شهید«محسن وزوایی»، فاتح ارتفاعات بازی دراز

محسن وزوایی در روز هشتم مرداد ماه 1339 در تهران متولد و در روز دهم اردیبهشت 1361 با مسئولیت قائم مقام تیپ محمدرسول‌الله(ص) در رزم آزاد سازی خرمشهر در عملیات معروف به «الی بیت‌المقدس» جاودانی شد و امروز در قطعه 26 بهشت زهرا(س) آرام گرفته است.
به محض ورود محسن وزوایی و نیروهای گردان تحت امر او در منطقه عملیاتی بازی دراز در غرب كشور قرار شد تا در گام اول گردان نهم ( گردان به فرماندهی وزوایی ) ضمن حمله ای چریكی به مواضع و استحكامات دشمن ارتفاعات حساس و سوق الجیشی تنگه كورك را از تصرف قوای اشغالگر بعث خارج كنند.
وزوایی در تمامی مراحل شناسایی این حمله مستقیم شركت داشت و نقش فعالی در طراحی این عملیات ایفا كرد، درهمین ایام بود كه دوستی و ارتباط برادرانه ای بین او سردار هوانیروز خلبان شهید علی اكبر شیرودی بوجود آمد.

** تحصیل در دبیرستان هشترودی و فراگیری درس سیاست
محسن دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه را با نمرات عالی سپری كرد، ضمن آنكه از همان سنین نوجوانی، اشتیاق فراوانی به فرا گیری كلام الله مجید از خود نشان می داد. محسن دوران تحصیلات متوسطه را در دبیرستان دكتر هشترودی تهران گذراند و با مسایل سیاسی آشنا شد و با راهنمایی های مؤثر پدر فرزانه اش مرحوم « حاج حسین وزوایی» كه خود از همرزمان مرحوم آیت الله كاشانی بود قدم به وادی مبارزات ضد استبدادی گذاشت.
شركت در جلسات آموزش معارف اسلامی و هیئت مذهبی تهران از جمله امور روزمره محسن بود. پس از اخذ دیپلم متوسطه در سال 1355 در كنكور سراسری شركت كرد و با قبولی در آزمون ورودی دانشگاه رتبه اول رشته شیمی را بدست آورد. سپس جهت ادامه تحصیل وارد دانشگاه صنعتی شریف شد و در محیط متلاطم دانشگاه كه طیف متنوع سیاسی ایدئولوژی آن فعال بود فعالیت های سیاسی خود را آغاز كرد .
شهید وزوایی با راه اندازی جلسات عقیدتی و سیاسی در دانشگاه از سال 1356 مسئولیت هدایت و جهت دهی به مبارزات دانشجویی ضد دیكتاتوری را در سطح دانشگاه شریف عهده دار شد.

** حضور فعال در تصرف پادگان های تهران در سال 57
هر چند دامنه مبارزات شهید وزوایی به همین حد محدود نماند و از تظاهرات خونین 17شهریور تا ورود حضرت امام خمینی «ره» به میهن اسلامی در 12 بهمن 1357،همه جا از زمره جلوداران تظاهرات مردمی بود.
در نبردهای مسلحانه روزهای سرنوشت ساز 19بهمن تا 22 بهمن 1357،حضوری فعال داشت، به ویژه در تصرف دو پادگان «جمشیدیه» و«عشرت آباد» نقش خطیری ایفا كرد. وی پس از پیروزی مرحله نخست انقلاب اسلامی به حركت خود جوش و مردمی جهاد سازندگی پیوست و در تابستان سال 1358برای عمران مناطق محروم راهی استان لرستان شد.
در پی دخالت های سفارت امریكا در ایران، محسن به تهران بازگشت و پس از هماهنگی و برنامه ریزی های لازمه با جمعی از دانشجویان مسلمان دانشگاهها، در سالروز كشتار دانش آموزان به دست رژیم پهلوی و سالگرد تبعید حضرت امام «ره» عهده دار حركتی شد كه حضرت روح الله از آن با تعبیر انقلابی بزرگتر از انقلاب اول یاد كردند.

** نقش وزوایی در تسخیر لانه جاسوسی
شهید وزوایی در روز 13آبان 1358 در جریان راهپیمایی اعتراضی دانشجویان واقشار مختلف مردمی علیه سیاست های مداخله گرانه آمریكا درایران به محض رسیدن تظاهر كنندگان به مقابل سفارت آمریكا، وزوایی به اتفاق همرزم رشیدش شهید عباس ورامینی وجمعی از دانشجویان ، به لانه جاسوسی شیطان بزرگ كه از 28 مرداد سال 32 تا آن روز حكم ستاد توطئه و خیانت به مصالح ملی مردم ایران را داشت یورش بردند و این گونه بود كه او نیز از جمله علمداران گمنام «انقلاب دوم» گردید.
پس از بركناری دولت وقت توسط حضرت امام (ره) و ارتقای ماجرای فتح لانه جاسوسی آمریكا به یك حماسه شكوهمند ملی، محسن به علت سطح بالای معلومات مسئولیت عقیدتی لانه را برعهده گرفت. هر از چند روز یك بار سیمای مصمم و پر صلابت محسن در تمامی رسانه های ارتباط جمعی غرب ،به عنوان سخنگوی جوانان طرفدار امام خمینی منعكس می شد.
در پی حمله مفتضحانه تفنگداران نیروی دلتای آمریكا به صحرای طبس، در روز پنجم اردیبشهت 1359 بنا شد تا جهت پیشگیری ازهر گونه حادثه احتمالی ، جاسوسان آمریكایی را در قالب گروه هایی مجزا به مكان های مختلف منتقل كنند.
به همین جهت مسئولیت جابه جایی تعدادی از این جاسوسان به شهید وزوایی و شهید عباس ورامینی محول شد، امری حساس كه آنان به خوبی از عهده اجرای آن، برآمدند.

