لایروبی نكردن رودخانه ها درد كهنه مازندران– فاطمه قنبری قادیكلایی*

از 140 رشته رودخانه موجود در مازندران براساس اظهار نظركارشناسان و مسئولان مربوطه 120 رودخانه وحشی كه با هر بارندگی امكان سیلابی شدن آنها زیاد است و بعضا جاری بودن این رودخانه ها در داخل و حاشیه شهرها و روستاها بجای اینكه فرصت و عرصه ای برای بهره وری باشد زمینه ساز بروز مشكلات و چالش های فراوان بویژه سیل و آبگرفتگی شده است.
حدود 500 كیلومتر از هشت هزار كیلومتر مسیر رودخانه های مازندران از داخل و حاشیه شهرها و روستاها عبور می كنند كه ساختمان های تجاری و مسكونی زیادی در مسیر عبور این رودخانه ها وجود دارندكه بدلیل لایروبی نشدن، براثر بارندگی و بالا آمدن آب رودخانه ها به سیلاب تبدیل شده و خسارت های زیادی را به همراه می آورد.
سیلاب های چند سال اخیر و تخریب ساختمان های تجاری و مسكونی در حاشیه رودخانه ها در مازندران را شاید بتوان از آن بعنوان تجربه ای برای نشان دادن عواقب لایروبی نكردن به موقع حریم و محدوده رودخانه ها به شمار آورد.
بهره گرفتن از تجربیات یكی از اصول مهم زندگی است و باید از تجربه بروز حادثه سیل و تخریب و فروریختن 22 واحد مسكونی و تجاری مرداد ماه امسال در سوادكوه، وقوع سیل سالهای 91 و 92 دربهشهر و كشته شدن شش شهروند بهشهری و خسارت بیش از 800میلیارد ریالی به مناطق مسكونی، تجاری و زیرساخت ها را آیینه عبرت برای چاره اندیشی و اجرای راهكارهای مناسب برای جلوگیری از بروز چنین حوادثی نام برد.
هرساله در مازندران شاهد بروز چندین سیلاب هستیم اما نكته مهم این است چرا برای حل این مشكل اقدامات لازم و اساسی مربوط به لایروبی انجام نمی شود و یا اگر هم انجام می شود لاك پشتی است كه اگر این كارها صورت بگیرد دیگر نه از آن خسارت های میلیاردی خبری خواهد بود و نه از بیچارگی و بدبختی هم استانی ها.
حال كه مازندران از جهت تعداد رودخانه و از جهت طول رودخانه ها در مقایسه با دیگر استان های كشور در ردیف اول قرار دارد به همین جهت ایجاب می كند به این رودخانه ها توجه ویژه ای شود تا از وقوع حوادثی كه ضرر به جان ، مال مردم و سرمایه های ملی می شود ، جلوگیری شود .
*خبرنگار ایرنا در مازندران