به گزارش گروه فرهنگی ایرنا از معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عبدالهادی فقهی زاده روز دوشنبه (اول شهریور) در پیامی با تسلیت درگذشت استاد محمدرضا حکیمی نوشت: خبر ارتحال ملکوتی خادم القرآن‌الکریم و حدیث‌پژوه برجسته حضرت علّامه و حکیم متالّه استاد محمدرضا حکیمی (ره) موجب تألم و تأثر فراوان گردید. ایشان عمر سراسر برکت خویش را در مطالعه و پژوهش در آیات و روایات اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و نشرآموزه‌های نورانی آنان سپری‌کرد و مبلّغ راستین آموزه‌های ناب قرآن و عترت بود و در این راه با تأسی از تعالیم انسان‌ساز و کمال‌بخش اسلام، خود به سمت و سوی کمال در پرواز بود.
وی افزود: استاد محمدرضا حکیمی (ره) قرآن‌شناسی دردمند، حدیث‌دانی برجسته و خردورز بود که با دوری از نام و نان، به قله‌های کمال و حیات طیبه انسانی چشم دوخته بود. دغدغه‌مندی، توجه ویژه به فقرا و مستضعفان، دین‌مداری، دردمندی و درمان شناسی در آثار گرانبار و پرشمار آن ادیب حکیم موج می‌زند که الحیاة، بیدارگران اقالیم قبله، فریاد روزها، کلام جاودانه، خورشید مغرب، عقل سرخ، عاشورا؛ مظلومیتی مضاعف، تنها شاخه و برگ‌هایی از آن نخل تنومند معرفت و معنویت است.
ضایعه‌ای جبران ناپذیر
اشرف بروجردی، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران نیز ضمن تسلیت درگذشت استاد حکیمی در پیام تسلیتی نوشت: علامه محمدرضا حکیمی، بزرگ فرزانه ای دل‌سوخته عدالت و انسانیت بود که انسانی زیست و در عمر پُر برکت خود بیش از یک‌صد کتاب و مقاله ارزشمند برای آیندگان به جای گذاشت تا بتوانند معنای درست عدالت و دفاع از مظلومان و محرومان را درک کنند.
درگذشت علامه محمدرضا حکیمی اندیشمند دینی، فقیه، مجتهد شیعه، فیلسوف و نویسنده ایرانی را تسلیت عرض می‌کنم. بی شک پَر کشیدن این اندیشمند عالی‌قدر ضایعه ای جبران ناپذیر خواهد بود و فقدان ایشان موجب تاثر و تاسف فراوان است.
زیست زاهدانه حکیمی برگرفته از باور عمیق به سیره پیامبر بود
حجت الاسلام حمید شهریاری دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی نیز با انتشار پیامی درگذشت محمدرضا حکیمی را تسلیت گفت و افزود: آن فقید سعید عمر پربرکت خود را در راه پژوهش دینی و ژرف‌اندیشی در دانش الهی و ترویج معارف اسلامی صرف نمود و با پشتکار وصف‌ناشدنی به خلق ده‌ها اثر عالمانه در علوم گوناگون پرداخت.
وی اضافه کرد: زیست ساده و زاهدانه او برگرفته از باور عمیق به سیرۀ علمی و عملی نبی مکرم اسلام (ص) اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) بود. بی شک روش و منش آن مرد خدا زین پس الگویی عملی برای حقیقت‌جویان و حقیقت خواهان در همه مکان‌ها وزمان ها خواهد بود.
حکیمی، معارف اصیل وحیانی را در زمان جاری ساخت
دبیرخانه شورای توسعه فرهنگ قرآنی نیز با صدور پیامی اعلام کرد: اندیشمند ارجمند، زبده حکمت ایمانی و نقاوه معرفت قرآنی، عدالت نگار برجسته تمدن اسلامی، ادیبِ اَریب و پیر خرد، حضرت استاد محمدرضا حکیمی قدس الله نفسه الزکیه دیده به دیدار حق برگشود و قلوب بسیاری را اندوهبار نمود.
