ماموستا مُلا «عبدالرحمان مرادی» روز دوشنبه با تسلیت ماه محرم و ایام سوگواری تاسوعا و عاشورا و شهادت سرور و سالار شهیدان امام حسین (ع) ابتدا به تشریح حرمت ماه های حرام مانند محرم که در آن مصیبت عظیمی بر امام حسین (ع)، اهل بیت و یارانش وارد شد از دیدگاه آیات قرآنی پرداخت و افزود: در قرآن خداوند می فرماید: همانا تعداد ماه های سال نزد الله ۱۲ ماه است در کتاب الله ،لوح المحفوظ از روزی که آسمان ها و زمین خلق شده اند چهار ماه از این ۱۲ ماه ،ماه های حرام است یعنی باحرمت هستند و باید حرمت آنها از قتل و کشتار ، ظلم و دیگر موارد نگاه داشته شود که محرم یکی از آنها است.
وی همچنین تصریح کرد: اعراب قبل از اسلام نیز این ماه ها را حرمت می گرفتند و در آنها جنگ و جدال نمی کردند حتی گروه اندکی از آنان بجای چهار ماه، برای هشت ماه در سال حرمت قائل بودند و ظلم، ستم و جنگ در ماه های حرام را گناه بسیار بزرگی می دانستند که جرمش از ماه های غیر حرام بیشتر بود،هر چند که ظلم، ستم، جنگ وجدال ذاتا منفور است.
ماموستا مرادی افزود: کلمه "شهر" بمعنی ماه ۱۲ بار در قران ذکر شده که این از اعجاز عددی قرآن است و عدد ۱۲ عدد مبارکی است.
وی توضیح داد: طبق دین احترام ماه های حرام تا زمانی است که دشمن از آن سوء استفاده نکند والا اگر حمله و هجوم شد دفاع بر ما واجب است ولو در ماه حرام باشد و این در آیه ای خداوند می فرماید: ای پیامبر در مورد ماه های حرام و جنگ در آنها از تو سوال می پرسند: بگو جنگ و خون ریزی در آن گناهی بسیار بزرگ است ولی به مشرکان یادآور شو که مانع راه خدا شدن و کفر ورزیدن و مانع داخل شدن در بیت الله الحرام و اخراج اهل مکه (پیامبر ویاران باوفای ایشان ومهاجرین ) از جنگیدن در ماه های حرام بس بزرگتر وگناهی نابخشودنی تر است و ایجاد فتنه (شرک وکفر ،شکنجه مومنین اخراج آنان و منع از توحید و عبادت ) از حرمت ماه های حرام مهم تر بود که شما مشرکین فراموش نمودید !.
این روحانی اهل سنت در ادامه گفت: در حادثه ای که جمعی از مسلمان با مشرکان در ماه حرام در جنگ بودند؛ مشرکان به حرمت ماه های حرام در دین اسلام مستمسک قرار دادند تا مسلمان را مورد اتهام قرار دهند اما الله تعالی ضمن بیان حرمت ماه های حرام ، بدی اعمال مشرکان را گوشزد فرمودند.
ماموستا مرادی در ادامه افزود: بعد از شهادت امام حسین (ع) در ماه محرم و روز عاشورا عده ای از ابن عمر مساله شرعی پرسیدند که آیا خون پشه لباس را نجس می کند یا نه ؟ او گفت شما اهل کجایید ؟ گفتند اهل عراق، به آنها گفت: شما خون پسر پیامبر(ص) را ریختید و از حرمت و حلیت آن نپرسیدید ،ولی از خون پشه می پرسید ؟!.
تاکید پیامبر (ص) بر نماز و روزه در ماه محرم
امام جمعه اهل سنت شهر کرمانشاه در بخش دیگری از سخنان خود به حدیث پیامبر (ص) در مورد فضیلت ماه محرم اشاره کرد و گفت: حضرت محمد (ص) فرمود: بهترین روزه بعداز ماه مبارک رمضان روزه ماه محرم است و بهترین نماز بعد از نماز واجب نماز شب است، رواه مسلم و همچنین می فرماید روزه گرفتن روز عاشورا سبب پاکی گناهان سال گذشته می شود.
