۲۰ خرداد ۱۳۹۴، ۱۳:۰۷
کد خبر: 81641015
T T
۰ نفر
آل خليفه با انهدام مساجد شيعيان به تهديدهاي تروريستي داعش دامن زد

تهران - ايرنا - شيخ ميثم سلمان مسوول بخش آزادي هاي ديني ديده بان حقوق بشر بحرين گفت: رژيم آل خليفه با انهدام مساجد شيعيان به تهديدهاي تروريستي داعش دامن زد.

به گزارش پايگاه اينترنتي شبكه ماهواره اي اللؤلؤه، شيخ سلمان خاطرنشان كرد: دولت بحرين بطور مستقيم در جنايت انهدام 38 مسجد متعلق به شيعيان در سال 2011 دست داشت و همين امر باعث شد تا گروهك تروريستي داعش تشويق به انجام اقدامات مشابه در منطقه شود.

وي گفت: رژيم آل خليفه با مورد تعدي قرار دادن مساجد و مكانهاي عبادت و ويران كردن، آتش زدن و مورد هدف قرار دادن آنها در بحرين باعث رواج يك بدعت پليد و خطرناك شده است.

شيخ سلمان تصريح كرد: مكاتب تكفيري و تهديدهاي داعشي و فرهنگ قلع و قمع و انهدام مساجد با ويران شدن مساجد شيعيان توسط رژيم آل خليفه در بحرين شكل گرفت و در منطقه رشد و گسترش يافت.

وي تاكيد كرد: رسانه هاي گروهي وابسته به آل خليفه در بحرين در انتشار فرهنگ دشمني با شيعه نقش بسزايي ايفا كردند و بطور مستمر باعث انتشار تنفر در جامعه شدند تا آنجا كه دامنه آن به رسانه هاي گروهي كشورهاي همجوار رسيد.

مسوول بخش آزادي هاي ديني ديده بان حقوق بشر بحرين افزود: رسانه هاي گروهي مزبور با اتهامات مختلف به شيعيان و نام بردن از آنها به عنوان 'صفوي' و متهم كردن ايشان به نداشتن روح ميهن دوستي و ديگر صفات زشت و ناپسند افكار عمومي اهل تسنن را عليه آنان تحريك كردند.

شيخ سلمان از مقامات رژيم آل خليفه خواست تا به مسووليت ملي و تاريخي خود عمل كرده و عوامل دست اندركار جنايت انهدام غيرقانوني مساجد را تحويل دادگاه عادلانه دهند و تمامي مساجد ويران شده را در محل اصلي آنها از نو بسازند.

مردم بحرين چهار سال قبل، همزمان با شروع قيام هاي مردمي در منطقه اعتراضات خود را عليه رژيم مستبد و خودكامه حاكم آغاز كردند و با اينكه اين امر از همان ابتداي اعتراضات، شكل مسالمت آميز و دور از خشونت داشت، رژيم آل خليفه در نهايت شقاوت و وحشي گري با معترضان برخورد كرد.

گرچه قيام مردم بحرين از چهار سال قبل رسماً آغاز شد ولي مبارزات پنهان و غيررسمي انها به سالها قبل باز مي گردد؛ رژيم آل خليفه كه تنها بخش كوچكي از جمعيت بحرين را نمايندگي مي كند از چند دهه قبل با برقراري نظامي مستبد و فرقه گرا، ظلم و بي عدالتي آشكاري را عليه اكثريت مردم اين كشور كوچك كه عمدتاً از شيعيان مي باشند اعمال كرده است؛ بسياري از فرصت هاي شغلي و مناصب اداري و حكومتي در انحصار وابستگان، عوامل و طرفداران آل خليفه مي باشد و اكثريتي كه اين رژيم آنها را شهروند درجه 2 تلقي مي كند از حقوق ابتدايي و آزادي هاي اجتماعي و سياسي بي بهره هستند.

از مشخصه هاي بارز انقلاب مردم بحرين، عدم وابستگي آن به قدرت هاي خارجي است و همين نكته، علت اصلي نگاه خصومت آميز قدرت هاي استعمارگر به اين انقلاب مي باشد.

درحالي كه دولت هاي استعمارگر و مجامع تحت سيطره آنها براي موارد مشابه و حتي كم اهميت تر اشك تمساح مي ريزند و تحت عنوان نقض حقوق بشر و عدم رعايت دموكراسي مرثيه سرايي مي كنند، در مورد بحرين كاملاً رفتار تبعيض آميزي در پيش گرفته اند و همين برخورد گزينشي و يكجانبه كافي است تا ادعاهاي دروغين آنها اثبات شود.

اين دولت ها و مجامع در قبال حكومت اقليت آل خليفه بر اكثريت مردم بحرين هيچ حساسيتي نشان نداده و در برابر ظلم و ستمي كه اين رژيم در حق ملت بحرين روا داشته،چشم فرو بسته اند.

