«افشین نوروزی» کاپیتان سابق تیم ملی تنیس روی میز در این باره به ایرنا گفت: به خاطر ندارم از آن زمانی که «لطف الله نسبی» سرمربی تیم ملی تنیس روی میز شده برای مشاهده رقابت‌های انتخابی و یا تماشای مسابقه‌های لیگ در سالن برگزاری حضور پیدا کند.

مربی تیم ملی که مهم‌ترین وظیفه اش انتخاب بازیکن به منظور تشکیل این تیم است به خود حتی زحمت حضور در رقابت‌های انتخابی تیم ملی را نمی‌دهد. به طور حتم چنانچه بخواهیم این موضوع نادر را واکاوی کنیم در خواهیم یافت اتفاق بسیار نادری که در تیم ملی تنیس روی میز رخ داده، نمونه خارجی آن را نه دیده‌ایم و نه شنیده‌ایم.
اما لطف الله نسبی درباره این موضوع گفت: از آنجا که رقابت‌های تیم ملی انتخابی بوده و نه انتصابی از «مهرداد علیقارداشی» رئیس فدراسیون کسب اجازه کرده و این رقابت‌ها را از طریق پخش زنده تلویزیونی مشاهده کردم.
وی افزود: در رقابت‌های انتصابی به عنوان یکی از اعضای کمیته فنی دارای رأی بوده و نظر خواهم داد اما در رقابت‌هایی که به صورت انتخابی برگزار می‌شود دلیلی برای حضورم وجود ندارد.
اما سوال اصلی اینجاست مگر انتخابی تیم ملی کار ساده و پیش پا افتاده‌ای است که مربی این تیم برای شرکت نداشتن در جمع بهترین‌ها و مشاهده رقابت آنان به منظور حضور در ترکیب تیم با تماسی تلفنی از مدیریت فدراسیون اجازه بگیرد و در آن غیبت داشته باشد؟
بی تردید سرمربی آن هم در رده ملی برای شناسایی میزان توانایی و آمادگی ورزشکاران ملی باید در محل برگزاری رقابت‌ها حاضر و بر عملکرد تمامی ورزشکان به ویژه نفرات اصلی تیمش نظارت کامل و دقیق داشته باشد او در این رقابت‌ها علاوه بر انتخاب نفرات اصلی وظیفه دعوت از چند بازیکن جایگزین را نیز برعهده دارد تا در بروز حوادث احتمالی یا مصدومیت از این ورزشکاران در ترکیب اصلی استفاده کند.
نوروزی که در بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ پکن به عنوان نماینده ایران حضور داشت باز هم درباره غیبت لطف الله نسبی، اضافه کرد: شاید من اشتباه می‌کنم و درست این است ابتدا باید تیم تشکیل شود و بعد آن را به سرمربی تحویل دهند.
به گفته وی حضور سرمربی در محل برگزاری رقابت‌های انتخابی و لیگ داخلی ارتباط او را با ورزشکاران تقویت می‌کند و جایگزینی ندارد.
نوروزی افزود: در حال حاضر به دلیل مصدومیت در دور پنجم رقابت‌های انتخابی از ادامه رقابت‌ها کنار رفتم و از همراهی تیم ملی در دوره جدید محروم هستم از این زمان که بگذریم، در زمانی که در تیم ملی نیز عضویت داشتم ماه‌ها می‌شد که کسی با من حتی تماس هم نمی‌گرفت. هنگامی که برای شرکت در مسابقات عازم فرودگاه می‌شدیم سایر ملی پوشان و سرمربی را ملاقات می‌کردیم که اصلاً روش خوبی برای هدایت ورزشکاران برای حضور در مسابقات آسیایی، جهانی والمپیک نیست.
کاپیتان سابق تیم ملی ادامه داد: لطف الله نسبی زحمات زیادی در تیم ملی کشیده و تیم تحت هدایت او نتایج خوبی نیز کسب کرده است اما این اشکالات وجود دارد و نمی‌توان منکر آن شد.
وی مشکل اصلی تیم ملی را نداشتن کادر فنی دانست و عنوان کرد: لطف الله نسبی همه کاره تیم است او سرمربی، مربی، بدنساز، روانشناس، آنالیزور و هر عنوان دیگری که کادر فنی تیم‌های ملی دارد. البته این موضوع در دوره‌های پیشین نیز در تنیس روی میز حاکم بود و این مسائل باید ریشه‌ای حل شود.
وی اظهار داشت: چنانچه به دنبال کسب موفقیت در تنیس روی میز هستیم راهی که تیم ملی هند رفت را باید الگوی خود قرار دهیم. آنان هنگامی که با مربیان داخلی از توسعه این رشته در کشورشان ناامید شدند مربی خارجی جذب و با قرار دادن مربیان داخلی کنار مربی خارجی به خوبی آموزش دیده و امروز نتیجه لازم را کسب کردند.
کاپیتان سابق تیم ملی تنیس روی میز ایران با بیان اینکه البته این موضوع را یکسال است که عنوان می‌کنم اما گوش شنوایی وجود ندارد، افزود: پس از صعود تیم ملی به رقابت‌های دسته یک جهانی بارها عنوان کرده‌ام رقابت در دسته یک جهان کار دشواری است و تمامی کارها نباید بر دوش یک نفر باشد. تنیس روی میز رشته المپیکی است و باید به همان اندازه که بازی‌های المپیک اهمیت دارد به این رشته نیز توجه شود.