آثار استوار این مرزبان سترگ ثغور توحیدی و حماسه سرای عدالت ناب علوی مشرب های از چشمه تسنیم معارف اصیل وحیانی را در بسیط زمان جاری ساخت و کامِ عطش و طُهر جان چندین نسل از حقیت خواهان ایران و جهان را به جرعه نوشی از این عمّان برآورد.
عرصه فرهنگ و دانش محزون از دست دادن استاد حکیمی
ایوب دهقانکار در پیامی، درگذشت استاد محمدرضا حکیمی (فیلسوف، متفکر، نویسنده و فقیه) را به جامعه علمی و فرهنگی کشور تسلیت گفت. در متن پیام ایوب دهقانکار آمده است: عرصه فرهنگ و دانش کشور در نهایت حزن و اندوه، اندیشمند و نویسنده بی ادعا، الگوی راستینی از آزادمردی و آزادمنشی و فیلسوف عدالت، استاد محمدرضا حکیمی را از دست داد. آن مرحوم در طول حیات پربار علمی و پژوهشی خود آثار درخوری در حوزه‌های فرهنگی و دینی به یادگار گذاشت.
وی افزود: نتیجه تلاش‌ها و مجاهدت‌های بی وقفۀ علمی آن علامه، نگارش آثار ارزشمندی همچون «عقل سرخ»، «عاشورا: مظلومیتی مضاعف»، «تفسیر آفتاب»، «خورشید مغرب»، «شیخ آقا بزرگ تهرانی»، «جامعه‌سازی قرآنی»، «معاد جسمانی در حکمت متعالیه» و... بود. وی همچنین به دلیل نگارش مجموعه کتاب «الحیاة» در جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران تجلیل شد.
اینجانب فقدان استاد محمدرضا حکیمی را به اهالی فرهنگ و دانش کشور تسلیت گفته و آرامش و آمرزش آن وجود نازنین را از درگاه حضرت حق، مسئلت دارم.
به گزارش ایرنا، استاد حکیمی متولد ۱۴ فروردین ۱۳۱۴ شمسی (۱۳۵۴ قمری) در مشهد و پدرش عبدالوهاب از معتمدان و محترمان بازار این شهر بود. استاد حکیمی در سال ۱۳۲۰ تحصیلاتش را آغاز کرد و در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان شد و ۲۰ سال از عمر خود را در این حوزه به تحصیل دروس مقدمات و سطح، خارج، فلسفه، ادبیات عرب، نجوم و تقویم گذراند.
محمد تقی ادیب نیشابوری، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سید محمدهادی میلانی، احمد مدرس یزدی، اسماعیل نجومیان، حاج سید ابوالحسن حافظیان و حاجی‌خان مخیری از مهمترین اساتید وی بودند. او علوم غریبه، رمل و اوفاق را نزد ابوالحسن حافظیان و شیخ مجتبی قزوینی آموخت. استاد حکیمی اجازه اجتهاد را از آقابزرگ تهرانی در سال ۱۳۴۸ شمسی دریافت کرد.
کتاب الحیاة یک دایرةالمعارف اسلامی است و از شهرت و اعتبار خاصی در جهان اسلام برخوردار است. این اثر ۱۲ جلدی به زبان عربی، نوشته زنده یاد محمدرضا حکیمی و دو برادرش علی و محمد حکیمی است. آغاز نگارش این کتاب در سال ۱۳۵۳ بوده و آخرین جلد آن در سال ۱۳۹۴ ش منتشر شده است. هدف نویسندگان، ارائه سیمای اسلام و تشیع، بر محور عدالت اجتماعی و آزادگی فردی بوده و منبع اصلی خود را قرآن و حدیث دانسته‌اند. احمد آرام شش جلد اول را به فارسی ترجمه کرده است.
کتاب «منهای فقر» اثری برگرفته از مجموعه آثار علامه محمدرضا حکیمی و حاوی دیدگاه عدالت‌خواهانه علامه حکیمی و حاوی موضوعات اقتصادی در اسلام و نحوه مواجهه پیشوایان دینی با موضوع فقر است.
استاد علی شریعتی (۱۳۱۲ تا ۱۳۵۶)، نویسنده، مورخ و جامعه‌شناس او را به عنوان وصی خود جهت هرگونه دخل و تصرف در آثارش انتخاب کرده بود.
نظر شما