فروردین ماه ۱۳۶۰، یعنی چند ماه پیش از شکستن حصر آبادان توسط ایران، نشریه الموقف العربی گفت و گویی را با اکبر هاشمی رفسنجانی رییس وقت مجلس ایران انجام داده است که خلاصه ای از آن در پی می آید:
با توجه به تمایل آمریکا برای گسترش روابط دوجانبه، آیا مایل به رابطه با این کشور هستید؟
گسترش روابط با آمریکا به هیچ وجه مطرح نیست. حتی بازگرداندن روابط به حد و شکل طبیعی نیز مدنظر نیست چرا که ملت ما آمادگی پذیرش درخواست آمریکا را ندارد. تاریخ روابط دو کشور، نشانگر طراحی توطئه های بسیار آمریکا علیه ملت مسلمان ایران و حفظ یک جانبه منافع آمریکاست. تا به حال آمریکا ثابت نکرده است که می خواهد توطئه های گوناگون خود علیه ایران را کنار بگذارد.
شما جنگی نه چندان دراز مدت را برای پیروزی مقابل عراق در نظر گرفته بودید. ولی اکنون شش ماه از جنگ می گذرد بی آنکه نشانه هایی از پیروزی ایران به چشم بخورد و هنوز نیروهای عراقی در سرزمین های ایران متمرکزند. آیا محاسبات شما درباره جنگ اشتباه نبوده است؟
ما به هیچ وجه در فکر جنگ همه جانبه برای ضربه وارد کردن به نیروهای عراقی نبودیم تا کلیه امکانات خود را دست بدهیم. بلکه تصمیم داشتیم ضربه های محدودی به نیروهای متجاوز عراقی وارد کنیم که موفق هم شدیم. ما هنوز امکانات و نیروهای زیادی در اختیار داریم و معتقدیم که جنگ دراز مدت می تواند به این بازی فریب دهنده آمریکا ضربه وارد کند.
آیا از این که روابط شما با عراق به این سطح رسیده است پشیمان هستید؟ آیا فکر نمی کنید انقلاب اسلامی می توانست دوستی بغداد را به دست آورد؟
امام خمینی پس از حمله عراق به ایران گفتند: الخیر فی ماوقع.
ما از این که رژیم عراق نیروها و ذخایر کشورهای مسلمان و برادر عراق را از دست می دهد متاسفیم. واقعیت ها نشانگر آن است که بعث عراق نسبت به انقلاب اسلامی از همان ابتدا با دیده وحشت نگاه کرد و به همین دلیل قبل از آغاز حمله ناجوانمردانه و همه جانبه خود به سرزمین اسلام، اقدامات تجاوزگرانه ای را در ایران انجام داد. به هیچ وجه راهی برای کسب دوستی با عراق وجود نداشت.
استراتژی شما چیست؟ آیا در صورت راندن عراق از خاک خود، وارد سرزمین های عراق خواهید شد؟
ما سرزمین عراق را نمی خواهیم و به یک وجب از آن، چشم طمع ندوخته ایم. ما ترجیح می دهیم رژیم عراق سرنگون شود. اما اگر ملاحظه کنیم که ورود به سرزمین های عراق یک وظیفه شرعی برای سقوط رژیم بعث است دریغ نخواهیم کرد.
برخی محافل می گویند که کشورهای خلیج [فارس] به ویژه عربستان آماده اند تا در مقابل آتش بس و نشستن پشت میز مذاکره، کلیه خسارت های ایران را جبران کنند. آیا شما حاضرید این پیشنهاد را بپذیرید؟
مساله ضرر و منفعت نیست، مساله، حق و باطل است. مساله اسلام و کفر است. پول نمی تواند این قربانیان بی گناهی را در جنگ جان خود را از دست دادند بازگرداند. تنها جبران کننده مناسب، سقوط صدام و برقراری حکومتی مردمی-اسلامی در عراق است.
در صورتی که با بغداد به توافق برسید حاضرید از کمک کردن به سازمان هایی چون سازمان پیکار اسلامی که علیه صدام می جنگند دست بردارید؟
خیر. ما نمی خواهیم با رژیم فعلی عراق به هیچ توافقی برسیم.
در مورد روابط ایران با کشورهای خلیج [فارس] ، چه عاملی سبب تیرگی این روابط بوده است؟
ارتجاع در منطقه مسوول این تیرگی بوده است.
ارتجاع کیست؟
مشخص است و نیازی به توضیح یا بردن نام آن نیست.
آیا بازگرداندن سه جزیره می تواند این روابط را بهبود بخشد؟
سه جزیره مال ماست و مطرح کرن این مساله فقط یک شانتاژ سیاسی است.
در ایران چه کسی پیرو خط امام است؟
نیروهای بسیاری پیرو خط امام هستند. پاسداران انقلاب، کمیته ها، جهادسازندگی، حزب جمهوری اسلامی، انجمن های اسلامی، حزب الله، مستقل ها، بنیاد شهید، بنیاد مستضعفین و کلیه کسانی که می خواهند اسلام فقه پیاده شود.
منبع: ۲۵ سال در ایران چه گذشت، داوود علی بابایی
نظر شما