محسن اسماعیلی روز شنبه با حضور در استودیو ایرنا قزوین افزود: متاسفانه شهرهای کشور در سطح ملی و استانی با این مساله به نوعی خاص درگیر هستند و در واقع مشکل یاد شده به ساختارهای موجود بازمی گردد، یعنی هم در حوزه وزارت کشور، هم در بخش محیط زیست و جهاد کشاورزی، چرا که ساختارهای موجود ما متناسب با تولید زباله ها تجهیز نشده اند.
در استان قزوین نیز این مشکل وجود دارد اما در این زمینه اتفاق خوبی در گذشته رخ داده تا جایی که با مدیریت صورت گرفته امروزه زباله های ۲۲ شهر و ۲۲۰ روستا در سایت ۱۱۰ هکتاری محمدآباد دفن می شوند که به جرات می توان گفت که این اتفاق بزرگی، حتی در سطح کشور بوده است.
با توجه به اینکه همواره از زباله به طلای سیاه یا کثیف یاد شده متاسفانه تاکنون نتوانسته ایم از این ظرفیت استفاده بهینه ای را به عمل آوریم، به همین منظور یکی از راه های استفاده از این ظرفیت، موضوع تفکیک زباله از مبدا به مقصد است که به غیر از ۲ یا سه شهر استان آن هم با ظرفیت بسیار ناچیز، این مهم تاکنون در سح منطقه محقق نشده است.
یکی از مشکلات اساسی ما در این زمینه عدم استفاده از ظرفیت های بخش خصوص است چرا که ما می توانیم با مدیریت صحیح علاوه بر انجام عملیات تفکیک زباله از مبدا به مقصد، درآمدهای بسیار مناسبی را برای شهرداری و دهیاری های خود فراهم کنیم.
در سایت محمدآباد نیز خطوط پردازش و تفکیک زباله تر در مقطعی از زمان دچار اشکال شده بود اما اکنون شهرداری قزوین به این موضوع ورود پیدا کرده و عملیات پردازش را نیز آغاز کرده اما باید اذعان داشت که میزان دفن زباله های ما باید به حداقل برسد تا جایی که نرم جهانی دفن زباله در حال حاضر با انجام عملیات زباله سوزی و تهیه کمپوست به ۱۰ تا ۲۰ درصد رسیده و ما در این زمینه دچار چالش های جدی هستیم.
میزان دفن روزانه زباله در سایت محمدآباد هم اکنون ۶۰۰ تا ۷۰۰ تن است که غالب آن نیز دفن می شود و بایستی با برنامه ریزی ها این میزان را به ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش دهیم و با تهیه کود کمپوست نیز درآمدهای لازم را ایجاد کنیم.
مابقی شهرهای ما نیز با توجه به بعد مسافت آنها تا سایت محمدآباد، مثل معلم کلایه در الموت شرقی، آوج و آبگرم و سیردان زباله هایشان از سوی شهرداری به صورت محلی و با نظارت محیط زیست دفن می شوند.
نظر شما