دختر مرحوم شریف زاده: كاش هنرمندان قبل از مرگشان به جامعه‌ی موسیقی معرفی شوند

به گزارش روز سه شنبه ی خبرنگار موسیقی ایرنا، استاد ابراهیم شریف زاده، یكی از آخرین بازماندگان نسل طلایی موسیقی دانان موسیقی مقامی خراسان، شامگاه 21 آذر به رحمت حق پیوست. دختر آن مرحوم در گفتگوی كوتاهی درباره ی پدر هنرمندش گفت: خدا را شكر، همه ی مردم از ایشان رضایت داشتند. پدرم به كسی بدی نكرد، مال حرام به خانه نیاورد و در حدّ توانش به مردم خدمت كرد.
وی ادامه داد: پدرم مؤذن مسجد بودند و در راه موسیقی، تأثیر بسزایی بر موسیقی مقامی، به ویژه موسیقی آوازی منطقه‌ی تربت جام گذاشتند؛ و «سرو خرامان» از آثار بسیار خوب پدرم است. پدرم غزلیات عارفانه‌ی بسیار خوبی می‌خواندند و استادان از نحوه‌ی ادای كلمات حین خواندن و معلومات ایشان حیرت می‌كردند. حال كه ایشان از میان ما رفته، می‌فهمیم چه گوهر گران‌بهایی را از دست داده‌ایم.
وی درباره ی حمایت‌های مالی بخش دولتی نیز گفت: از نهادهای مختلفی كمك ها و حمایت هایی صورت گرفت و دفتر موسیقی (آقای فرزاد طالبی) و مؤسسه‌ی هنرمندان پیشكسوت (آقای سیدعباس عظیمی) به پدرم كمك مالی كردند.
دختر مرحوم شریف‌زاده در پاسخ به این پرسش كه آیا شاگردی از استاد به جا مانده است؟ اظهار داشت: بله؛ آقای صادق شریفی‌نسب، رئیس اداره‌ی فرهنگ و ارشاد باخرز، از شاگردان پدرم هستند كه به سبك ایشان آواز می‌خوانند.
وی همچنین گفت: امیدوارم قدر هنرمندان را بدانند؛ بهتر است هنرمندان قبل از مرگشان به جامعه‌ی موسیقی معرفی شوند ضمن اینكه تا وقتی زنده هستند به یادشان باشند و به آنان بها دهند. پدر من مشكل مالی و اقتصادی نداشت.
هوشنگ جاوید از پژوهشگران موسیقی نواحی ایران، چند روز پیش در مصاحبه با هنرآنلاین، ضمن اشاره به كمك های دفتر موسیقی به استاد شریف زاده كه در سال های پایانی عمر استاد صورت گرفت، گفته بود: «این هنرمند [استاد شریف زاده] هم زمان با وقوع انقلاب تا مدتی بیكار شده بود و از سویی جفایی از جانب جامعه به ایشان روا داشته شد كه این هنرمند به ناچار مدتی شغل غسالی را انتخاب كرد. هر چند بعد از آن دوباره به هنر او توجه شد اما شریف‌زاده هیچ گاه با توجه به همه ی استعدادهایی كه داشت، آن جایگاهی را كه درخورش بود پیدا نكرد».
استاد شریف زاده، خواننده و آهنگساز موسیقی مقامی، بود كه آهنگ‌های معروفی چون «سرو خرامان»، «دلبر رعنا» و «دختر عموجان» را خلق كرده است.
استاد محمد ابراهیم شریف زاده متولد شهر باخرز از توابع استان خراسان رضوی بود. این استاد موسیقی مقامی را از نوجوانی آغاز كرده بود و با مرحوم استاد غلامحسین سمندری همكاری نزدیكی داشت كه این همكاری سال های سال طول كشید و آلبوم موسیقی «خون‌پاش و نغمه‌ریز» حاصل همین همكاری است.
اذان معروف استاد شریف زاده كه به شیوه‌یی منحصر به فرد خوانده شده، توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود معطوف كرده‌ است.
فراهنگ**3067** 1823خبرنگار: امیرحسین دولتشاهی* انتشار دهنده: طاهره نبی اللهی