پیامبر (ص) می فرماید: پروردگارا هرکسی حسین را دوست دارد دوستش بدار
ماموستا مرادی در بخش دیگری از سخنانش به فضایل امام حسین (ع) نزد پیامیر اسلام (ص) اشاره کرد و گفت: حضرت محمد (ص) در حدیثی می فرماید: حسین از من و من از حسینم؛ پروردگارا هرکسی حسین را دوست دارد دوستش بدار و در حدیث دیگر امام حسن و حسین (ع) را گل های خوش بویش می داند.
وی گفت: وقتی امام حسین(ع) در پنجم شعبان سال چهارم هجری در مدینه منوره دیده به جهان گشود، پیامبر مکرم اسلام (ص) دهان او را با شیرینی خرما شیرین کرد و در گوش او اذان گفت و برایش دعای خیر نمود و اسمش را حسین گذاشت و در هفتم روز ولادتش یک گوسفند عقیقه برای او قربانی کرد و به حضرت فاطمه زهرا علیها السلام فرمود: موی سرش را بزن و وزن آن نقره بگیر و صدقه کن.
به گفته امام جمعه اهل سنت شهر کرمانشاه پیامبر (ص) امام حسن و حسین (ع) را سید و سرور جوانان بهشت لقب دادند و فرمودند: حسین از من و من از حسینم پروردگارا هرکسی حسین را دوست دارد دوستش بدار و یا در جای دیگر فرموده : هرکسی دوست دارد مردی از بهشتیان را (در روایتی:سرور جوانان بهشت را ) ببیند پس به حسین پسر علی نگاه کندو همه این روایات را راویان حدیث ما (اهل سنت)نقل کردند .
ماموستا مرادی در ادامه به داستانی از پیامبر اشاره می کند و گفت: روزی پیامبر خدا از خانه ام المومنین عایشه خارج شد و از کنار خانه حضرت فاطمه (س) در حال عبور بود که دید صدای گریه حسین میاید و پیامبر (ص) رفت به حضرت فاطمه (س) فرمود :مگر نمی دانی گریه حسین مرا ناراحت می کند پس چرا اجازه می دهی بگرید؟.
یزدید می خواست از بزرگان اسلام مانند امام حسین (ع) به زور بیعت بگیرد
این روحانی اهل سنت در بخش دیگری از صحبت های خود به ماجرای شهادت امام حسین (ع) از روایات اهل تسنن اشاره کرد و گفت: یزدید ( پس از معاویه) "ولید پسر عتیه" را در مدینه مامور گرفتن بیعت از بزرگان اسلام کرد و به زور می خواست از آنها بیعت بگیرد و وقتی شب هنگام به سراغ حسین بن علی (ع) و عبدالله بن زبیر رفت اما آنها گفتند ما در شب و مخفیانه بیعت نمی کنیم و در روز و در ملاء عام بیعت می کنیم (اگر قرار بربیعت باشد).
ماموستا مرادی افزود: همان شب امام حسین (ع) و عبدالله بن زبیر به طرف مکه حرکت نموده و از بیعت با یزید عملا امتناع ورزیدند و این عدم بیعت حسین بن علی (ع) به اطلاع مردم کوفه رسید و نامه به ایشان نوشتند که امام و خلیفه ما شما هستی به طرف ما بیا و مورخین نام ۱۸هزار تا ۴۰هزار اهالی کوفه که دعوت کرده بودند را ذکر کردندکه او به کوفه برود.
وی در ادامه گفت: اما افرادی همچون ابن عباس، ابن زبیر و ابن عمر و دیگران از امام حسین (ع) خواستند از این سفر پرهیز کند و گفتند که اهل کوفه نسبت به پدر و برادرت وفا نداشتند و قطعا شما را هم رها خواهند کرد اما تقدیر الهی و حسن ظن امام حسین (ع) به مردم کوفه ایشان را به سمت کوفه راهی ساخت و قبل از رسیدن خود مسلم بن عقیل را فرستاد و مسلم در بدو ورود در کوفه مورد استقبال قرار گرفت و تا نزدیک ۱۸هزار نفر با او نیابتا در حمایت از امام حسین (ع) بیعت کردند اما یزید که از موضوع اطلاع یافت "عبید بن زیاد" را به کوفه فرستاد و مردم را متفرق و مسلم را شهید کرد و کاروان امام حسین (ع) را هم در کربلا با ارتشی چهار هزار نفری محاصره و آن جنایت هولناک کربلا در سال ۶۱هجری روی داد فانا لله و انا الیه راجعون.
نظر شما