رئیس ستاد مبارزه با بازی های رایانه ای غیرمجاز: نهنگ آبی از دسترس خارج شده است

به گزارش ایرنا 'خسرو كردمیهن' روز سه شنبه در جلسه شورای فرهنگ عمومی آذربایجان غربی با تاكید بر اینكه نهنگ آبی به جای بازی، یك چالش به شمار می رفت، افزود: سازنده این بازی كه به دلایل روانی از دانشگاه اخراج شده بود، تا مرحله 46 بازی كاربران را به كارهای عجیب سوق می داد و در نهایت وی را به مرحله خودكشی می كشاند.
وی اظهار كرد: سازنده روسیه ای این بازی نیز مدعی شده كه با این بازی برخی از آدم های به درد نخور جهان همچون نهنگ های مازاد به خودكشی اقدام می كنند.
به گفته وی چالش نهنگ آبی حساسیت مردم و مسئولان نسبت به بازی های رایانه ای را افزایش داده و تاثیر این بازی ها را مورد توجه قرار داده است.
وی با تاكید بر اینكه گردش مالی بازی های رایانه ای در سطح جهان طی پنج سال گذشته از فیلم نیز پیشی گرفته است، ادامه داد: بازی های رایانه ای یك فرصت بر ای ایجاد اشتغال و كسب درآمد و از سوی دیگر تهدیدی برای كاربران به شمار می رود.
به گفته 'خسرو كردمیهن'، والدین باید نسبت به استفاده بهینه فرزندانشان از بازی های رایانه ای حساس تر شوند تا بازی مجاز وارد سبد خرید خانوارها شود.
وی ادامه داد: در ایران هر كودكی می تواند بازی های رایانه ای بخرد اما در بسیاری از كشورهای دیگر فروش بازی های رایانه ای به افراد زیر 18 سال ممنوع است.
رئیس ستاد مبارزه با بازی های رایانه ای غیر مجاز كشور اظهار كرد: بنیاد ملی بازی های یارانه ای حدود 11 پیش بر اساس منویات رهبری و با هدف حمایت از بازی سازان داخلی تاسیس شد و تاكنون از 220 بازی داخلی حمایت كرده و سه هزار عنوان بازی خارجی را پس از بررسی محتوایی، مورد تایید قرار داده است.
به گزارش ایرنا خون بازی نامی است كه روی خط خطی كردن دست و پا و آسیب زدن به بدن با تیغ گذاشته اند؛ اتفاقی كه همین چند ماه پیش بعضی از كارشناسان اجتماعی و تربیتی به عنوان موج جدیدی از آن نام بردند و هشدار دادند كه وارد مدارس دخترانه پایتخت شده تا هیجان طلبی، افسردگی، نیاز به دیده شدن، نمایش قدرت، اعتراض و بسیاری از عواطف دیگر سركوب شده و دوران نوجوانی از این طریق بروز پیدا كند.
اینكه نهنگ آبی و بازی‌ها و چالش‌هایی مثل آن از جان نوجوان‌ها چه می‌خواهد، به جای اینكه در مجامع تحقیقاتی و دانشگاهی پرسیده و برایش راهكار پیدا شود، برای مدتی در خانواده‌ها به عنوان یك نگرانی جدی مطرح شد.
اعضای خانواده كه هركدام تنها بخشی از این ماجرا را شنیده‌اند، در همان فرصت كمی كه برای گفت‌ و گو پیدا می‌كردند از بازی خطرناكی سخت گفتند كه بچه‌ها باید حواسشان را درباره آن جمع می كردند.
پدر و مادرهایی كه دقیقا نمی‌دانستند كه از چه چیزی باید نگران باشند و درباره چه چیزی باید به بچه‌هایشان آگاهی بدهند، با اطلاعات دست و پا شكسته، خبرهایی كه در اینترنت خوانده‌ بودند را منتقل می‌كردند و نتیجه به جای آگاهی به هیجان و جذابیت بیشتر منجر می‌شد و فرزندانشان برای عقب نماندن از قافله دست به كار می‌شدند تا ببینند این نهنگ قرار است چه كار كند كه اینطور صدایش همه جا پیچیده است.
با یك جستجوی ساده در اینترنت، اطلاعاتی درباره این بازی پیدا می‌شد، این كه چه قوانینی دارد و چه مراحلی را باید پشت سر گذاشت.
اما این چالش قرار نبود تا یك شبه تمام شود، روزها طول می‌كشید و مرحله به مرحله بیشتر بازی‌كننده را درگیر خودش می‌كرد، هر روز از طرف مدیر بازی وظیفه‌ای به متقاضی بازی محول می‌شد كه باید آن را تمام و كمال انجام می داد و عكس‌ها و شواهدش را برای مدیر می فرستاد؛ وظیفه‌هایی كه تقریبا تمامشان انزوا و خشونت بود، مثل این نمونه‌ها:
مرحله اول- به كمك یك تیغ، عبارت «f57» را روی دستت حك و نتیجه را برای مدیر بازی ارسال كن.
مرحله دوم- راس ساعت 04:20 صبح از خواب بلند شو و چند فیلم ترسناك كه توسط مدیر برایت ارسال شده را ببین.
مرحله سوم- به موازات سیاهرگ، روی بازویت سه مرتبه خراش بینداز (این زخم‌ها نباید عمیق باشند). از نتیجه عكس گرفته و برای مدیر بازی ارسال كن.
مرحله چهارم- یك نهنگ روی كاغذ بكش و بعد، تصویر آن را برای مدیر بفرست.
مرحله پنجم - اگر برای تبدیل شدن به یك نهنگ آماده‌ای، عبارت «Yes» را با استفاده از تیغ روی بدنت حك كن. اگر هنوز آمادگی نداری، باید تنبیه شوی! مجازات تو این است كه چندین جای بدنت را با تیغ برش بدهی...!
و این مراحل آنقدر ادامه پیدا می‌كرد كه به اعلام نهنگ بودن از سوی فرد بازی‌كننده و ایجاد تصویر نهنگ روی بدن می‌رسید و در نهایت یعنی در مرحله 50 باید این دستور اجرا شود: از یك ارتفاع بلند به پایین بپر.
3072
انتشار دهنده: علیرضا فولادی