جشنواره بزرگ تابستانی ثبت جهانی یزد آغاز شد

احمد آخوندی روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به ثبت تاریخی شهر یزد در هیجدهم تیرماه ۹۶ در اجلاس کمیته میراث‌ جهانی یونسکو در کراکوف لهستان افزود: جشنواره مذکور با هدف گرامیداشت این روز با برگزاری برنامه های متنوع فرهنگی برگزار می شود.

وی مهمترین برنامه های جشنواره  یاد شده را برگزاری شب های فرهنگی، اجرای جشن‌های خیابانی، برپایی جشنواره خوراک ایرانی و قصه گویی، نور افشانی، تور قنات گردی، برگزاری مسابقات خانواده محور و کودک، مسابقات دوچرخه سواری، رژه خودروهای کلاسیک، جشن ساعت ثبت جهانی یزد در یونسکو و شاد پیمایی در محدوده بافت تاریخی بیان کرد.

آخوندی ادامه داد: برگزاری نمایشگاه صنایع دستی اردکان ، برپایی جشنواره خشتانه ، برنامه قصه گویی و بازی کودکان ، جشن کویر، شاهنامه خوانی ، گردشگری کودک ، اجرای نمایش بی نشون و مسابقات کاراته بانوان قهرمانی از دیگر برنامه های این جشنواره است.

وی خاطرنشان کرد: بافت گردی ، برگزاری کارگاه معماری خشتی ، برپایی جشنواره پرش با اسب ، رصد آسمان شب ،اجرای موسیقی  و  جشنواره نان  و دورهمی عیدانه از دیگر برنامه های جشنواره مورد اشاره است.

جشنواره بزرگ تابستانی ثبت جهانی یزد به همت فعالان گردشگری و با مشارکت اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری یزد،  ورزش و جوانان و فرهنگ و ارشاد اسلامی استان برگزار می شود.

کمیته میراث جهانی یونسکو ۱۸ تیر ۱۳۹۶ در چهل و یکمین نشست خود در کراکوف لهستان، با اجماع اعضا، بخشی از بافت تاریخی شهر یزد را در فهرست میراث جهانی ثبت کرد و با ثبت بافت تاریخی یزد، نخستین پرونده یک شهر تاریخی ایران در فهرست جهانی به ثبت رسید. 

بافت تاریخی یزد به  مساحت حریم پنج هزار هکتار در سال ۱۳۸۴ به ثبت ملی رسید و تهیه اسناد و مدارک اولیه پرونده ثبت جهانی بافت تاریخی یزد از سال ۱۳۸۹ در دستور کار قرار گرفت و پیگیری های جدی برای ثبت جهانی آن از سال ۱۳۹۴ با ارسال پرونده به یونسکو شکل رسمی به خود گرفت.
در این سال، محدوده بافت تاریخی شهر یزد برای ثبت جهانی به یونسکو ارسال شد تا به‌ عنوان نخستین بافت تاریخی زنده یک شهر از سوی جمهوری اسلامی ایران به دنیا معرفی شود.

یونسکو، شهر یزد را منحصر به فرد، استثنایی و نمایانگر یک سنت فرهنگی و تمدنی ارزشمند معرفی کرد که نمونه برجسته‌ای از محل زندگی سنتی انسان در قالب یک فرهنگ هماهنگ و همسو و تعامل‌گونه با محیط زیست است که تحت تأثیر تغییرات غیرقابل بازگشت و آسیب‌پذیر است و مردمان این دیار به خوبی در طول قرن‌ها همسو با طبیعت، زندگی کرده و فرهنگی غنی و پایدار را پدید آورده‌اند.