وقتی سکوت و آرامش از جنگل رخت برمی بندد
...............................................
رشت، خبرگزاری جمهوری اسلامی 22/09/86
داخلی.اقتصادی.منابع طبیعی.جنگل.
بولدوزر دل جنگل های انبوه تالش را می شکافد و به پیش می رود، چوپان و
خانواده اش که نظاره گر ماجرا هستند، هستی خود را بر باد رفته می بینند.
چوپان بخت برگشته و همسرش که بر شیب جاده درحال ساخت، زانوی غم در بغل
گرفته به نابودی میراث گذشتگان خود می نگرند.
آنان نمی توانند به سادگی از خاطرات گذشته و از یک عمر زندگی در کنار
آبشارهای میان جنگل، آواز دلنواز پرندگان و از جنگلی که چون مادر با شیره
وجودی خودش سالیان دراز آنان را سیراب کرده، دل بکنند.
آنان هفت ماه از فصل سرد سال را در کلبه های محقرانه عشایری در دل جنگل
می گذرانند و در طول سال از علف ها برای چرای دام های خود استفاده می کنند.
هر کدام از تک خانوارهای جنگل نشین که هکتارها جنگل و مرتع در اختیار
دارند را می توان در مقایسه با زندگی تجملی و پر مصرف امروزی به عنوان بی
نیازترین انسان های عصر یاد کرد.
شیوه زندگی و همزیستی با طبیعت سبب شده است که این هموطنان سخت کوش و
تولیدکننده تقریبا از خدمات دولتی بی بهره شده و نسبت به مظاهر شهرنشینی
بی نیاز شوند.
این زندگی طبیعی از آنان انسان های مستقل ، خودبسنده و قانع به حداقل
امکانات رفاهی بار آورده است.
چشمه ها و رودخانه های جاری داخل جنگل آب لوله کشی ، نور سوسوی فانوس و
مهتاب شب ، برق آنان و دره ها و تپه های جنگلی پر پوشش را نیز می توان به
عنوان کوچه و خیابان برای آنان تصور نمود.
بولدوزر همچنان چراگاه چوپان را می شکافد و درختان واقع در مسیر را یکی
پس از دیگری نقش بر زمین می کند.
مسیر موقتی که قرار است برای رسیدن به چند درخت تنومند و علامت گذاری
شده، ایجاد شود!! تا پس از قطع آنها، خودروهای سنگین این درختان تنومند
را به ناکجاآباد حمل کنند.
ریزش صخره و سنگ و گل و لای ناشی از جاده سازی بخش وسیعی از چراگاه
زمستانی چوپان را هدف قرار داده است.
درختان، نهال ها و درختچه های خزان زده و گونه های همیشه سبز که در شیب
تند حاشیه مسیر قرار دارند نیز آماج سنگ های پرتاب شده قرار گرفته اند.
می توان دید که چگونه این درختان و نهال ها که بسختی در پرتگاه و شیب های
تند روییده اند به راحتی نابود می شوند.
چوپان که جز جنگل، علف و گوسفند چیزی دیگری را نمی شناسد بانگاه به
آسمان آبی از میان شاخ و برگ درختان سربه فلک کشیده راش ، ممرز و بلوط که
پراز خاطرات رنگارنگ زندگی اوست لحظه ای به آینده خود می اندیشد.
"فتحعلی یزدانی" از گله داران چراگاه های جنگلی "بازکم خوار" ساکن در
منطقه پرشیب ارتفاعات پره سر شهرستان رضوانشهر، در گفت و گو با گروه خبری
ایرنا نسبت به جاده سازی در حریم چراگاه گوسفندان خود قبل از ساماندهی
اعتراض دارد.
وی که به دلیل آنچه بر سرش آمده ناراحت است، عنوان می کند که در شکایت
به منابع طبیعی استان گیلان خواستار روشن شدن تکلیف خود و خانواده اش
شده است.
وی می گوید: 250 راس گوسفند دارد و گوسفندهای وی از آبان ماه تا پایان
اردیبهشت ماه در این منطقه از علف های طبیعی جنگل استفاده می کنند.
وی افزود: در شیوه زندگی دامداری آنها هیچگونه ذخیره زمستانی برای دام
وجود ندارد و آنان به امید سفره سخاوتمند طبیعت زندگی می کنند.
یزدانی می گوید: با تخریبی که بر اثر جاده سازی صورت می گیرند گوسفندانم
برای زمستان دیگر غذایی برای خوردن نخواهند داشت.
وی گفت: زورم به این بولدوزرهایی که چراگاه های گوسفندان مرا تخریب می
کنند و آسایش خانواده ام را به خطر انداخته اند نمی رسد.
وی از مسوولان می خواهد قبل از بهره برداری و تخریب چراگاه ها فکری برای
وی و خانواده اش کرده و تکلیفش را روشن نمایند.
به گفته وی در منطقه بازکم خوار پره سر به غیر از خودش شش گله دار دیگر
نیز زندگی می کنند و هنوز نسبت به ساماندهی آنها اقدام نشده است.
وی افزود: در مجموع 300 تا 400 میلیون ریال برای ساماندهی به هر خانوار
پرداخت می شود که با این پول نمی توان شغل آبا و اجدادی خود را تغییر داد
و زندگی در شهرها را برگزید.
ضمن اینکه یزدانی عنوان می کند که جنگل نشینانی که در چارچوب طرح صیانت
از این منطقه کوچانده شده اند چندان وضع و روزگار خوبی ندارند.
یزدانی می گوید: من حرفه ای جز این کار ندارم و درصورتی که از اینجا بروم
کاری برای انجام دادن نخواهم داشت.
وی به سرنوشت دو پسرش اشاره می کند که به رغم اینکه توانسته اند با مشقت
زیاد دیپلم بگیرند به دلیل نداشتن کار در شهر به نزد آنان بازگشته اند.
شرکت شفارود یکی از بزرگترین شرکت های دولتی بهره بردار جنگل در شمال
کشور است که 130 هزار هکتار از 565 هزارهکتار جنگل های استان گیلان از
منطقه شفت تا تالش را تحت پوشش آن قرار دارد.
مدیرعامل شرکت سهامی جنگل شفارود در گفت وگو باایرنا گفت : درظرف دو
سال اخیر50 خانوار جنگل نشین و دام های آنها از جنگل خارج شده اند که 30
درصد هزینه کوچ جنگل نشینان در محدوده فعالیت، برعهده این شرکت است.
"محمد یوسفی فرد" از جنگل نشینان و چرای دام آنان به عنوان مهمترین عامل
تخریب جنگل های شمال یاد می کند.
وی افزود: این شرکت سومین تولیدکننده چوب در کشور محسوب می شودو تاکنون
1600 کیلومتر در داخل این جنگل ها جاده سازی انجام داده است.
یوسفی فرد همچنین عنوان می کند که این شرکت تنها مجری بوده و نوع و محل
بهره برداری توسط گروه های تخصصی سازمان جنگل هامشخص و نشانه گذاری می شود. ک/4
619/1552/508
شماره 064 ساعت 10:49 تمام