مدتی است که در پس هجوم مرگبار این ویروس منحوس چه روزهای شادکودکانه فرزندانمان به جای کوچه و مدرسه در خانه های بسته و چهاردیواری سپری شد و چه جشن های عروس و داماد هایی که به یک محفل کمتر از ۱۰ نفره بیش نیانجامید و حسرت خاطره یک دورهمی فامیلی بر دل عروس خانم های جوانمان باقی نگذاشت.
آری در پس حضور این مهمان ناخوانده مرگ آور چه آیین های دیرینه تاریخی و مذهبی به وجود قدم نحس آن لغو نگردید و اینک نیز یلدای بلند، شبی که به بهانه درازترین شب سال بودنش خانواده ها گرد هم جمع می شدند و ساعتها لبخند بر لب داشتند را به ناچار باید امسال با شکل و شمایلی دیگر و بصورت مجازی برگزار کنند.
تراژدی دردناک کووید۱۹
پیدایش و پیمایش قاتل مرموز در اندک زمانی کوتاه، بشریت را به دست و پا زدن وا داشت و از دانشمند و پزشک گرفته تا مردم عادی خیل عظیمی از جمعیت کره خاکی را به قربانگاه برده بدون آنکه سلاحی کار ساز آن را نشانه گیرد و یا مانع این کشتار بی رحمانه شود و اگر هم دارو یا واکسنی یافت شده همه در مرحله آزمون و خطاست.
نمونه های عینی و سخن های فراوان در وصف گرفتاران این ویروس منحوس بسیار دیده و شنیده ایم ، چه بسا تعداد پرشماری که برای نجات از خفگی و مرگ کووید۱۹ پشت درهای این بیمارستان و آن بیمارستان به صف یا روی زمین دراز کشیده و در میان سرفه های پیاپی، دل پیچه و تب و لرز حتی عزیزان و دوستان دورهمی هم جرات و طاقت یک لحظه ماندن در کنارشان را نداشته اند.
در میان شمار پرتعداد بیماران کووید ۱۹، گاهی یافتن مفری برای علاج عزیزان بسیار دشوار شد و حتی فرشتگان نجات هم خسته از این همه بیمار در گوشه اتاق ها نقش بر زمین شدند و لحظه ای آرامش برایشان به کیمیای نایاب تبدیل شد.
بیش از ۱۰ ماه نبرد بی امان با این موجود ریزنقش نوظهور خواب از چشمان این عزیزان و بسیاری دیگر افراد درگیر گرفته و از هر سو که به انبوه ابتلا و مشکلات آن می نگری ، ذهن و فکرت خسته و پرآشوب می شود، گویی محشری برپاست و باید برای خود به فکر چاره بود.
در وصف این ماه ها و روزهای کرونایی ناگفته ها بسیار است که آه از نهاد جهانیان بلند است ، هرچند که برخی هنوز هم آن را باور ندارند و همه گفته ها و شنیده های کرونایی را شوخی می پندارند اما با گذر به بیمارستان ها ، غسالخانه ها و آرامستان ها حساب کار جدی یا شوخی این ویروس دستگیرت می شود.
به راه انداختن سه موج کرونایی پارچه های سیاه تسلیت برافراشت و مرگ عزیزانی را رقم زد، کسانی که در یلداها ، اعیاد و نوروزهای سال های قبل پای ثابت دروهمی ها و همنشینی های شادی آفرین بودند و خانواده وفامیل به وجودشان افتخار می کرد از پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها بگیر تا پدران ، مادران و فرزندان در آتش خشم کووید ۱۹ فانی شدند و حسرت و آه و ناله را برای بازماندگان برجای گذاشتند.
تخته شدن کسب و کار
دردها و مشکلات کرونا یکی و ۲ تا نیست که آن را شمرد از درد وبیماری و تعطیلی کسب و کاربگیر تا هر آنچه که تصورش نمی رفت ، هزاران بلای ندیده بر سر بشرآورد که شاید به خود بیاید.
کره کره مغازه ها پایین رفت و گاهی خیابان ها و شهرها را سکوتی غم انگیز فرا گرفت تا شاید بتوان زنجیرش را پاره کرد و سرنخ هایی از چگونگی پیدایش و انتقال این موجود مرموز ریز نقش به دست آید و هزاران دانشمند و پژوهشگر را به حل معمای خویش سرگرم کرده است.
