به گزارش حوزه سیاست خارجی ایرنا،عابد اکبری، مدیرعامل مؤسسه مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران در یادداشتی در مورد تحریم های آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران نوشت: یکی از مهمترین ابعاد سیاست «تحریمهای غیرقانونی و فشار حداکثری ایالاتمتحده علیه ایران»، تحریم دارو، لوازم درمانی و بهداشتی، بهخصوص تحریم داروی بیماران خاص است. این سیاست با رای موقت دیوان بینالمللی دادگستری و با ابعاد مختلف حقوقبشر از جمله حق بر سلامت مندرج در اسناد مختلف بینالمللی، تناقضهای جدی دارد و واجد پیامدهای منفی و گسترده علیه سلامت شهروندان عادی ایرانی است.
ایجاد محدودیتهای مالی گسترده برای دولت، کمبودهای جدی برای داروهای حیاتی بیماران خاص و فلج کردن صنعت داروسازی داخلی ایران و اجبار آن به مصرف داروهای کمکیفیت و واردات داروها و مواد اولیه با کیفیت پایینتر یا مشکوک، از دیگر پیامدهای این سیاست علیه نظام سلامت عمومی ایران است.
هرچند آمریکا بارها مدعی شده که صادرات دارو به ایران تحریم نیست؛ اما اولاً موانع متعدد بانکی - مالی برای انتقال پول در واردات اقلام درمانی به ایران اخلال ایجاد کرده است؛ ثانیاً مواضع طرف آمریکایی نشان داده که سیاست تحریم دارو، با هدف «آسیب عمدی به مردم ایران و نیل به اهداف سیاسی»، بهطور آگاهانه اتخاذ شده است. در مورد نکته اول باید تأکید کرد که فرآیندهای اداری و نظارتی بانکی طولانی، بوروکراسی پیچیده مرتبط با نظام کنترل صادرات، شرایط خاص حملونقل، بیمه و سایر خدمات مورد نیاز برای تسهیل صادرات دارو، در کنار کارشکنی عمدی غرب، عملاً بهبهای جان صدها هزار ایرانی تمام شده است.
این در حالی است که آمریکا، همواره مدعی بوده تحریمهایی «هوشمند» و «هدفمند» علیه «فعالیتهای هستهای ایران» وضع کرده که آسیبی متوجه جمعیت غیرنظامی، نخواهند کرد. اما در عمل، این سیاست، حق بر سلامتی و حق بر حیات مردم ایران را نقض کرده و از این جهت، حتی میتوان آن را جنایت علیه بشریت توصیف کرد.
نکته دوم نیز به راهبرد آمریکا و قصد آن برای گسترش دایره تحریمها و افزایش هرچه بیشتر اثرات آن بر جامعه ایران ارتباط دارد. درواقع، آمریکا قصد دارد امتیاز سیاسی از دولت ایران را با تحمیل درد و رنج بیشتر به مردم ایران اخذ کند. بدین ترتیب، مردم ایران، باید فشار تحریم را بهطور غیرقابل تحمل، احساس نمایند تا به تعبیر مقامات دولت ترامپ، «رنج عمدی ناشی از تحریمهای آمریکا را درک کنند و وادار شوند از دولت خود بخواهند تا «تغییر رفتار» دهد».
این سیاست آمریکا همچنین برخلاف «اصول راهنمای سازمان ملل در زمینه تجارت و حقوق بشر» است که از دولتها میخواهد اطمینان حاصل کنند که اقدامات شرکتهای مختلف موجب نقض حقوقبشر نمیشود. در واقع دولتهای غربی، نهتنها به این وظیفه نظارتی خود عمل نکردهاند، بلکه عملاً با اقدامات و سیاستهای خود مانع از تجارت عادی اقلام بشردوستانه با ایران شدهاند و بعضاً با دخالت سیاسی، شرکتها را از فروش دارو و لوازم درمانی به ایران منع کردهاند.
مسأله مهم در مورد این تحریمهای غیرقانونی که با همراهی برخی کشورهای اروپایی، در حال اِعمال آسیبهای جبرانناپذیر بر سلامت و بهداشت ایرانیان است، «جنایت علیه بشریت» بودن آن را نشان میدهد. طبق بند «ک» ماده 7 اساسنامهی رم (دیوان بینالمللی کیفری)، «رفتارهای غیرانسانی» که عمداً باعث رنج زیاد یا آسیب جدی به بدن یا سلامت روحی و جسمی میشود، بهدلیل گستردگی یا سازمانیافته بودن این رفتارها و اینکه در راستای «سیاست/ قصد» یک «دولت/ سازمان» برای اقدام علیه جمعیت غیرنظامی هستند، «جنایت علیه بشریت» محسوب میشوند.
عدم همکاری شرکتهای تامینکننده اقلام درمانی با ایران بهدلیل تحریمهای یکجانبه آمریکا و در سایه انفعال و همراهی اروپا، ایجاد اخلال عمدی در خرید دارو برای بیماریهای خاص و حاد، تحریم هواپیمایی کشوری و مختل کردن حملونقل بههنگام انتقال اقلام پزشکی به ایران در کنار تصریح مقامات آمریکایی مبنی بر عمدی بودن فشار حداکثری بر مردم ایران، نشان میدهد آمریکا و متحدان آن، حقوقبشر، حق بر سلامت و حیات مردم ایران را نقض کرده و مرتکب جنایت علیه بشریت شدهاند.
نظر شما