۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۸، ۱۲:۵۳
کد خبر: 83302071
T T
۰ نفر
22 دقیقه صحبت روزانه والدین با كودكان، زمان بسیار كمی است

تهران- ایرنا- دبیر انجمن گفتاردرمانی گفت: میزان صحبت و تعامل خانواده‌های ایرانی با كودكان حدود 22 دقیقه در روز بوده و این زمان بسیار كم است.

به گزارش خبرنگار حوزه سلامت ایرنا از انجمن گفتاردرمانی، هوشنگ دادگر روز شنبه افزود: میزان كم زمان صحبت و تعامل خانواده‌های ایرانی با كودكان، ورودی‌های زبانی كودكان را كاهش داده و شكل بازی‌ها را تغییر داده است.
وی با بیان اینكه بیشتر درگیری‌های بچه‌ها به بازی‌های كامپیوتری و موبایلی اختصاص پیدا كرده، اظهار داشت:‌ زبان و ارتباطات در تنظیم رفتارهایمان تاثیر دارد، كودكانی كه دچار مشكل گفتاری هستند، در دوست‌یابی، همبازی شدن با كودكان دیگر و توجیه آوردن دچار مشكل می‌شوند و سطح ارتباطی كودك كاهش پیداكرده و مجموع آنها اعتماد به ‌نفس كودك را كاهش می‌دهد.
دادگر در خصوص اینكه بسیاری از قدیمی‌ها برای افزایش قدرت كلامی كودكان توصیه می‌كنند كه بچه‌ها تخم كبوتر استفاده كنند، ادامه داد: هیچ مطالعه علمی بر اثربخشی مواد تغذیه‌ای در مورد گفتار تاكنون انجام ‌نشده و از آنجا كه درمان‌های مبتنی بر شواهد نداریم، نمی‌توانیم بگوییم كه مواد غذایی بر افزایش توان كلامی تاثیرگذارند.
وی تصریح كرد: گفتاردرمانی یكی از رشته‌های توان‌بخشی است كه مدت‌زمان زیادی قدمت ندارد و حدود 50 سال است كه در ایران شناخته ‌شده است اما با این‌ وجود بیش از چهار هزار نفر در این رشته فارغ‌التحصیل شده‌اند و ارزیابی، تشخیص و درمان اختلالات گفتار و زبان را بر عهده ‌دارند.
به گفته دادگر، گفتاردرمانی به بحث درمان اختلالات صدا و حنجره نیز توجه دارد. به همین دلیل می‌توان گفت بحث گفتاردرمانی مربوط به سن خاصی نیست و همه افراد می‌توانند از خدمات گفتاردرمانی استفاده كنند.
دبیر انجمن گفتاردرمانی ایران با اشاره به اینكه یكی از دلایلی كه سبب شده خانواده‌ها كمتر به گفتاردرمانی مراجعه كنند نگاه سنتی بزرگ‌ترهای خانواده‌ها به مشكلات گفتاری است ادامه داد:‌ اگر كودكی دچار مشكل گفتار باشد یكی از علل اصلی عدم مراجعه به هنگام خانواده‌ها به درمانگر توسط آن‌ها پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها هستند زیرا در چنین شرایطی آن‌ها این كودك را با فرزند چهار ساله خودشان در 20 سال پیش مقایسه می‌كنند این درحالی است كه در سال‌های اخیر ماهیت، علت، شكل و عوامل مختلفی كه ایجادكننده مشكلات گفتار و زبان هستند، فرق كرده است.
وی اضافه كرد:‌ اگر به 30 سال قبل در ایران برگردیم می‌بینیم كسی مفهوم ااوتیسم را نمی‌دانست ما حتی در واحدهای درسی دانشگاه هم آموزشی در خصوص اوتیسم نداشتیم.
دادگر افزود: اما از دو دهه قبل، تغییر سبك زندگی، تغییر تعاملات، تغییر فرم‌های ارتباطی، صنعتی شدن و افزایش مشغله‌های خانواده‌ها، سبب شده است بازی‌های بچه‌ها به سمت بازی‌های تكراری و كامپیوتری برود و كودك مدت‌زمان زیادی را جلوی تلویزیون سپری كند و به همین دلیل میزان مكالمه بین بچه‌ها و خانواده‌ها كاهش پیداكرده است.
وی با تأكید بر اینكه مشكلات گفتاری می‌تواند آثار زیادی را بر زندگی كودكان به‌ جای بگذارد، تصریح كرد: مشكلات توجه و تمركز، اعتمادبه‌نفس و عدم رشد تعاملی كودك ازجمله آثار مشكل اختلال گفتاری است و ازآنجاكه درمان آن قابل‌دسترس شده است انتظار داریم كه خانواده‌ها به این مسائل توجه داشته باشند و حتی مشورت ساده گفتار درمان آن را بررسی كند و بنابراین كمكی به خود خانواده شود، زیرا مداخله زودهنگام اثربخشی درمان را بیشتر كرده و طول درمان را كوتاه می‌كند.
دادگر خاطرنشان كرد: كودكی كه در زیر دو سال تاخیر رشد كلامی دارد و به گفتار درمان مراجعه كند راحت‌تر می‌توان آن را درمان كرد و دوره درمان كوتاه‌ می‌شود اما وقتی سن كودك به 5.5 سالگی می‌رسد و در آن زمان كودك به گفتار درمان مراجعه می‌كند طول درمان ممكن است چند سال طول بكشد و راندمانی هم كه در سن پایین ممكن است داشته باشد را نیز نخواهد داشت.
دبیر انجمن علمی گفتاردرمانی ایران خاطرنشان كرد:‌ بنابراین هزینه خانواده زیاد می‌شود مشكل تاخیر گفتاری جدی‌تر شده و جواب دهی درمان كاهش می یابد.
اجتمام *9022*1834