به گزارش خبرنگار ایرنا، در ششمین روز از ایام سوگواری شهادت سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع و یاران با وفای ایشان، هزاران نفر از جوانان و نوجوانان شهرستانهای ورامین، پیشوا و قرچک روز پنجشنبه با اجتماع در صحن قرآن آستان مقدس امامزاده جعفربن موسیالکاظم (ع) فرزند بلافصل امام هفتم به یاد مظلومیت اهل بیت عصمت و طهارت و حضرت قاسم فرزند امام حسن مجتبی(ع) به عزاداری پرداختند.
عزاداران حسینی در حالی که لباسهای سیاه بر تن داشته و بر سر، سربندهایی مزین به نام امام حسین(ع) بسته بودند، به یاد مظلومیت آلالله به سر و سینه زدند و در این مصیبت بزرگ اشک ماتم ریختند.
جوانان دشت ورامین به یاد مظلومیت امام حسین(ع) و یاران باوفای ایشان و ایثارو از خودگذشتگی حضرت قاسم(ع) پس از دو سال دوری از اجتماعات باشکوه به دلیل شیوع ویروس کرونا گرد هم آمدند تا ثابت کنند در راه دفاع از ارزشهای اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی حاضرند همچون نوجوان حضرت امام حسن مجتبی(ع) جان خود را فدای اسلام کنند.
با وجود تعطیلی مدارس، حضور پرشور و هماهنگ دانشآموزان همراه با اولیاء مدرسه صحنههای زیبایی از عشق به امامت و ولایت را به نمایش گذاشته و جوانان با در دست داشتن شاخههای گل، در هنگام عزاداری و نوحه سرایی، گلهای پرپر را به یاد حضرت قاسم ابنالحسن (ع)در فضا پخش کردند.
حضرت قاسم فرزند امام حسن مجتبی ابن امیرالمومنین (ع) در سال ۴۷ هجری قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشود و در سن دو سالگی پدر گرامیاش امام حسن مجتبی(ع) را از دست داد و یتیم شد، از آن پس تا هنگام شهادت در دامان پر عطوفت عموی ارجمند خود حضرت اباعبدالله الحسین(ع) پرورش یافت. حضرت قاسم در واقعه عاشورا و به هنگام شهادت در سن نوجوانی بود و به حد بلوغ نرسیده بود؛ زیرا به سن سیـزده چهارده سالگی بوده است.
حضرت قاسم به اتفاق مادر و برادران و خواهران همراه عم بزرگوارش امام حسین(ع) به کربلا آمد و به حق در خدمت عمو بود و به وظیفه خود به خوبی عمل کرد.
مورخان از امام سجاد(ع) نقل کردهاند که :« شب عاشورا پدرم خطبهای خواند و به همه یاران و جوانان بنی هاشم فرمود، فردا من و همه شما کشته خواهیم شد و سپس به همه یاران و بستگان اجازه مرخصی داد تا از تاریکی شب استفاده کنند و بروند. اما هر کدام از اصحاب و بستگان برخاستند و اعلان وفاداری کردند و گفتند ما تو را ترک نمیکنیم تا کشته شویم».
در پی این خطبه و اعلان وفاداری اصحاب و نزدیکان، طبق نقل شیخ عباس قمی، حضرت قاسم- که در سن نوجوانی بود و هنوز به حد بلوغ نرسیده بود پنداشت که افتخار شهادت از آنِ مردان و بزرگسالان است و شامل نوجوانان نمیشود، ازاین رو خدمت عم گرامش حضرت حسین(ع) عرض کرد:وأنا فیم مَن یُقتَل؛ آیا من هم فردا جزء کشته شدگانم.
امام(ع) از او پرسید: یا بُنیّ کیف الموت عندک؟ پسـرم، مرگ در نزد تو چگونه است؟
حضرت قاسم عرض کرد:یا عمّ أحلی مِن العَسل؛ ای عمو جان، مرگ برای من از عسل شیرینتر است.
سپس حضرت به او فرمود: « عمویت به فدایت، آری تو هم پس از ابتلای به بلایی بزرگ کشته خواهی شد و پسر کوچکم عبدالله (شیرخواره) هم کشته میشود، بعد گفت: عمو جان کار به آن جا میرسد که کودک شیرخوار را بکشند؟، فرمود: آری...»
همه ساله جوانان عزادار حسینی، به یاد حضرت قاسم (ع) در اجتماعی با شکوه با عنوان " احلی من العسل" به یاد مظلومیت فرزند امام حسن مجتبی(ع) به عزاداری میپردازند.
نظر شما