«حدیث جلیلیان» روز سه‌شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، افزود: با نگاهی کلی به موضوع گسترده و تا حدودی پیچیده اعتیاد می توان گفت، واژه اعتیاد امروز منسوخ شده و این واژه به صورت کامل از مجامع علمی و کتاب های مربوطه حذف شده و واژه های سوء مصرف مواد و وابستگی جایگزین آن شده است.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم این واژگان را به زبان عامیانه تعریف کنیم باید بگوئیم که سوءمصرف مواد همان چیزی است که در زبان عامه به مصرف تفننی معروف است و «وابستگی» نیز جایگزین واژه قدیمی اعتیاد است، اما صرف نظر از اینکه یک فرد دچار سوءمصرف مواد یا همان مصرف گاه به گاه شده باشد و یا دچار وابستگی به مصرف مواد، می‌خواهیم بدانیم که این بلای خانمان برانداز چگونه سراغمان می آید؟ علائم هشدار دهنده و خطر کدامند؟ آیا درمانی وجود دارد؟ عوامل محافظت کننده چه عواملی هستند؟.
این روانشناس با تاکید براینکه بحث مفصل در این زمینه نیازمند ساعت ها توضیح و تفسیر و ورود به زمینه های مختلف علمی از جمله روانشناسی، جامعه شناسی ، پزشکی و سایر علوم است، گفت: در مراجعات مختلفی که در طول روز به کلینیک تخصصی اعتیاد کرمانشاه که بنده آنجا مشغول مشاوره هستیم بیشتر وابستگان به مواد، به روشنی تاکید می کنند که یکی از دلایل گرایش آنان به مصرف، سرگرمی و گذران وقت است، پس حتما برای گذران روزمرگی هایتان برنامه و هدف داشته باشید.
وی با بیان اینکه یکی دیگر از موضوعات مهم ، نداشتن آگاهی کافی درباره مواد و وابستگی است، افزود: اولین تجربه مصرف بسیاری از گرفتاران در دام مواد، به دلیل نداشتن اطلاعات کافی و ضعف آگاهی درباره عواقب مصرف است.
این مشاور که در کلینیک تخصصی اعتیاد شهر کرمانشاه خدمات روانشناسی تخصصی ترک اعتیاد انجام می دهد، اضافه کرد: پس بی پرده و بدون ترس درباره مواد و وابستگی به آن، با فرزندان خود سخن بگوئید و به یاد داشته باشید که افراد زیادی آماده اند که قصور و کاستی های ما در این خصوص را با روش های دیگری و عمدتاً مغرضانه و با سوء نیت پوشش داده و از فرزندان ما به عنوان طعمه های چشم و گوش بسته بهره برداری کنند.
جلیلیان ادامه داد: از دیگر مسائل مهم درباره خطر وابستگی به مواد می توان به دایره دوستان اشاره کرد که امروزه و باتوجه به دوستی های مجازی، خطر ناشناخته بودنِ دوستان فرزندانمان نسبت به گذشته دوچندان شده است، پس کوشش کنیم که دوستان نزدیک فرزندمان را بشناسیم و تا حد ممکن ارتباطمان را با آنان و حتی خانواده هایشان گسترش دهیم.
این مشاور با بیان اینکه علائم هشدار دهنده ای نیز در این خصوص وجود دارند که آگاهی از این علائم می تواند پیش از بغرنج تر شدن اوضاع، مانع از تشدید آن شود، خاطرنشان کرد: علائم جدید فیزیکی و ظاهری مانند کم یا زیاد شدن اشتها، کاهش یا افزایش وزن، تغییرات خلق و خو مانند غمگینی یا شادی افراطی، تغییر در ساعات خواب و بیداری، پیدا شدن وسایل یا مواد و یا داروهای جدید و ناشناخته در اتاق، کمد و یا لباس های شخص از آن جمله است.
وی از مفقود شدن داروی های مُسکن موجود در خانه، مقروض شدن فرد و نیاز همیشگی به پول تو جیبی بیشتر، حضور افراد جدید در زندگی فرد که معمولا از گروه های سنی بالاتر هستند، تغییر در ساعات ورود و خروج فرد به خانه یا محل کار، غیبت و تاخیر در حضور در مدرسه یا محل کار به عنوان دیگر علائم هشدار دهنده یاد کرد.
جلیلیان ادامه داد: به یاد داشته باشیم که پیشگیری از وابستگی به مواد، بسیار آسان تر، کم هزینه تر و میسر تر از درمان است و همواره به یاد داشته باشیم که برخلاف سایرِ شئونات زندگی، درباره ی خطرِ گرفتاری در دام مواد، حتماً حرف های مردم و شاهدان را درباره رفتارهای مشکوک نزدیکان و عزیزانمان جدی بگیریم و نسبت به شایعات به وجود آمده در این خصوص به هیچ وجه بی تفاوت نباشیم.
نظر شما