تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه باستانی تل‌ جهیدون

به گزارش ایرنا از روابط‌عمومی و اطلاع رسانی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، محمد کیانی سرپرست هیئت باستان‌شناسی گفت: «تل جهیدون (قلعه یهودان) در فاصله یک کیلومتری جاده آسفالته کازرون به روستای ناصرآباد شرقی و تقریبا چسبیده به بافت مسکونی روستا با موقعیت جغرافیایی ۵۶,۵۳۶۶ طول، ۳۲.۷۳۵۶۹ عرض جغرافیایی و ارتفاع ۸۰۷ متری از سطح دریا واقع شده است.

وی افزود: پیش از آغاز فعالیت میدانی پیش‌ رو به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تل جهیدون تنها اطلاعات مستند راجع به آن مربوط به پرونده ثبتی اثر بود که در سال ۱۳۷۹ به شماره ثبت ۳۲۷۸ در فهرست آثار ملی قرار گرفته است.

این باستان‌شناس اظهار داشت: تل جهیدون تپه‌ای است نسبتاً بزرگ به طول تقریبی ۲۷۰×۲۸۰ متر و ارتفاع زیاد در حدود ۱۵ متر که سطح آن هر ساله به وسیله کشاورزان بطور کامل شخم زده شده و برروی سطح آن گندم دیم کاشته می‌شود.

کیانی گفت: جاده خاکی به سمت روستای ناصرآباد که از قسمت شمالی تپه می‌گذرد نیز باعث تخریب قسمت شمالی تپه شده و این قسمت را به‌صورت یک دیواره درآورده که داده‌های سفالی به خوبی در آن قابل مشاهده است.

سرپرست هیئت باستان‌شناسی افزود: داده‌های سطح‌الارضی شناسایی شده بر سطح تپه شامل انواع قطعات پراکنده سفال مربوط به دوره‌های مختلف تاریخی و اسلامی به همراه چند مورد بقایای ظروف سنگی شکسته شده بود که همگی دال بر اهمیت این محوطه باستان‌شناختی در راستای انجام پژوهش‌های علمی و هدفمند بعدی است.

وی خاطرنشان‌کرد: متاسفانه با گسترش سریع روستای ناصرآباد شرقی طی دهه‌های اخیر و موقعیت قرارگیری تل جهیدون در میانه مسیر کازرون به طرف روستای ناصرآباد در محلی که دارای اراضی مرغوب برای کشاورزی و سکونت است و همچنین افزایش روزافزون قیمت اراضی پیرامونی، منجر به شکل‌گیری تهدیدی اساسی در راستای تسطیح عرصه و تخریب حریم این اثر ارزشمند تاریخی‌فرهنگی شده است.

کیانی گفت: با موافقت اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان فارس و مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، عملیات گمانه‌زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تل جهیدون با نظارت محمد حسن پاک‌نژاد در یک بازه زمانی یک ماهه صورت گرفت که در نتیجه آن در مجموع ۴۰ گمانه با ابعاد ۱×۱ متر دورتادور تپه ایجاد شد.

سرپرست هیئت باستان‌شناسی گفت: همه تلاش تیم باستان‌شناختی بر این بود تا با توجه به موقعیت قرارگیری تپه در میان زمین‌های کشاورزی از یک طرف و همچنین گسترش بافت مسکونی به سمت عرصه اثر از طرف دیگر با بیشترین تعامل با اهالی و کشاورزان محلی، ضمن انجام یک کار هدفمند و دقیق باستان‌شناختی و جلوگیری از تحمیل کمترین هزینه و آسیب به اثر، بهترین نتیجه در راستای تبیین و ترسیم خطوط عرصه و حریم با توجه به گمانه‌های ایجاد شده صورت گیرد.