گرچه همه جناح هاي سياسي، احزاب و جريان ها برآمده و مولود انقلاب هستند اما در رويه ها، خط مشي ها و حتي دولت هايي كه برآيند اين تفكرها بوده اند، مي توان تفاوت هاي چشمگيري را مشاهده كرد.
در سالهاي اخير حجم مواجهه جريان ها، احزاب و نخبگان سياسي كشور به ويژه در رسانه ها و تريبون هاي مختلف و مناظره ها بسيار زياد و قابل تامل شده كه گاه گره گشا نموده اند و گاه خود بر گره هاي ديگر افزوده اند!
اما آنچه نبايد از ذهن دور داشت همانا قرباني شدن «اخلاق» و آداب ويژه و شاخص عرصه سياست داخلي است كه در بيشتر موارد باعث تسري اين رويه ها به سطوح اجتماعي و لايه هاي پايين تر جامعه شده است.
براي اين منظور كافيست مناظره هاي انتخاباتي رقيبان در انتخابات سال 88 را يادآوري كنيم كه چگونه براي از ميدان به در كردن رقيب، هر حربه اي مباح و روا شمرده شد.
با روي كار آمدن دولت تدبير و اميد و بازگشت عقلانيت به ادبيات سياسي و كشورداري ايران، رويكردها تا حد زيادي تغيير كرد و روحاني نشان داد كه نه اهل انتقام از كسي است و نه گروكشي و توسل به رفتارهاي غير پهلوانانه سياسي كه البته از يك حقوقدان نيز چنين توقعي مي رود .
واقعيت آن است كه اكنون دكتر روحاني سكاندار اصلي و اجرايي كشور است و كسي بهتر از او نمي داند كه براي گردش بهتر امور و اجراي برنامه هاي توسعه اي همه جانبه، دستمايه اي به نام همدلي، هم افزايي و روح تعامل جناح هاي سياسي را نياز دارد زيرا از تنش و بگو مگوهاي بيهوده چيزي عايد كشور نمي شود و حتي اختلالي عميق در برنامه هاي راهبردي و اجراي سياست هاي دولت بخصوص در حوزه هاي توسعه اي نيز به شمار مي آيد.
درست به همين دليل بود كه رئيس جمهوري در ضيافت افطاري كه به تازگي با حضور فعالان سياسي برگزار شد، بر اهميت اخلاق سياسي تاكيد كرد و اينكه اگر در انتخاباتي قهرمان نشديم، دست كم پهلوان بمانيم.
هميشه گفته مي شود كه قهرمان شدن آسان است اما حفظ قهرماني و از آن مهمتر داشتن روحيه پهلواني يك ضرورت است؛ نكته اي كه در ديدار مذكور مورد تاكيد آقاي روحاني هم قرار گرفت زيرا وي به نيكي مي داند كه از تنش ها و بي اخلاقي هاي سياسي، تنها بدخواهان كشور هستند كه دلشاد مي شوند و البته باعث هدررفت انرژي و بسياري از منابع و سرمايه هاي ملي مي شود.
پيشنهاد موثري كه رئيس جمهوري در اين ضيافت افطاري ارائه كرد، نشست هاي ماهانه ميان جناح هاي سياسي براي ايجاد روحيه همدلي و تعامل بود، كه به نظر مي رسد يكي از خلاء هاي موجود در اتمسفر سياسي كشور، نبود تعامل و جبهه گيري هاي بيهوده با پرچم هاي مختلف جناحي و جريان هاي سياسي است و نكته ديگر اينكه چنين پيشنهادي نشانه اي از عملكرد فراجناحي دولت دارد كه مي تواند ثمره خوبي براي كشور در پي داشته باشد زيرا حافظه تاريخي ملت ما از تنش هاي بيهوده، كشمكش هاي درون مجلس، دولت و... مملو شده و چوب خط صبر و تحمل مردم هم كه سياسيون را به نوعي الگوها و برآيند رفتار نظام مي دانند نيز پر شده است.
به هر حال موتور محركه سياسي و ساير تحرك هاي توسعه اي در كشور را بايد نخبگان و رهبران فكري هر جامعه اي به شمار آورد كه در نخستين بازخورد، طيف «اليت» يا برگزيده جامعه را با خود همنوا مي كنند و با قدرتي كه اين طيف اجتماعي در اقناع سازي افكار عمومي دارند، مي توان به روند رو به جلو در توسعه و ايجاد يك جامعه آرام و پايدار كمك كرد.
باز هم يادآوري مي شود كه نياز امروز كشور آرامش، همدلي و همگرايي ميان همه جناح ها و جريان هاي سياسي است كه اگر رويه اي پهلوانانه در پيش بگيرند و «نه» محكمي به تفكرات ماكياوليستي بگويند، مي توان بارقه هاي اميد و رستگاري ملي را احساس كرد.
*خبرنگار ايرنا در كرمانشاه
در دهه هاي اخير و با شكل گيري 2 جناح سياسي و اصلي كشور يعني اصلاح طلبان و اصولگرايان، گفتمان و كنش و واكنش هايي را هر روز در ميان صفحات روزنامه ها، خبرگزاري ها، تريبون ها و شبكه هاي مجازي شاهد هستيم.