۲۴ فروردین ۱۴۰۱، ۸:۱۶
کد خبرنگار: 3145
کد خبر: 84713723
T T
۰ نفر

برچسب‌ها

برای «راضیه» که حیات و مماتش جانبخش بود

۲۴ فروردین ۱۴۰۱، ۸:۱۶
کد خبر: 84713723
برای «راضیه» که حیات و مماتش جانبخش بود

ساوه - ایرنا - پرستارها فرشتگان نجات هستند که در ۲ سال اخیر و دوران شیوع کرونا بیش از پیش جانفشانی و ایثار آنها را درک کردیم و با وصف دوری از خانواده و دلبندان شان و با چشمان خسته و قرمز از شب نخوابی ها تا پای جان به بیماران خدمت می کنند و بسیاری از آنها نیز خود، قربانی ویروس منحوس شدند.

به گزارش ایرنا، این روزها کادر درمان بیمارستان‌ها بیشتر از هر شغل دیگری در معرض خطر ابتلا به کرونا هستند اما همچنان فداکارانه در حال خدمت هستند، در روزهایی که اصناف و مدارس و دانشگاه‌ها برای پیشگیری از شیوع کرونا تعطیل بودند، پرستاران در خط مقدم مبارزه با این بیماری ایستادند و از هیچ تلاشی برای حفظ سلامت جامعه دریغ نکردند.

اما این بار داستان پرستار فداکار ساوجی برای کمک به بیماران متفاوت است، راضیه مروتی پرستار بیمارستان شهید مدرس ساوه جان‌بخشی به بیماران را حتی پس از مرگ نیز ادامه داد و با اهدای اعضای بدن این پرستار ایثارگر، چند بیمار نیازمند حیات دوباره یافتند.

«راضیه مروتی» پرستار ۳۲ ساله که در بخش جراحی بیمارستان شهید مدرس ساوه فعالیت می‌کرد، ۱۵ فروردین ماه ۱۴۰۱ دچار سانحه رانندگی و مرگ مغزی شد، انگار سرنوشت‌ این پرستار فداکار با جان‌بخشیدن و کمک به بیماران گره ‌خورده بود که حتی پس از مرگ هم به بیماران جان ببخشد.

زهرا خواهر کوچکتر راضیه که این روزها در غم از دست دادن خواهر و مادرش به سوگ نشسته، مدام این جملات را تکرار می‌کرد که راضیه به آرزویش رسید، همیشه دوست داشت نامش پس از مرگ‌ در خاطره‌ها بماند و همین هم شد.

او در مورد روز حادثه اینگونه گفت: آن روز مادرم و راضیه برای مراجعه به پزشک به تهران رفته بودند که در مسیر برگشت تصادف کردند، مادرم سر صحنه تصادف فوت کرد اما راضیه دچار مرگ مغزی شد.

مروتی ادامه داد: راضیه پیش از مرگ کارت اهدای عضو گرفته بود که با اعلام مرگ مغزی او پس از سانحه تصادف، پدرم، همسر راضیه و اعضای خانواده تصمیم بزرگ او برای اهدای اعضای بدن را تایید و رضایت دادند تا تمام اعضای قابل پیوند اهدا شود.

او از فداکاری‌های خواهرش اینگونه گفت: در روزهای ابتدایی شیوع ویروس کرونا عمویم به کرونای بسیار شدیدی مبتلا شد و راضیه، عمو را از تهران به ساوه آورد و در منزل خود از او پرستاری کرد.

مروتی عنوان کرد: راضیه یک پسر ۹ ساله داشت و چهار ماهه باردار بود، هنوز زنگ صدایش که در آخرین تماس قبل از تصادف با خوشحالی گفت فرزندش دختر است، در گوشم است.

ضرورت نهادینه سازی فرهنگ اهدای عضو در جامعه

سرپرست دانشکده علوم پزشکی شهرستان ساوه در مورد این پرستار نمونه گفت: خانم مروتی پرستاری بسیار مسئولیت پذیر بود و باید قدردان خانواده او باشیم که چنین انسان فرهیخته‌ای را تحویل جامعه دادند که پس از مرگ نیز، به مردم خدمت کرد.

دکتر «محمود کریمی» ادامه داد: او یکی از دلسوزان جامعه پزشکی شهرستان بود و در دوران شیوع کرونا همواره در خط مقدم مبارزه با این بیماری تلاش می‌کرد.

وی بیان کرد: چند سالی است که فرهنگ اهدای عضو، برای بیشتر خانواده‌ها نهادیه شده اما همچنان هستند، خانواده‌هایی که نمی‌توانند قبول کنند و به بازگشت عزیزان شان به زندگی امید دارند و برای اهدای عضو همکاری نمی‌کنند.

کریمی تصریح کرد: مشاوران با این خانواده ها صحبت می‌کنند و توضیح می‌دهند که در مرگ مغزی برگشتی به حیات وجود ندارد و نباید آن را با "کُما" اشتباه گرفت.

امام جمعه ساوه نیز در دیدار با خانواده این پرستار فداکار، کار او را زینب وار عنوان کرد و گفت: نام نیک از این پرستار ایثارگر، فخری بزرگ است و خانواده ایشان مایه افتخار این شهرستان هستند.

حجت‌الاسلام «جعفر رحیمی» ادامه داد: اهدای عضو نماد فداکاری و ایثار خانواده‌ها برای نجات بیماران است و این کار خیرخواهانه باید در جامعه به فرهنگ تبدیل شود.

وی گفت: بدون شک اقدام خانواده مروتی در اهدای عضو فرزند دلبندشان به عنوان باقیات و صالحات برای آن مرحومه ماندگار خواهد شد و خداوند متعال این اقدام انسان دوستان را بی پاداش نخواهد گذاشت.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha