به گزارش خبرنگار اقتصادی ایرنا، "رضا محمدی" در نخستین نشست تخصصی روش‌های تامین مالی انرژی‌های تجدیدپذیر در محل دوازدهمین نمایشگاه بین المللی انرژی‌های تجدید پذیر و بهره وری انرژی افزود: در روش ریال مانایی تسهیلات پرداختی کاملا ریالی است اما محاسبات آن ارزی صورت می‌گیرد.
وی افزود: این روش راهکار مناسبی است تا فعالان انرژی‌های تجدید پذیر بتوانند نیازمالی خود را تامین کرده و در بازپرداخت با مشکل روبرو نشوند.
مدیر قراردادها، پیگیری مطالبات و نظارت بر مصرف صندوق توسعه ملی خاطرنشان کرد: روش‌های قبلی تامین مالی صندوق مشکلاتی برای دارندگان نیروگاه‌ها به همراه داشت بنابراین ربال مانایی رونمایی شد. صندوق توسعه ملی از بدو تاسیس تاکنون برای ۴۶ طرح نیروگاهی ۴.۶ میلیارد دلار تامین مالی کرده است. تاکنون از این مبلغ ۳.۵ میلیارد دلار پرداخت شده است.
مدیر قراردادها، پیگیری مطالبات و نظارت بر مصرف صندوق توسعه ملی افزود: از محل تامین مالی انجام شده هفت هزار و ۲۰۰مگاوات به سرانجام رسیده است. ۳۰ طرح هم با بیش از ۳هزار مگاوات توان به بهره برداری رسیده است که تنها چهار طرح آن در بخش انرژی‌های تجدید پذیر بوده است.
مدیر قراردادها، پیگیری مطالبات و نظارت بر مصرف صندوق توسعه ملی دادن تسهیلات ارزی به نیروگاه ها را طرحی شکست خورده ارزیابی کردو گفت: روش ریال مانایی ایرادهای تسهیلات ارزی را ندارد و برای فعالان نیروگاهی مناسبتر است.
به گزارش ایرنا، پیش از این مهدی غضنفری؛ رئیس هیات عامل صندوق توسعه ملی ، درباره قراردادهای مانایی این صندوق که به تازگی معرفی شده است، گفته بود: صندوق توسعه ملی صندوقی با منابع ارزی، تسهیلات ارزی و بازپرداخت ارزی است، اما به دو دلیل صندوق منابع ریالی هم دارد؛ یک دلیل ماده (۵۲) قانون الحاق مجلس است که اشاره می‌کند سالانه ۱۰ درصد از ورودی‌های صندوق برای پرداخت تسهیلات به حوزه صنعت و ۱۰ درصد از منابع صندوق برای پرداخت تسهیلات در حوزه کشاورزی به ریال تبدیل شود که از این محل صندوق منابع ریالی هم دارد.
وی ادامه داد: همچنین در مصوبه‌ای که ما از هیات امنا گرفتیم برای بازپرداخت تسهیلات خود، قرار شد بتوانیم تملک دارایی انجام دهیم یا شرکت‌ها و بنگاه‌های بدهکار به ما سهام دهند. قاعدتا چنین سهامی در داخل کشور اگر فروخته شود، بازپرداختش ریالی است.
غضنفری تاکید کرد: برهمین اساس ما باید در مورد این دو منبع ریالی در صندوق فکری می‌کردیم که چه کُنشی داشته باشیم، چگونه یک صندوق ارزی، ریال خودش را تسهیلات دهد که ارزش ارزی صندوق کاهش پیدا نکند؟ به دنبال چنین پرسشی، پاسخی برایش پیدا کردیم به اسم وام «مانایی»؛ یعنی گفتیم این منابع ریالی را می‌توانیم در اختیار تسهیلات‌گیرندگان قرار دهیم، ولی متصلش کنیم به کالا یا دارایی یا یک ارز خاص. وقتی این منابع ریالی را به کسی وام می‌دهیم، می‌گوییم این میزان، معادل مقداری طلا یا مقداری دلار تلقی می‌شود، بعد وام گیرنده هم در زمان بازپرداخت بر اساس آن واحد سنجش که مثلا کالاست یا ارز، آن را به صندوق برگرداند. مثلا اگر صندوق ۳۰ هزار تومان به متقاضی می‌دهد و الان این مبلغ، یک دلار است، پنج سال بعد که می‌خواهد بازپرداخت داشته باشد باید ببیند دلار چند است و ریال متصل به آن را با ارزش آن دلار برگرداند.
نظر شما