به هرحال ابتلا و کاستی های درمان کووید ۱۹ تا مرگ های پرشمار حاصل چرخش و پرش ویروس نوظهور است ، زندگی بشر دستخوش تغییر و دگرگونی شده و سبک و سیاق دیگری را بر زمین حاکم کرده است .
این روزها چشم و گوش میلیون ها انسان برای آخرین یافته های علمی در خصوص مهار کرونا است تا شاید در پس نسخه ای علاج بخش بتوان از شر این ویروس خلاصی یافت ، اکسیرها یکی پس از دیگری بالا و پایین می شود و خبری از درمان قطعی و قابل اعتماد نیست.
ازدحام و دور همی آتش بیار معرکه
«جمع نشویم تا کم نشویم» ، جمله زیبایی بود که دیروز رییس جمهوری اسلامی ایران به زبان آورد ؛ زیرا آنچه تاکنون به تحقیق از نحوه رفتار کرونا دستگیر بشر شده این است که ازدحام و دورهمی آتش بیار این معرکه است؛ دورهمی هایی که در پس آنها دیدارها به سرای باقی ختم می شود و تله های کرونا به دور همی ختم نمی شود.
تحقیقات جهانی نشان می دهد که مهمترین روزنه نفوذ کرونا تجمع ها و دورهمی هایی است که کار دست دوست و فامیل می دهد، آنچه نوشته شد گوشه کوچکی از مشکلات و مصائب ویروس ناپیدای کرونا است که اگر به کنج دل های دردمند سری بزنید کتاب ها سخن از ابتلا و مرگ خواهند گفت، از گرانی و کمیابی داروهای تسکین دهنده تا لحظه های سخت بیماری کووید ۱۹ و مرگ غریبانه عزیزان.
دردها و رنج های کرونایی مختص این قوم و آن کشور نیست ؛ از پیشرفته ترین ممالک تا فقیرترین ها سرزمین ها برای نابودی جایزه ها تعیین کرده اند.
بشنوید از سخنگوی مبتلا
ترکش های کووید ۱۹ گاهی چنان مخاطره آمیز است که به گفته دکتر علیرضا سلیمانی متخصص بیماری های ریوی و سخنگوی ستاد مقابله با کرونا استان البرز، تحمل آنها برای هرکسی آسان نیست هرچند که روحیه را در زمان ابتلا نباید باخت.
او که در میان خیل بیمارانش به کووید۱۹ مبتلا شده و این روزها در گوشه خانه خودمراقبتی می کند، با صدای لرزان و از ته سینه به خبرنگار ایرنا گفت که لحظه ای کم دقتی در میان خستگی، کار دستم داد.
در عین حال دغدغه دکتر سلیمانی، دورهمی های یلدا است که نکند زنجیر نیمه پاره کرونا در پس محدودیت هایی ۲ هفته ای ، بار دیگر متصل شود و خستگی ها بر تن های رنجور مدافعان سلامت همچنان باقی بماند.
این پزشک متخصص درگیر کرونا در عین حال سخن امیدوار کننده ای به زبان آورد و آن اینکه به لطف خداوند ، اعمال محدودیت های کرونایی، همکاری خوب مردم و تلاش های مدافعان سلامت ، این روزها تاحدودی رنگ کرونا از قرمرز و نارنجی به زردی گراییده که البته باید مراقب بود تا دوباره شعله ور نشود.
خلاصه اظهارات سخنگوی خسته و بیمار ستاد مقابله کرونای البرز در یک جمله این بود که با رعایت فاصله اجتماعی، پرهیز از دورهمی یلدا و مکان های پر ازدحام در کنار استفاده از ماسک و ضدعفونی مجال قوت و قدرت دوباره به کرونا ندهید.
هفته تجلیل از فرشتگان خسته
هفته و روز پرستار امسال با سال های گذشته متفاوت است اگر چه بسیاری هنوز خاطره های سفید پوشان زمان دفاع مقدس و امدادگران حوادث سیل و زلزله گوشه و کنار کشور را فراموش نمی کنند اما این ماه ها و روزهای سخت و طاقت فرسای کرونایی بود که جبهه ایثار ، مجاهدت و شهادت این سفید پوشان را معنویتی دوچندان بخشید.