** پیوستن به سپاه پاسداران
همزمان با كار تبلیغاتی در جمع دانشجویان مسلمان پیرو خط امام ره، محسن یك دوره فشرده آموزش چریكی را نیز در سپاه فرا گرفت وسپس در تابستان سال59 به صفوف سپاهیان پاسدار انقلاب پیوست، چندی با سمت فرماندهی گردان مخابرات، در سپاه تهران مشغول به خدمت شد.
به دنبال تجاوز گسترده ماشین جنگی شرق وغرب ساخته بعث عراق به خاك میهن اسلامی در شرایطی كه سپاه به جهت كار شكنی های بنی صدر خائن و باند لیبرال ها از حیث تجهیزات، امكانات مادی و جنگ افزار در مضیقه كامل قرار داشت، بنا شد تا نیروهای سپاه با تمام توان به مقابله با تجاوز دشمن بعثی بپردازند.
بر همین اساس در گام نخست 10 گردان رزمی از سپاه سازمان دهی شدند، این امر علیرغم امكانات كم و فقر تجهیزات تحقق یافت و نیروهای سپاه در قالب این 10 گردان رزمی در پادگان امام حسین(ع) پذیرش و مشغول آموزش شدند.
در اوایل اسفند سال1359محسن به فرماندهی گردان نهم از 10 گردان آموزش دیده منصوب شد و بلافاصله حكم مأموریت به جبهه های غرب را دریافت كرد.
فردای همان روز گردان 9 سپاه و فرمانده رشید آن برای مقابله با تهاجمات دشمن اشغالگر راهی منطقه سرپل ذهاب شدند. در آن مقطع فرماندهی محورسرپل ذهاب را سردار شهید غلامعلی پیچك برعهده داشت.
به محض ورود وزوایی و نیروهای گردان تحت امر او قرار شد تا در گام اول گردان نهم ضمن حمله ای چریكی به مواضع و استحكامات دشمن ارتفاعات حساس و سوق الجیشی تنگه كورك را از تصرف قوای اشغالگر بعث خارج كنند.

** آزاد سازی ارتفاعات بازی دراز
در این عملیات محسن علاوه برفرماندهی گردان نهم، مسئولیت محورتنگه كورك تا حد فاصل تنگه حاجیان را نیز خود برعهده داشت و متعاقب آن در اردیبهشت سال1360 طی جلسه توجیهی فرماندهان سپاه منطقه سرپل ذهاب كه در آن سرداران بزرگواری همچون شهیدان غلامعلی پیچك و حاج علی موحد دانش حضور داشتند طرح نهایی عملیات آزادسازی ارتفاعات استراتژیك بازی دراز در دستور كار قرار گرفت.
وزوایی در تمامی مراحل شناسایی این حمله مستقیم شركت داشت و نقش فعالی در طراحی این عملیات ایفا كرد. درهمین ایام بود كه دوستی و ارتباط برادرانه بین او سردار بسیجی هوانیروز شهید علی اكبر شیرودی بوجود آمد.
نبرد بازی دراز از دو محور آغاز شد ، فرماندهی محور چپ عملیات را محسن وزوایی و فرماندهی محور راست را شهید محسن حاج بابا عهده دار بودند، در این عملیات از كل نیروهای گردان نهم تنها شش نفر توانستند خود را به بالای ارتفاع 105 بازی دراز برسانند.
محسن ، حاج علی موحد دانش و مابقی نفرات گردان یا شهید شدند یا مجروح و یا اینكه از پیشروی بازماندند. وزوایی با وجود آنكه 3 تیر كالیبر به بدنش اصابت كرده بود همچنان به نبرد ادامه می داد و آنكه با همان 5 همرزم خود موفق شد 350 تن از نیروهای گردان كماندویی ارتش بعث را به اسارات بگیرد.

** شهادت خلبان علی اكبر شیرودی و مجروحیت وزوایی
دراین نبرد نا برابر،سردار بسیجی هوانیروز خلبان علی اكبر شیرودی پس از رزمی بی امان و درهم كوبیدن استحكامات دشمن مظلومانه به شهادت رسید و محسن كه خود شاهد سرنگونی بالگرد شهید شیرودی بود از این حادثه به شدت متاثر شد. به دنبال فتح بازی دراز محسن سه روز دیگر هم در منطقه باقی ماند تا ارتفاعات فتح شده تثبیت شود، آن هم در شرایطی كه به سختی مجروح شده بود، تیری به فك او اصابت كرده بود و استخوان سمت چپ فك را خرد كرده بود ، وزوایی از ناحیه دست راست براثر اصابت تركش جراحت سختی برداشت و گوشت و استخوان دستش از بین رفت.
پس از تثبیت خط در جبهه بازی دراز به ناچار جهت معالجه به تهران برگشت در بیمارستان علیرغم آنكه به سختی درد می كشید ولی ناله نمی كرد و در پاسخ به یكی از پزشكان كه از مقاومت او در برابر درد ابراز شگفتی كرده بود گفته بود : آقای دكتر من هر چه بیشتر درد می كشم بیشتر لذت می برم، احساس می كنم از این طریق بیشتر به خدای خودم نزدیك می شوم.
یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد .
جمع آوری : رضا رضائی مجد
اجتمام / 1095 ** 1418