به پیش به کارگردانی دن اسکنلون و توسط کمپانی پیکسار ساخته شد و در مارس 2020 از والت دیزنی پیکچرز منتشر شد. اسکنلون که پیش از این با انیمیشن دانشگاه هیولاها، آن­ه را به تحصیل واداشته بود، این ­بار در ساخته‌­ی جدید خود جهانی از شگفتی و جادو می‌­آفریند. او به همراه سی.اس. اندرسون فیلمنامه‌­ی به پیش را نوشت و با بودجه‌­ی 200 میلیون دلاری دست به ساخت آن زد. اما درآمد 103 میلیون دلاری آن پس از دو هفته اکران به دلیل شروع ویروس کرونا کمپانی را مجبور به پخش نسخه‌­ی دیجیتال این اثر پیش از موعد مقرر آن کرد. نظر منتقدان درباره فیلم در مجموع مثبت بود و در نهایت امتیازات 61 در متاکریتیک و 88 در راتن تومیتوز را برای این اثر به همراه داشت. مخاطبان آی­‌ام­‌دی­‌بی نیز امتیاز 7.5 را به این انیمیشن دادند. حال باید منتظر بود که در صورت برگزاری جشنواره‌­های پیش‌­رو آیا بخت با درخشیدن جهان جادویی اسکنلون هست یا باز هم بدشانسی دامان آن را می­‌گیرد.

دو برادر به نام­‌های ایان لایتفوت به صداپیشگی تام هالند و بارلی لایتفوت به صداپیشگی کریس پرت در دنیایی که دیگر جادو در آن نقشی ندارد زندگی آرام و راحت خود را دارند. ایان برادر کوچک­تر بارلی از بدو تولد پدر خود را ندیده است و در دورانی که بحران­‌های بلوغ نوجوانی را پشت سر می­‌گذارد، بیش از همیشه کمبود پدر را حس می­‌کند. ایان در تولد 16 سالگی خود هدیه­‌ای عجیب دریافت می­‌کند که با انجام طلمسی می­‌تواند پدر خود را به مدت یک روز از دنیای مردگان برگرداند و او را ببیند. اما طلسم کامل عمل نمی­‌کند و آن­ها تنها تا پیش از غروب آفتاب فرصت دارند که طلسم را کامل کرده و پدر خود را ببینند. بدین ترتیب ایان و بارلی وارد ماجراجویی جذابی می‌­شوند که دیدار پدر بسته به موفقیت­‌آمیز بودن آن است.

تام هالند و کریس پرت که پیش از این در دنیای مارول خود را به مخاطبان ثابت کرده­ بودند، این­ بار هم موفق عمل کرده و طرفداران خود را راضی نگه داشتند. به صورتی که بسیاری از مخاطبان صمیمیت شخصیت­های ایان و بارلی را حاصل انتخاب خوب صداپیشگان می­‌دانند.

یکی از جذابیت‌های جلوه‌های بصری این انمیمیشن که آن را تبدیل به اثری چشم‌نواز کرده، استفاده از تنالیته‌ی رنگ‌های آبی و بنفش است که بسیار متناسب با فضای جادویی و دنیای اثر است. به طوری که مخاطب ناخودآگاه آرامش رنگ آبی و جاودانگی رنگ بنفش را حس می‌کند و این دو رنگ درکنار هم حس بی نظیری از بودن در کهکشان و دنیایی ماورایی را به مخاطب القا می‌کند.

فیلمنامه‌­ی به پیش به خوبی صمیمیت و جهانی امن را برای مخاطبان به وجود می‌­آورد؛ هرچند که در شخصیت­‌پردازی کاراکترهای خود ریسک نکرده و به­ جای آفرینش شخصیت‌­های جدید دست به انتخاب شخصیت­‌های شناخته‌شده زده است. با همه­‌ی این­ها داشتن یک پایان جذاب آن را تبدیل به انیمیشنی ارزشمند می­‌کند. انیمیشنی که برای تمامی اعضای خانواده لذت‌­بخش و دلنشین خواهد بود.

خانواده، کلمه‌­ای که می‌­توان گفت اکثر آثار پیکسار حول محور آن می­‌چرخد، در این انیمیشن مبحث اصلی قرار داده شده است. برادرانی که به دنبال دیدار پدر خود هستند و در این راه به شناخت بیشتر از یک­دیگر می‌­رسند. مادری که برای دفاع از آن­ها از هیچ کاری دریغ نمی­‌کند. اما در این بین به موضوع جذابی که در لایه­‌های زیرین اثر قرار دارد برمی‌­خوریم. اهمیت ارزش دقایقی که می‌­گذرند و به زودی همه‌ی آن­ها خاطراتی در گذشته می‌­شوند. دقایقی که به راحتی از جلوی چشمانمان می‌­گذرند و به امید آینده از نگاه به آن­ها غافل می‌­شویم. به پیش را در دقایقی از زندگی­‌مان با خانواده به تماشا بنشینیم چرا که همین دقایق خاطره‌­های ارزشمند آینده­ می­‌شوند.