چهره های خراشیده از زخم ماسک ها و سختگی مفرط توصیف حال فرشتگانی است که ساعت ها با تن پوش های پلاستیکی در دمای بالای بیمارستان ها به درمانگری و احیاگری می پردازند و داشتن ساعتی خواب راحت به آرزو و رویا برایشان تبدیل شده است.
اهدای گل یا هر هدیه دیگر قطره ناچیزی در برابر عظمت مجاهدت های خاموش و تلاش های ایثارگرانه پزشکان و پرستارانی است که ساعت ها در میان نفس های آلوده کرونایی به بیماران خدمات ارائه می دهند و زندگی خود را فدای نجات دیگران کرده اند؛ هرچند هم تعدادی از عزیزان رخت سفید آسمانی به تن کردند و به کرانه های ناپیدا اما درخشان پرکشیدند.
اینک بزرگترین خواسته و آرزوی این عزیزان خلاصی مردم از گرفتاری به ویروس مرگ آفرین است که توصیه و تاکید آنان بررعایت پروتکل های بهداشتی تا زمان درمان قطعی است.
پرهیز از دورهمی یلدا و پرسه زدن در خیابان های پر ازدحام زخم های صورت این عزیزان را عمیق تر و کار را برای آنان دشوار تر می کند.
بخوانید از آخر خط کرونا
در میان توصیه ها ، گفته ها و شنیده ها، اما اظهارات حمیدرضا عسگری رییس سازمان آرامستان های شهرداری کرج شاید برای کسانی که تاکنون به خود نیامده و کرونا را جدی نگرفته اند، تکان دهنده باشد.
او که در موج سوم کرونا شاهد ترافیک روزانه اجساد در غسالخانه های بهشت سکینه (س) و امام علی (ع) کرج بوده، روایت های تلخی دارد که شنیدن هریک لرزه براندام می اندازد.
مرگ های غریبانه پدران ، مادران و جگر گوشه های خانواده ها و سودای ناله از چهار سوی آرامستان های بزرگ و کوچک البرز حکایت از تلخی عبرت آموز روزهای کرونایی دارد.
از دل کلام عسگری می توان حدس زد که گاهی در آرامستان های البرز محشری برپاست که دیدن و شنیدن این لحظه ها تکان دهنده است.
او هم مردم را به رعایت فاصله و استفاده از ماسک و هرآنچه که بتواند زنجیره کرونا قطع کند ، فرا می خواند و به رسانه ها توصیه می کندجنبه های عبرت آموز کرونا را برای مردم به تصویر بکشند شاید جلوی این کشتار بی رحمانه گرفته شود.
دورهمی یلدا بماند برای بعد
سلامتی بزرگترها و کوچکترها و نشاط خانواده و فامیل به این است که سبزینگی وجود همگی برای سال های سال بدرخشد و عضوی از شاخه درخت تناور فامیل و آشنا کم نشود ، با اینکه بسیاری در این ایام محزون و بیمارند اما نگذاریم گریه های حزن انگیز بیش از این شود و خاطره تلخ برای آینده کودکان سرزمینمان برجای بماند.
گریزی به رنج ها و آلام کرونایی برای هوشیاری در برابر نفوذ دیو خاموش و ناپیدا در شب یلدا و روزهای پیش رو است که بگوییم اکنون مجال دور همنشینی نیست لااقل با فضای مجازی دیدارها تازه گردد.
یلدا و یلداها می آیند و می روند اما باید قدر سلامتی خودر ا بدانیم و بزرگداشت این ایام را به روزهای پاک و عاری از کرونا واگذاریم ، دستان پدربزرگ ها و مادربزرگ ها را در یلداهای پاک وعاری ویروس ببوسیم.
بیاییم عمر خود و عزیزانمان را فدای یک دقیقه اضافی یلدا نکنیم و در رعایت بند بند پروتکل ها وسواس بخرج دهیم تا بتوانیم زمستان ریش سفید را به بهار شکوفه ها پیوند دهیم ، سال های سال زندگی پرنشاط را تجربه کنیم و برای همه کسانی که شمع وجودشان برای سلامتی و امنیت مردم سوخت
دست به دعا برداریم.
نظر شما