رژيم منامه با پشت گرمي همين حمايت هاي ضدانساني و خائنانه است كه به قلع و قمع انقلابيون پرداخته و سياست سركوب را به اوج رسانده است.

آنچه مردم بحرين مطالبه مي كنند كاملاً روشن و مطابق منشورها و مقررات مجامع جهاني است. مردم بحرين خواستار برگزاري انتخابات آزاد در اين كشور و برقراري حكومتي مردمي مي باشند ولي حاميان خارجي رژيم بحرين، به دليل منافع نامشروعي كه در اين كشور جستجو مي كنند به اين خواسته به حق مردم بي اعتنا هستند.

آمريكا، به دليل آنكه در بحرين پايگاه نظامي دارد از بيم به خطر افتادن آن، بي شرمانه از حكومت بحرين حمايت مي كند و به حاكمان مستبد و خودكامه آل خليفه، چراغ سبز نشان مي دهد تا با هر روش ممكن صداي اعتراض مردم را خاموش سازند. آمريكا و همدستانش كه با توسل به حربه تبليغاتي استقرار دموكراسي و دفاع از آزادي، در سوريه بحران ايجاد كردند و آشكارا از افراطي ترين و وحشي ترين تروريست ها حمايت كردند، اما در بحرين رفتار كاملاً منافقانه اي در پيش گرفته اند. آمريكايي ها در طول چهار سال سركوب و اقدامات ضد بشري حكام بحرين، حتي حاضر به انتقاد شفاهي از آل خليفه نيز نشده اند.

در كنار غرب به سركردگي آمريكا، عربستان نيز در سركوب قيام مردم بحرين، موثرترين كمك هاي نظامي را در اختيار آل خليفه قرار داده است. حمايت رياض از بحرين، پنهان نبوده است و چهار سال قبل، اندكي پس ازآن كه گستردگي موج قيام مردم بحرين چيزي نمانده بود كه پايه هاي كاخ ستم حاكمان مستبد بحرين را فرو بريزد، ارتش عربستان وارد ميدان شد و در كنار نيروهاي سركوبگر بحرين به قلع و قمع انقلابيون پرداخت.

اين دخالت نظامي آشكار عربستان در بحرين در شرايطي صورت گرفت كه رياض، گستاخانه انقلابيون بحريني را به داشتن ارتباط با برخي كشورهاي منطقه از جمله، جمهوري اسلامي ايران متهم مي كرد درحالي كه جمهوري اسلامي ايران اگر مي خواست مي توانست يك روزه كار آل خليفه را يكسره كند.

قطعاً اگر مداخله نظامي رياض نبود انقلاب مردم بحرين سرنوشت ديگري پيدا مي كرد و چه بسا اين قيام اكنون به پيروزي رسيده بود.بدين ترتيب، ارتش عربستان و مقامات رياض علاوه بر اينكه در جنايات رژيم آل خليفه شريك هستند و دستشان به خون مردم بحرين آغشته است، يكي از موانع اصلي به ثمر رسيدن انقلاب اين مردم محسوب مي شوند.

آنچه اقدامات رژيم آل خليفه و توطئه هاي حاميان آنرا بي اثر و بيهوده مي سازد اين است كه انقلاب مردم بحرين پوياتر و قدرتمندتر از گذشته ادامه دارد و نشانه بارز آن، حضور گسترده مردم در صحنه مبارزه پس از گذشت چهار سال از آغاز قيام است. مردم بحرين در آغاز پنجمين سال انقلاب خود، مصمم تر از قبل، در صحنه حضور دارند و رژيم آل خليفه با اينكه با همفكري حاميانش، همه ترفندها را براي شكست انقلاب و وادار ساختن مردم به عقب نشيني، به كار بسته ناكام مانده است.

زنداني كردن شيخ عيسي سلمان، دبيركل جنبش اسلامي الوفاق، تازه ترين حربه اي بود كه رژيم آل خليفه به كار گرفت ولي اين اقدام نيز نتوانست كمكي به اين رژيم كند.

تمامي حوادث و شواهد موجود حكايت از آن دارند كه انقلاب مردم بحرين تا پيروزي نهايي از حركت نمي ايستد و شكست، سرنوشت محتوم رژيم مستبد آل خليفه خواهد بود. در آن صورت، اين حاميان رژيم بحرين هستند كه بايد رسوايي حمايت از آل خليفه را متحمل شوند.

اين واقعيتي غيرقابل انكار است كه دوران حاكميت حكومت هاي خانداني و موروثي در منطقه به سر آمده است. اين حكومت ها، هر چند، مدتي با برخورداري از حمايت هاي ارتجاع عرب و قدرت هاي استعماري بتوانند سر پا بمانند ولي در نهايت چاره اي غير از تسليم شدن در برابر اراده ملت ندارند.

خاورم ** 1487 **1275