ليلاز در اين مقاله كه هشدار هاي خود را خطاب به 1+5 و مسولان داخلي مطرح كرده است، نوشت: بحران اقتصادي كنوني ايران، دستكم چهارونيم سال پيش از شروع رسمي تشديد تحريمها «ظاهر» شد و مقدمات آن حتي متعلق به دوران قديميتر است. تورم 30درصدي و رشد اقتصادي 8/0درصدي سال 1387 گواه اين مدعاست. به علاوه، با يا بدون حل مساله تحريم، اقتصاد ايران قطعا از ركود خارج خواهد شد و در كمتر از يكسال آينده، رشد را از سر خواهد گرفت.
در بخش ديگري از اين مقاله آمده است: علاوه بر نادرستي تصور، توانايي غرب براي به زانودرآوردن ايران، توجه غيرمعمول به اثر تحريمها «خطرناك» نيز هست؛ از آنرو كه بر فرض – محال – تندادن به يك مصالحه غيرشرافتمندانه از سوي تهران، اين مصالحه بيش از تكرار «معاهده ورساي» در پايان جنگ جهاني اول و تحميل يك شكست خفتبار به آلمان كه به ظهور هيتلر و جنگ جهاني دوم با 60ميليون كشته انجاميد، به بار نخواهد آورد. غرب و بهويژه ايالات متحده آمريكا، يك بار نيز چنين تحميلي را در ماجراي كودتاي 28 مرداد 1332 تجربه كرده و آثار تاريخي و فراموشناشدني آن را بر ذهن ملت ايران و در روابط دوجانبه ديده و چشيده است. اين روزها و رفتارهاي گروه موسوم به 1+5 اعم از حركتهاي غيرديپلماتيك فرانسويها و بعضا زيادهخواهيهاي اقتصادي و گرانفروشيهاي چينيها و هنديها و فرصتطلبي روسها و فشارهاي سياسي آمريكاييها را ملت نه فراموش خواهد كرد و نه خواهد بخشيد؛ چنانكه هيچيك را در 200سال گذشته فراموش نكرده و نبخشيده است.
به نوشته شرق: «جامعه جهاني» بايد از ضعيف پنداشتن ايران و تلاشي براي كسب حداكثر امتياز با اين تصور كه ايران هرگز از ضعف اقتصادي امروز خود به درنخواهد آمد، دست بردارد و از بازي با آتش كه گيرم يك يا دو دهه بعد دامنگير منطقه و جهان خواهد شد، باز ايستد.
سعيد ليلاز در هشدار دوم خود، خطاب به مسوولان اقتصادي كشور مي افزايد: بحران اقتصادي كنوني ايران اساسا منشا دروني و داخلي دارد و تنها با تمركز بر داخل و حلوفصل مسايل بنيادي دروني آن از جمله ذليلشدن توليد در هشتسال گذشته، سركوب تورم داخلي با سرريزكردن واردات، تخريب فضاي عمومي كسبوكار، بيثباتشدن سياستهاي اقتصادي و روزمرگي آن، فراريدادن سرمايههاي مادي و انساني داخلي، افزايش تصدي و دخالت دولت در اقتصاد و تلاش براي حلوفصل آنها ميتوان به اوضاع اميد بست و رشد را به اقتصاد برگرداند. اين اهداف و نيز ضرورت گريز از وضعيت كنوني بزرگتر و سترگتر از آن هستند كه بتوان با سياستهاي مقطعي و دمدستي ناشي از ترس بدترشدن اوضاع به تغيير شرايط اميد بست.
روزنامه شرق در شماره امروز خود همچنين در گزارشي تحت عنوان ' يك گام تا توافق هسته اي' نوشت: دستيابي به توافق با ايران، انگيزه اي شد تا وزراي خارجه كشورهاي 1+5 براي بار دوم راهي مذاكرات هسته اي در ژنو شوند.
خبرنگار اعزامي اين روزنامه به ژنو در گزارش مفصل خود ضمن تشريح فضاي مذاكرات مي نويسد: مذاكرات دوم در ژنو كه حدود 10 روز پيش در همين شهر پاييزي پي گرفته شد، به مرز توافق نزديك شده بود.گزارش ها نشان مي دهد كه گره اصلي مذاكره بر سر كلمات است و مذاكره كنندگان به پيش نويس توافقي رسيده بودند كه فرانسه به عنوان يكي از اعضاي 1+5 موارد بيشتري به به آن توافق اضافه كرد.
همين موجب شد كه ايران نيز مذاكره براي پيش نويس را ادامه ندهد اگرچه اعضاي هيات ايراني از ابتداي مذاكره ژنو اعلام كردند كه متن جديدي روي ميز مطرح نيست.
به نوشته اين روزنامه، ظريف عصر جمعه بعد از ديدار با نماينده ويژه سازمان ملل در سوريه گفته بود: 'بالاخره امروز بايد معلوم شود در اين دور از مذاكرت مي خواهيم به نتيجه برسيم يا به بحث بيشتري نياز است.'
1396
تهران - ايرنا - روزنامه شرق در سرمقاله امروز (شنبه) خود تحت عنوان '2 هشدار' به قلم سعيد ليلاز اقتصاد دان نوشت: اقتصاد ايران بسيار بيش و پيش از آنكه برخاسته از تحريمها باشد، از كاركرد دروني و سوء مديريت حاكم بر آن ظرف هشتسال گذشته ناشي شده است.