به گزارش خبرنگار موسیقی ایرنا، کتاب «دلنواز» آثاری از غلامحسین بیگجه‌خانی برای ساز قانون با تنظیم، تدوین و اجرای پریچهر خواجه عضو هیئت علمی دانشکده موسیقی دانشگاه هنر، موسیقیدان و نوازنده ساز قانون منتشر شد.
در این مجموعه به همراه یک لوح فشرده، ۲۰ قطعه از ساخت ها، نواخته ها و روایت‌های ارزشمند و به یادماندنی استاد غلامحسین بیگجه خانی انتخاب و متناسب با ویژگی ها، تکنیک و قواعد نوازندگی ساز قانون، بازتعریف، تنظیم و اجرا شده است.
پریچهر خواجه (قانون) و وحید اسداللهی (دایره و نقاره) از نوازندگان این اثر هستند. صدابرداری؛ استودیو مدرن، میکس و تهیه نسخه نهایی؛ صادق نوری، ناظر ضبط: صادق نوری و پریچهر خواجه، تصویرگری جلد؛ ملیحه محسنی، نت‌نگاری؛ مطهره بادپا، در این اثر همکاری کردند. کتاب «دلنواز» طی سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ ضبط شده و سال ۱۴۰۱ در ۶۴ صفحه و در ۵۰۰ جلد به همت موسسه فرهنگی هنری ماهور منتشر شده است.
آواز بیات ترک؛ رنگ بیات ترک، آواز افشاری؛ پیش درآمد افشاری، رنگ افشاری یک، چهارمضراب عراق، رنگ افشاری ۲، آواز دشتی؛ پیش‌درآمد دشتی، ضربی دشتی، رنگ دشتی، دستگاه سه‌گاه؛ رنگ سه‌گاه، دستگاه همایون؛ چهار مضراب همایون، رنگ همایون، آواز بیات اصفهان؛ چهارمضراب اصفهان یک، چهارمضراب اصفهان ۲، رنگ اصفهان، آواز بیات شیراز (آذری)؛ ضربی بیات شیراز یک، چهارمضراب بیات شیراز، ضربی بیات شیراز ۲، دستگاه چهارگاه؛ ضربی چهارگاه یک (آذری)، ضربی چهارگاه ۲ (آذری) و رنگ چهارگاه از بخش‌های کتاب «دلنواز» است. این قطعات سال گذشته با همراهی وحید اسداللهی در قالب آلبوم موسیقی «دلنواز» منتشر شده است.
استاد حسین علیزاده موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده تار و سه‌تار در یادداشتی درباره کتاب «دلنواز» نوشته است: «ترنم نواهای جاودان مورد توجه عام و خاص در دل تاریخ ماندگار است؛ نواهایی که از دل برخاسته و به دل نشسته است. رنگ و طپش زیبای دو ساز قانون و نقاره جانی تازه و دلنشین به نغمه‌های آشنا بخشیده است.
طنین صدای ظریف، زلال و دلنشین قانون با نوازش پریچهر خواجه این مژده را در خود دارد که دیگر قانون ساز مهجوری نیست. او دلدادگی خود به هنر نواختن را همواره به شاگردان بی‌شمار خود نیز آموخته است. فعالیت مستمر و مسئولانه هنری در زمینه اجرا و آموزش موسیقی از او چهره‌ای آشنا و معتبر در جامعه هنری به جای گذاشته است.
همراهی هنرمند محبوب و پر احساس، وحید اسدالهی، که پیوسته با شور و شوقش جانی تازه به اجراهای موسیقی در عرصه‌های مختلف بخشیده، لطف و زیبایی این اثر را به اوج خود رسانده است. هم‌نوایی دو ساز سرشار از احساسات عاشقانه و حماسی است.
مجموعه آثار منتخب از استاد غلامحسین بیگجه‌خانی ادای دینی است که هنرمندان پریچهر خواجه و وحید اسدالهی به آن همت گماشته تا قدردان و پاسدار هنر این استاد دلنواز بوده باشند.»
غلامحسین بیگجه‌خانی نوازنده برجسته تار و از استادان مکتب تبریز موسیقی ایرانی متولد سال ۱۲۹۷ در تبریز بود. پدرش حسینقلی‌خان بیگجه‌خانی نوازنده برجسته تار تبریز بود. بیگجه‌خانی از ۶ سالگی نزد پدر به آموختن تار پرداخت. پس از مرگ پدر در سال ۱۳۱۰ بیگجه‌خانی نزد شاگرد پدرش رضاقلی‌خان زابلی آذر، آموزش خود را ادامه داد.
در دوران جوانی با گوش کردن به کارهای میرزا حسینقلی، درویش خان، نی‌داوود و علی‌اکبرخان شهنازی روی صفحه‌های سنگی قدیمی با ساز این استادان آشنا شد.
بیگجه‌خانی از تجربیات ردیفی اقبال آذر نیز آموخت و در کنسرتی در باغ گلستان تبریز با اقبال برنامه اجرا کرد. وی همزمان با تأسیس رادیو تبریز، فعالیت خود را در آن آغاز کرد و مدتی سرپرست ارکستر ایرانی رادیو تبریز بود. بعد در رادیو ایران مشغول به کار شد و مدتی نیز به دعوت نورعلی خان برومند در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به تدریس پرداخت. او آثاری نیز در تنظیم و اجرای موسیقی آذربایجانی دارد. آخرین کنسرت غلامحسین بیگجه‌خانی با گروه چاووش در سال ۱۳۶۳ برگزار شد. وی ۲۴ فروردین ۱۳۶۶ در بیمارستان ۲۹ بهمن تبریز درگذشت.
تکنوازی‌های اصفهان، افشاری، سه‌گاه، شور، چهارگاه با آواز اقبال آذر، قسمت دوم بیداد در دستگاه همایون با آواز محمدرضا شجریان، مجموعه رنگ‌های آذربایجانی، اجرا و ضبط دستگاه‌های ماهور، سه‌گاه، همایون و آوازهای بیات اصفهان و بیات ترک و کنسرت در کانون فرهنگی و هنری چاووش با محمدرضا لطفی در دستگاه‌های همایون و بیات ترک (سال ۱۳۶۳) از جمله آثار بیگجه‌خانی است.
نظر شما