به گزارش ایرنا از المیادین، المشاط ضمن تبریک این روز به رییس جمهوری سوریه اعلام کرد: ما اطمینان کامل داریم که ملت سوریه تحت رهبری شما، به روز الجلاء دیگری دست پیدا خواهد کرد و آخرین سرباز آمریکایی را از خاک سوریه بیرون خواهد راند.
سوریه روز یکشنبه ۱۷ آوریل (۲۸ فروردین) مصادف با شصت و پنجمین سالگرد استقلال خود از فرانسه را با عنوان عید ملی الجلاء جشن گرفت.
در چنین روزی در سال ۱۹۴۶ میلادی، آخرین سرباز اشغالگر فرانسوی خاک سوریه را ترک کرد و حضور ۲۶ ساله اشغالگران فرانسوی در این کشور پایان یافت.
طبق روال هر سال، بشار اسد رییس جمهوری سوریه بر مزار شهید گمنام بر فراز کوه قاسیون در شهر دمشق، تاج گل نثار کرده و به شهیدانی که در راه دفاع از وطن خود جان باختند، درود می فرستد.
در این روز نیروهای مسلح با اجرای مراسم رژه و سخنرانی، روز ملی استقلال را جشن می گیرند.
اشغال سوریه توسط فرانسه به زمانی باز می گردد که نیروهای فرانسوی و انگلیسی به عنوان فاتحان جنگ جهانی اول، در صدد اعمال نفوذ در کشورهای عربی برآمدند که به تازگی از سیطره امپراتوری فروپاشیده عثمانی خارج شده بودند.
فرانسه و انگلیس در قالب پیمان سایکس - پیکو کشورهای عربی منطقه خاورمیانه را بین خود تقسیم کردند و سوریه جز قلمرو نفوذی فرانسه قرار گرفت.
فرانسه یکی از فرمانده هان نظامی خود به نام ژنرال گورو را مامور کرد تا سوریه را تصرف کند.
این فرمانده که به همراه ارتش تحت فرماندهی خود در لبنان مستقر شده بود در ۱۴ ژوئیه سال ۱۹۲۰ میلادی طی پیامی به دولت حاکم وقت در سوریه، خواستار انحلال ارتش و تسلیم این کشور شد.
مردم سوریه در واکنش به خواسته ژنرال فرانسوی، برای دفاع از کشور خود بسیج شدند و نیروهای مردمی در مناطق مختلف سوریه شکل گرفتند.
با آغاز پیشروی ارتش فرانسه به سوی دمشق، یوسف العظمه وزیر دفاع وقت سوریه به همراه ۴۰۰ نظامی و ۴۰۰ نیروی شبه نظامی برای مقابله با نیروهای اشغالگر فرانسوی حرکت کردند و در منطقه میسلون با یکدیگر درگیر شدند که این درگیری بعدها به درگیری میسلون در تاریخ سوریه معروف شد.
در این درگیری نابرابر، وزیر دفاع سوریه و بسیاری از نیروهای تحت فرماندهی وی کشته شدند و دمشق به دست نیروهای اشغالگر فرانسوی افتاد.
گفته می شود، ژنرال گورو پس از اشغال شهر دمشق بر سر قبر صلاح الدین ایوبی در مرکز شهر حضور یافت و خطاب به وی گفت: به سرزمینتان بازگشتیم .در تاریخ آمده است : صلاح الدین ایوبی پس از پیروزی بر نیروهای صلیبی به آنان گفته بود : از سرزمین شرق خارج شدید و به آن باز نخواهید گشت.
همزمان با پیشروی نیروهای فرانسوی به شهر دمشق، نیروهای دیگری از ارتش فرانسه از طریق دریا به مناطق ساحلی سوریه هجوم آوردند و با ارتش این کشور و نیروهای چریکی درگیر شدند، که این درگیری ها با توجه به اختلاف شمار مهاجمان و مدافعان به نفع فرانسوی ها پایان یافت و سرانجام تمام سرزمین سوریه در سال ۱۹۲۳ میلادی به تصرف فرانسه درآمد.
با وجود بسط سلطه فرانسه بر سوریه، مردم این کشور بر مقاومت در برابر اشغالگران پافشاری کردند و قیام های مردمی در مناطق مختلف برپا شد.
قیام مردم سوریه علیه اشغالگران فرانسوی در سال ۱۹۲۵ میلادی آغاز شد و رهبری این قیام را سلطان پاشا الاطرش، حسن الخراط ابراهیم هنانو، صالح العلی، ادهم خنجر و احمد مریود در مناطق مختلف برعهده گرفتند.
در سال ۱۹۳۶ میلادی پاریس با استقلال جزیی سوریه از فرانسه موافقت کرد و معاهده ای نیز میان دو کشور امضا شد اما فرانسه در اجرای معاهده کارشکنی کرد و نیروهای این کشور همچنان به عنوان حاکم در سوریه باقی ماندند.
نیروهای ائتلاف در جریان جنگ جهانی دوم به مردم سوریه وعده داده بودند که پس از پایان جنگ استقلال این کشور را بازگردانند و خلف وعده فرانسوی به قیام مجدد مردم سوریه انجامید.
نیروهای فرانسوی در ۱۹ ماه مه سال ۱۹۴۵ میلادی مقر پارلمان سوریه را که در آن نمایندگان ملت به نشانه اعتراض به ادامه اشغال کشورشان تحصن کرده بودند، با توپخانه مورد حمله قرار دادند که در این حمله تحصن کنندگان کشته شدند.
این حمله وحشیانه، اعتراض شدید ملت سوریه و دیگر کشورهای عربی را به همراه داشت.
در پی این تحولات، شورای امنیت سازمان ملل خواستار عقب نشینی نیروهای اشغالگر فرانسوی از خاک سوریه شد.
فرانسه تحت فشارهای مستمر بین المللی عقب نشینی خود را از خاک سوریه آغاز کرد و سرانجام در ۱۷ آوریل سال ۱۹۴۶ میلادی با خروج آخرین سرباز فرانسوی، سوریه استقلال و حاکمیت خود را بازیافت.
مردم سوریه همه ساله، ۱۷ آوریل را به عنوان عید ملی جشن می گیرند و این روز در سوریه تعطیل رسمی است.
نظر شما