نقش برجستۀ یکی از استادان فقید دانشگاه فردوسی مشهد رونمایی شد

معاون آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد روز در حاشیه این مراسم به خبرنگار ایرنا گفت: یکی از مولفه‌های مهم در پیشرفت یک کشور، قدردانی و نکوداشت از نخبگان به خصوص در حوزه علمی آن کشور است.

دکتر رضا پیشقدم افزود: دیدن نخبگان و یا فعالیت‌های او باید در زمان حیات آنها انجام شود و یا اگر آن نخبه درگذشته است باید قدردانی از زحمات آنها را هم به شکل سمبولیک و هم ایجاد هیجان در جامعه پیرامونی نشان دهیم.

وی با طرح این سوال که وقتی یک نخبه علمی را می‌بینیم چه قدر علاقه‌مند هستیم با آن فرد وارد گفت وگو و معاشرت شویم؟ ادامه داد: یافته‌ها، حاکی از آن است که هیجان نخبه بینی در طول سال‌های گذشته کمتر شده است.

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: در گذشته وقتی دانش‌آموزی در کتاب‌های درسی خود تصویری از دانشمندانی همچون زکریای رازی و یا بوعلی‌سینا را می‌دید، علاقه پیدا می‌کرد تا به جای آنها قرار گیرد و هیجانی در او ایجاد می‌شد ولی اکنون این هیجان رو به کاهش است و بر همین اساس، هر چه که باعث شود تا هیجان نخبه بینی در جامعه افزایش پیدا کند ارزنده و مهم به شمار می‌آید.

پیشقدم افزود:رونمایی از تندیس‌ها و سردیس‌ها علاوه بر سمبولیک بودن می تواند این پیام را که برای نخبگان ارزش قائل هستیم به جامعه بدهد که اگر سایر افراد هم در این مسیر گام بردارند، جامعه قدردان آنها نیز خواهد بود.

وی با اشاره به این که نباید یادبودها به امری عادی تبدیل شود ادامه داد: هر موضوعی که زیاد تکرار شود ممکن است به مرور ارزش خود را از دست دهد و به همین دلیل باید در این موضوع مراقبت شود تا مراسم‌ به شکلی مناسب برگزار شود.

دکتر محمد رحیمی‌زاده آذر ماه سال۱۳۲۹ در شهر مقدس مشهد به دنیا آمد و در سال ۱۳۴۸ در رشته ریاضی دیپلم خود را گرفت و سپس به دلیل علاقه وافر به شیمی، در این در دانشگاه ادامه تحصیل داد.

وی در تیرماه سال ۱۳۵۲ با بورس وزارت علوم به کشور انگلستان رفت و در دانشگاه (IMPERIAL COLLEGE) به ادامه تحصیل پرداخت و در زمان تحصیل، به مطالعه و تحقیق پیرامون موضوعاتی چون ترکیبات دارویی پرداخت.

رحیمی‌زاده پس از اخذ مدرک دکترا از کالج سلطنتی لندن درسال ۱۳۶۰ و فوق دکترا از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا آمریکا در سال ۱۳۶۴ و دانشگاه دلور آمریکا در سال ۱۳۷۰ به ایران بازگشت و به عنوان عضو هیات علمی دانشکده‌ علوم دانشگاه فردوسی مشهد استخدام شد و مرتبه  استادی را کسب کرد. وی در سال ۱۳۹۳ به رحمت ایزدی پیوست.

از آثار وی می توان به بررسی مکانیسمی واکنشهای آلی، تهیه بنزوئیک اسید و سنتز ترکیبات شیمیایی دارویی و طبیعی اشاره کرد. او دارای سوابق علمی و اجرایی همچون مدیر گروه دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد، معاونت پژوهشی دانشکده علوم این دانشگاه، مدیر کل نظارت و ارزیابی آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد، رییس دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد، معاونت پژوهشی دانشگاه فردوسی مشهد، ریاست شورای انتشاراتی دانشگاه فردوسی مشهد و عضو شورای‌ عالی انجمن شیمی ایران نیز بود.