به گزارش ایرنا، رامین یوسفی نیا روز سه شنبه در یک گفت و گوی خبری افزود: امروزه ساخت و ساز در آذربایجان شرقی نیز مانند همه جای ایران یک صنعت با اشتغالزایی بالا محسوب می شود؛ بدیهی است کسانی که در دوره رونق مسکن وارد صنعت ساخت و ساز می شوند و مهارتی به دست می آورند، با آغاز رکورد از آن خارج می شوند و همه تجربه های اندوخته آنان به عنوان سرمایه شان به هدر می رود و وقتی مسکن وارد دوره رونق دوباره ای می شود، با کمبود نیروی انسانی ماهر و کار بلد مواجه می شویم.
وی اضافه کرد: نصف بیشتر فعالان صنعت ساختمان با چرخه رونق و رکورد ساخت و ساز که در نیم قرن اخیر در کشور رایج بوده، آشنا نیستند و بسیاری از آنها در دوره رکود ساختمان وارد این صنعت و ورشکسته می شوند.
وی ادامه داد: صنعت ساختمان سازی جهان از سال های قبل از جنگ دوم جهانی به سمت ساخت و ساز خشک، استفاده از مصالح آماده به جای ملات، روی آورده و بدین طریق ضمن افزایش تصاعدی سرعت اجرای سازه ها در هزینه کرد ها نیز صرفه جویی بسیاری شده است.
یوسفی نیا گفت: اما این روند با گذشت حدود ۸۰ سال از آغاز آن در سطح جهانی هنوز در کشور ما و به تبع آن آذربایجان شرقی نهادینه نشده و به همین دلیل هم شاهدیم اجرای طرحی که می تواند با استفاده از مصالح خشک در ۶ ماه تمام شود، ۱.۵ تا ۲ سال زمان می برد.
وی با اشاره به اینکه استفاده از مصالح سنتی و ملاتی به جای مصالح خشک در صنعت ساختمان علاوه بر هدر رفت زمان از نظر هزینه نیز حداقل ۲۰ درصد بیشتر مصرف روی دست سازنده می گذارد، یادآوری کرد: با این نگاه ما از سال ۱۳۹۷ به دنبال تامین مصالح خشک صنعت ساخت و ساز در آذربایجان شرقی بوده ایم و در این مدت برای ۱۵ نفر به طور مستقیم و حدود ۵۰۰ نفر به طور غیرمستقیم اشتغالزایی کرده ایم.
وی افزود: سازمان نظام مهندسی به عنوان متولی اصلی ساختمان در زمینه فرهنگ سازی برای ترویج ساخت و ساز خشک فعالیت قابل قبولی ندارد و اقدامات آن برای ترغیب مهندسان مشاور جهت اقناع مالکان ساختمان ها به استفاده از مصالح خشک در ساخت و ساز تاثیرگذار و چشمگیر نیست.
این کارشناس صنعت ساختمان ادامه داد: اداره کل آموزش فنی حرفه ای نیز تاکنون دوره های آموزشی و مهارت افزایی قابل توجهی برای فعالان حوزه مصالح خشک که اغلب با عنوان «نصاب» در میان مردم شناخته می شوند، نداشته است؛ این عده که تعدادشان نیز امروزه در سطح استان حدود پنجهزار نفر می شود، بیمه ندارند و وقتی برای عضویت به تشکل هایی مانند خانه کارگر مراجعه می کنند، با توجه به نو بودن شغل شان از آنها خواسته می شود که تحت عناوین صنوف سنتی از قبیل گچ کار، بنا، آهنگر و ... ثبت نام کنند که آن هم پذیرفتنی نیست.
وی گفت: امروزه در استان هایی مانند فارس، سمنان و خراسان رضوی، دانشگاه ها با شرکت های فعال در حوزه تولید و توزیع مصالح خشک برای آموزش فعالان مرتبط با این صنعت همکاری می کنند و به همین دلیل نیز درصد ساخت و ساز خشک در آنها در مقایسه با آذربایجان شرقی و دیگر استان های شمال غرب بسیار بالاست.
وی بیان کرد: چون سازمان نظام مهندسی نیز هنوز استفاده از مصالح خشک را به عنوان مصالح استاندارد خیلی نپذیرفته و نظارت ها در این زمینه ضعیف است، همین امر باعث می شود که گاه مصالح خشک درجه دو و سه توسط عده ای افراد فرصت طلب وارد بازار ساخت و ساز شود که همین امر در روند صحیح نهادینه شدن ساخت و ساز خشک مانع تراشی و آن را بدنام می کند.
یوسفی نیا افزود: بیش از ۹۰ درصد مهندسان عضو سازمان نظام مهندسی با ساخت و ساز خشک و مصالح مورد استفاده در آن آشنایی کامل ندارند و همین امر زمینه ساز سوء استفاده فرصت طلبان برای روانه کردن مصالح بی کیفیت می شود.
وی ادامه داد: یکی از مزیت های ترویج فرهنگ استفاده از مصالح خشک در صنعت ساخت و ساز، ناچیز بودن هدر رفت مصالح در مقایسه با مصالح سنتی است؛ استفاده از مصالح خشک بی کیفیت در سال های قبل باعث شده که اعتماد مالکان ساختمان ها به این صنعت کاسته شود؛ استفاده از مصالح خشک در ساخت و سازها به دلیل سبکباری آن همچنین درصد خسارت و آسیب پذیری آنها را در مقابل زمین لرزه کاهش می دهد.
وی توضیح داد: در ساخت و ساز خشک، وزن ساختمان در مقایسه با ساخت و ساز سنتی ۱۰ درصد کاهش می یابد، امروزه در سطح جهان برای ساخت دیوارهای جداگر در ساختمان ها از مصالح کنافی استفاده می شود و استفاده از بلوک و ملات منسوخ شده است؛ استفاده از کناف باعث کاهش استفاده از سیمان و میلگرد می شود و قیمت تمام شده ساختمان نیز پایین می آید.
وی در پاسخ به این سوال که وضعیت تولید مصالح خشک در آذربایجان شرقی چگونه است، گفت: در سطح استان تنها ۲ واحد تولید مصالح ساختمانی خشک داریم که محصولات آنها نیز به دلیل مرزی بودن استان بیشتر به عراق و ارمنستان صادر می شود؛ ضمن اینکه میزان تولید آنها حتی در صورت عدم صادرات نیز جوابگوی نیاز استان نیست.
این کارشناس صنعت ساختمان ادامه داد: ما مجبوریم مصالح خشک مورد نیاز صنعت ساختمان آذربایجان شرقی را از استان هایی مانند فارس و سمنان تامین کنیم که به دلیل دوری راه و هزینه بالای حمل و نقل، آنها نیز ترجیح می دهند در وهله اول محصولات خود را به استان های همجوار و نزدیک خود عرضه کنند.
وی تاکید کرد: زمینه های سرمایه گذاری برای تولید مصالح ساختمانی خشک در آذربایجان شرقی بالاست، زیرا سرمایه گذارمی تواند علاوه بر این استان، دیگر استان های منطقه شمال غرب و غرب را نیز تحت پوشش قرار دهد.
وی یادآوری کرد: متوسط مصرف سالانه مصالح خشک ساختمانی در سطح آذربایجان شرقی، با لحاظ دوره های رکود و رونق، حدود یک میلیون مترمربع است.
نظر شما