پیش از آن جامعه اسلامی ما بدان نیازمند است و باید به سیره مهرورزانه رسول خوبیها و مهر صادق اش قوت بخشیم آن است که به هم مهربانی کرده و مهر بخشید، اخوت و برادری را سرلوحه امور قرار داده و زیستن زیبا را در کنار هم بیاموزیم و ترویج کنیم.
نظر شما