آمار بيكاري در شهرهاي معترض

در ادامه اين گزارش مي خوانيم: از ديدگاه تئوريك، علي اصغر سعيدي به «ايران» مي گويد: «در بحث نارضايتي‌هاي اجتماعي بايد به زمينه‌هاي اقتصادي توجه جدي داشت. بنيان‌هاي رفاه عيني طبقه‌بندي دارند و هرگاه نخستين مراتب رفاهي نتواند به پاسخ شايسته‌اي برسد، در صورت انباشت طي زمان به نارضايتي‌هاي جدي منجر خواهد شد. اشتغال، مسكن، آموزش و بهداشت نخستين مرتبه‌هاي رفاه عيني هستند كه مي‌توانند نارضايتي‌هاي ذهني را به بار بياورند. به طور استنباطي مي‌توانم بگويم كه فقر به طور واقعي يا صرفاً احساس آن و ترس از فقر در آينده، باعث شده است كه مردم به نارضايتي برسند، كه البته نياز به بررسي‌هاي آماري دقيقي دارد.»

از سوي ديگر، بررسي‌هاي آماري از وضعيت اشتغال در سال 95، نشان مي‌دهد در بعضي از شهرهايي كه اعتراضات اخير در آنها جدي بوده است، برخي نرخ بيكاري بالاتر از كل كشور داشته‌اند. رتبه‌هاي اول بيكاري در كل كشور به شهرهاي مرزي اختصاص دارد و مناطق زلزله زده سرپل ذهاب و اسلام آباد غرب نيز بيكارترين شهرهاي كشور هستند.در ميان شهرهاي معترض، كرمانشاه با 295 هزار نفر جمعيت شاغل و 43 هزار نفر جمعيت بيكار، رتبه دوازدهم را در بيكاري كل شهرهاي كشور دارد و نرخ بيكاري در شهر كرمانشاه نيز 24.1 درصد است. پس از آن، شهر ايذه رتبه 31 را در بيكاري كشور با 18.3 درصد نرخ بيكاري دارد. كل جمعيت اين شهر، 198 و 871 هزار نفر است و از ميان جمعيت فعال 64 هزار نفري، 11 هزار و 735 نفر بيكار هستند. هدايت‌الله خادمي، نماينده مردم ايذه نيز اخيراً گفته است: «اگر مي‌بينيد كه تجمعات و اعتراضات اخير در ايذه تا حدودي پررنگ‌تر بوده، به اين دليل است كه جوانان ايذه همه بيكار هستند. هر جا بيكاري بيشتر باشد، طبيعتاً زمينه اعتراضات بيشتر است.

نگراني‌هاي اقتصادي مردم بحق است. بالاخره مسائلي نظير اشتغال و ركود اقتصادي وجود دارد اما مشكلات اقتصادي نبايد موجب شود كه به اصل نظام و كشور خدشه وارد شود. اين اعتراضات هشداري براي مسئولان است كه براي اين ركود اقتصادي چاره‌انديشي كنند.» ممسني نيز با 32 هزار نفر جمعيت شاغل، 7 هزار و 274 نفر جمعيت بيكار دارد و با نرخ بيكاري 18.4 درصدي در رتبه 30 بيكاري كشور قرار گرفته است. در شهرستان دورود استان لرستان نيز از جمعيت فعال 51 هزار و 779 نفري، 44 هزار و 374 نفر شاغل و 7 هزار و 405 نفر بيكار هستند. نرخ بيكاري در اين شهر 14.3 درصد و رتبه آن در كل كشور، 62 است.

** سونامي 8 ميليون نفري بيكاري
در ابتداي پاييز امسال، عبدالرضا رحماني فضلي، وزير كشور اعلام كرده بود: «برخلاف اعلام رقم 12 درصد بيكاري در كل كشور به صورت ميانگين، شاهد هستيم كه در برخي از شهرها ميزان بيكاري به 60 درصد رسيده است. متأسفانه در بين تحصيلكرده‌هاي ما رقم بيكاري بسيار بالاتر از آنچه كه به طور متوسط اعلام مي‌شود، است.» در ميان 153 شهر كشور، شهرهايي كه اعتراضات اخير در آنها گسترده بوده است، اكثراً در رتبه‌هاي مياني از نظر نرخ بيكاري قرار داشته‌اند كه در هر كدام چندين هزار نفر فرد بيكار زندگي مي‌كند. در كمترين مورد در تويسركان، از 31 هزار نفر كل جمعيت، 3 هزار و 526 نفر در سال 95 بيكار بوده‌اند. در مشهد از ميان يك ميليون نفر جمعيت فعال اقتصادي، بيش از 117 هزار نفر بيكار هستند و در اصفهان نيز از ميان 751 هزار نفر جمعيت فعال بيش از 215 هزار نفر بيكار هستند.

بررسي‌هاي آماري و اسنادي نشان مي‌دهد كه بيكاري طي سال‌ها و دهه‌هاي مختلف روي هم انباشت شد و جمعيت 3 ميليوني بيكاران امروز را ساخت. طي 8 سال، روي هم رفته براي كمتر از 70 هزار نفر شغل ايجاد شد، به روايت رئيس مركز آمار، در دولت يازدهم سالانه حدود 485 هزار شغل ايجاد شد اما انباشت بيكاري و حل نشدن سريع مشكلات اقتصادي كار را به جايي رسانده كه شدت بيكاري زيادي ميان مردم احساس مي‌شود.

بر اساس روايت علي ربيعي، وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي نيز در سال‌هاي آينده 4.5 ميليون نفر تحصيلكرده ديگر نيز به گروه بيكاران افزوده مي‌شود كه مجموعاً تعداد جويندگان كار فارغ‌التحصيل دانشگاهي كشور را به بيش از 5ميليون و 600 هزار نفر مي‌رساند. برآوردها نشان مي‌دهد كه بيكاران دانشگاهي و غيردانشگاهي، روي هم رفته ارتش 8 ميليوني بيكاران را تشكيل خواهند داد.

*منبع: روزنامه ايران؛ 1396،10،13
**گروه اطلاع رساني**1699**2002**انتشاردهنده: فاطمه قنادقرصي