تصویر موجود در فضای مجازی خانه عارف قزوینی نیست

محمدعلی حضرتی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: عارف قزوینی پاكبازتر آن بود كه از غوغای انقلاب مشروطه برای خود خانه ای دست و پا كند.
وی اضافه كرد: عارف در جوانی از پدر و خانواده اش جدا شد و هیچ بهره ای از اموال پدر نبرد.
مدیركل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری قزوین كه از محققان و پژوهشگران حوزه تاریخ و ادبیات نیز به شمار می رود،افزود: او در شعرها و نامه هایش بارها به این حقیقت اشاره كرده و آورده است كه '️بگو به عارف بی خانمان خانه به دوش'، 'كه جز خدا و تو، كس لا مكان نخواهد بود' و یا در شعری دیگر آورده است ' ز شهر عشقم و آوارگی نشان من است'،'در این ره آنچه كه بی قیمت است جان من است'.
حضرتی افزود: عارف قزوینی در جای دیگری می گوید 'در ایران به این وسعت، چنان دایره زندگی بر من تنگ شده است كه از داشتن یك ” اتاق گِلی” محروم ماندم' كه این سخنان در صفحه 71 دیوان عارف، چاپ سال 1365 انتشارات سیف آزاد موجود است.
وی اظهار كرد: متاسفانه در سال های اخیر عده ای به قصد دلالی و سوداگری خانه مجهولی كه سبك معماری آن نیز متعلق به دهه 20است را به دروغ بنام خانه عارف معرفی كرده اند كه هیچ یك از پژوهندگان تاریخ و ادب معاصر آن را تایید نكرده اند و البته گروهی هم با قصد دلسوزی این عكس و خبر را در شبكه های اجتماعی منتشر نموده اند و موجب گمراهی مردم شده اند.
حضرتی همچنین گفت: بر اساس مستندات تاریخی، عارف طی سال های تبعید در بروجرد و درّه مرادبیك همدان با عسرت و سختی تمام زیسته و واقعا به نان شب محتاج بوده است.
وی اظهار كرد: با آن آزادگی و وارستگی كه از عارف سراغ داریم بی گمان اگر خانه ای داشت آنرا می فروخت و با پول آن از زیر بار منت كسانی كه به او كمك می كردند،می رهید هرچند نیك خواهانی همچون بدیع الحكما، حسن اقبالی و قمرالملوك وزیری بدون هیچ چشمداشت و منتی به وی یاری می رساندند.
مدیركل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری قزوین گفت: با اطمینان می توان گفت عارف به تصریح خودش از مال دنیا هیچ نداشته و حتی از یك اتاق گِلی هم محروم بوده است.
در روزهای اخیر تصویری در فضای مجازی با عنوان 'منزل 2 شاعر، یكی موزه و یكی ویرانه' منتشر شده كه در یك نیمه آن عكس خانه یك شاعر خارجی را نشان می دهد كه به موزه تبدیل شده و در سوی دیگر تصویری از یك منزل مخروبه نشان داده شده كه ادعا می شود خانه عارف قزوینی است.
میرزا ابوالقاسم عارف قزوینی آهنگساز، موسیقی‌دان و سراینده مشهور تصنیف‌های میهنی عصر مشروطه سال 1259 در قزوین متولد شد و در اوایل بهمن سال 1312 دیده از جهان فروبست اما تصنیف های او هنوز روح نواز محافل هنری و ادبی ایرانیان است.
'از خون جوانان وطن لاله دمیده' یكی از تصنیف های مشهور عارف قزوینی است كه در برنامه ها و مناسبت های مختلف توسط خوانندگان و هنرمندان كشور نجوا می شود.
3013