الخزعلی: چارچوب هماهنگی تشکیل یک دولت صدری را نمی‌پذیرد

به گزارش امروز (شنبه) ایرنا، الخزعلی در مصاحبه با شبکه عراقی «الشرقیه» تأکید کرد که ائتلاف سه‌ گانه صدر، حزب دموکرات کردستان عراق و ائتلاف السیاده برآمده از اراده خارجی است و همین سبب می‌شود که با تغییر اراده خارجی این ائتلاف نیز از هم بپاشد.

وی افزود: جریان صدر پیام اطمینان‌بخشی به چارچوب هماهنگی نداده و خواستار انحلال الحشد الشعبی شده است.

این فرمانده مقاومت عراق افزود که چارچوب هماهنگی با مطالبه های ۱۲ گانه مقتدی صدر به صورت مکتوب موافقت کرد، اما صدر ۲ بند دیگر به آن مطالبه ها اضافه کرد.

الخزعلی گفت که اعلام موجودیت ائتلاف سه جانبه «انقاذ وطن» برای چارچوب هماهنگی غافلگیرکننده بود چون مذاکرات جریان صدر با چارچوب ادامه داشت.

وی خبر داد که مقتدی صدر خواستار معرفی نخست‌وزیر و در اختیار داشتن ۱۲ وزارتخانه شده است، بنابراین چارچوب هماهنگی با تشکیل «دولت صدری» موافقت نمی‌کند و فقط انتخاب نخست‌وزیر توسط صدر را می‌پذیرد.

الخزعلی تأکید کرد که «مقاومت فقط منحصر به جنبه نظامی نمی‌شود» و مقاومت نظامی وقتی پایان می‌گیرد که «نیروهای اشغالگر» کشور را ترک کنند.

وی همچنین گفت که حمله به هیات‌های دیپلماتیک خارجی به سود کشور نیست، اما از حمله موشکی به پایگاه‌های نظامی حمایت می‌کنیم.

الخزعلی افزود که در زمان نخست‌وزیری «عادل عبدالمهدی» سیاهه ای از عاملان حمله به هیات‌های دیپلماتیک خارجی را در اختیار وی قرار داده است و گفت که این افراد از جانب دستگاه‌های اطلاعاتی خارجی هدایت می‌شوند.

وی همچنین تأکید کرد که هیچ یک نیروی عصائب الحق در سوریه حضور ندارد.

دبیر کل جنبش عصائب اهل الحق افزود: ما با جریان صدر اختلاف نداریم، اما بر سر نمایندگی و منافع سیاسی اختلافاتی وجود دارد.

وی خاطرنشان کرد: امتناع مقتدی صدر از مشارکت نوری المالکی و ائتلاف دولت قانون در تشکیل دولت یک مناقشه شخصی نیست، بلکه اختلاف بر سر وزن سیاسی است؛ زیرا المالکی بیش از 35 کرسی پارلمانی دارد.

اختلاف سیاسی بین مقتدا صدر و المالکی، دارای عمر بیش از یک دهه است و به اعتقاد بسیاری صاحب نظران بر کارایی و عملکرد عموم احزاب سیاسی شیعه تاثیر منفی گذاشته و باعث تشتت مواضع و در نتیجه ضعف عمومی این جریان ها در کشور شده است.

اختلافات سیاسی بین مقتدا صدر و نوری المالکی در دوره اول نخست وزیری المالکی (۲۰۰۶ – ۲۰۱۰) آغاز شد؛ وقتی که نخست وزیر وقت عراق در عملیات معروف به «صوله الفرسان» (حمله شجاعان)، درصدد سرکوب عناصر خارج از قانون در جنوب عراق بر آمد، اما صدر در آن زمان مدعی شد که هدف این حمله سرکوب و مهار «جیش المهدی» (شاخه نظامی وقت جریان صدر) است.