ترامپ و عراق؛ دوگانه ترس و غرور

به گزارش روز دوشنبه ایرنا، جریان های سیاسی غالب در پارلمان عراق همان زمان اعلام كردند كه سفر شبانه و مخفیانه دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریكا را مصداق نقض آشكار عرف بین المللی می دانند و زمزمه های لغو توافق نامه امنیتی آمریكا و عراق از سوی پارلمان شكل یك مطالبه جدی را به خود گرفت و حالا با اظهارات ضد ایرانی ترامپ و طرح استفاده از پایگاه آمریكا در عراق برای تحت نظر گرفتن ایران، مطالبه خروج نیروهای آمریكایی از این كشور جدی تر هم شده است.
سفر پایان سال گذشته میلادی ترامپ آنقدر یكباره و ناگهانی رخ داد كه مقام های عراقی اطلاعی از آن نیافتند به ویژه آنكه رئیس جمهوری آمریكا با هیچ كدام از سه مقام ارشد عراقی (رئیس جمهوری، نخست وزیر و رئیس پارلمان) دیدار نكرد.
بعد از سفر، گفته شد كه محمد علی حكیم وزیر خارجه عراق گفته است ترامپ از عادل عبدالمهدی نخست وزیر عراق خواسته است «به مدت 10 دقیقه» در چادری در پایگاه عین الاسد (محل استقرار نیروهای آمریكایی واقع در استان الانبار) با عبدالمهدی دیدار كند اما نخست وزیر عراق چنین دیداری را نپذیرفته است.
اعضای كمیته روابط خارجی پارلمان عراق تعیین نشست یا دیداری 10 دقیقه ای آن هم نه در پایتخت بلكه در پایگاه آمریكایی ها را اهانت به حكومت و ملت عراق دانستند و انتقال نخست وزیر از مقر دولت در بغداد به پایگاه عین الاسد را شایسته دولت مستقل عراق ندانستند بلكه آن را نقض واضح حاكمیت قلمداد كردند.
سفر آن شب ترامپ به عراق چند روز بعد از اعلام تصمیم به خروج نیروهای آمریكایی از سوریه انجام شد؛ اعلامی كه زلزله ای سیاسی در آمریكا به خصوص با استعفای جیمز متیس وزیر دفاع و برت مك گورك فرستاده آمریكا در ائتلاف بین المللی مبارزه با تروریسم ایجاد كرد؛ دو نفری كه شدیدا مخالف خروج آمریكایی ها از سوریه بودند. با پیوستن این دو به صف مخالفان علنی سیاست های ترامپ، حلقه اطراف او تنگ تر و انتظار برای انتقادهای گزنده رقبای سیاسی نیز بیشتر می شد.
برخی ناظران این سفر را با كاركرد داخلی در آمریكا تفسیر كردند و آن را پیامی به داخل آن كشور دانستند كه می خواهد به افراد نگران در ایالات متحده اطمینان دهد كه سیاست آمریكا در عراق شبیه سوریه نخواهد بود.
اما چرا شبانه و مخفیانه؟ هنوز كسی پاسخ قاطعی برای این سوال ندارد و همچنان باب گمانه هایی مانند «برخی ملاحظات امنیتی» یا حتی ابراز «نارضایتی ترامپ از روند انتخابات عراق» باز است.
ترامپ آن شب روبروی سربازانش در پایگاه عین الاسد ایستاد و گفت كه «هرگز» قصد ندارد نیروهای آمریكایی را خارج كند بلكه بالعكس احتمال استفاده از خاك عراق به عنوان پایگاهی «برای دخالت در سوریه در صورت ضرورت» وجود دارد. در همین حال گفت كه «آمریكا نمی تواند پلیس دنیا باقی بماند».
سردرگمی، غرور، دروغ، ترس یا هر نام و علت دیگری در رابطه با رفتارشناسی ترامپ چندان مهم و جدید نیست. كافی است با هر كدام از این كلید واژه ها در رسانه های آمریكایی جستجو كرد و مصداق های متعدد آن را یافت اما قدر مسلم، جدیدترین تناقض ترامپ این است كه بعد از آنكه برابر سربازانش می ایستد و تصریح می كند «آمریكا نمی تواند پلیس دنیا باقی بماند»، حالا روبروی مجری شبكه «سی بی اس» و میلیون ها چشم، می نشیند و از ضرورت حفظ پایگاه آمریكایی ها در عراق برای تحت نظر گرفتن ایران می گوید و همزمان، احتمال اعزام نیرو به ونزوئلا را نیز بعید نمی داند.
فقط ترامپ می تواند به سربازانش بگوید كه حفظ حضورشان در عراق به خاطر ضرورت وجود پایگاهی برای دخالت در سوریه است و كمتر از 40 روز بعد به رسانه ای آمریكایی بگوید: «پول هنگفتی تاكنون برای یكی از پایگاه‌های نظامی كشورش در عراق خرج كرده و می‌توانیم آن را نگه داریم. یكی از دلایلی كه می‌خواهم آن را نگه دارم، این است كه می‌خواهم كمی ایران را زیر نظر داشته باشم، زیرا این كشور یك مشكل واقعی برای واشنگتن است.»
دیروز پارلمان عراق از زبان «حسن الكعبی» نایب رئیس خود با صدای بلند خطاب به ترامپ گفت: نیروهای نظامی و مستشارانت را از طریق قانون و با اراده ملی (از عراق) بیرون خواهیم كرد.
نائب رئیس پارلمان عراق تاكید كرد: این سخنان نقض آشكار حاكمیت و اراده ملی عراق و همچنین نقض صریح قانون اساسی این كشور است كه تاكید دارد عراق پایگاهی برای تعدی به هیچ كشوری نخواهد شد.
الكعبی گفت: همگان وظیفه دارند برای پایان دادن به حضور نظامی آمریكا اقدام فوری انجام دهند و اجازه ندهند عراق نقطه ای برای تعدی یا رصد هیچ كشور دیگری شود.
اینكه مسئولان عراقی چگونه و چه زمانی موفق به اخراج نیروهای آمریكایی شوند هنوز نیازمند صبر است. تا آن زمان به نظر می رسد نیروهای آمریكایی بیش از رصد ایران نیازمند آن باشند كه چشم هایشان را در محیط 360 درجه به اطراف پایگاه های خود بگردانند.
شبد**9241**9122