هزاره سوم، دهکده جهانی و ضرورت توجه به ارتباطات بومی
#
تهران ، خبرگزاری جمهوری اسلامی 88/02/26
فرهنگی.هزاره سوم.دهکده جهانی
فردا روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی است و به همین بهانه در یادداشتی
به سیر تحول ارتباطات و روابط عمومی و ورود آن به دهکده جهانی می پردازیم
از سالهای دهه هفتاد میلادی که موضوع دهکده جهانی با رونمایی تلویزیون
های جهانی، جنبه علمی و ملموس تری نسبت به تئوری های قبلی، پیدا نمود و
از زمانی که بسیاری از رفتارها و وقایع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه
جهانی در شعاع موضوع رسانه ای گروهی شکل گرفت، دنیای هسته ای، دنیای T, I
دنیای فن آوری نانو و ... جای خود را به استیلای مفهومی داد، که به عصر -
ارتباطات < معروف شد.
عصر ارتباطات نامی است که به حق روی زمانه ای گذاشته شده که محور تمامی
علوم، فن آوری، سیاست و اجتماع ارتباطات است و حوزه سیطره رسانه ها،
بالاتر از همه قوای سیاسی و نظامی و تکنولوژیک، خودنمایی می کند.
از این رو، اهمیت نظریه های ارتباطی در دوره حاضر بیش از فلسفه پردازی
های دوران کهن و نظریات اقتصادی و سیاسی دوران نو تلقی شده است و به همین
دلیل روابط عمومی ها به عنوان بازوی ارتباطی -نهادها< از مهمترین بخش
های اثرگذار به شمار می روند.
روابط عمومی های کشور ما، در کنار نقاط درخشان و نکات قابل ستایش،
ایرادات و مشکلات گوناگونی را در حوزه ساخت و محتوا، متحمل می شوند. اما
به نظر می رسد مهمترین مشکل این بخش بسیار مهم در روزگار ما، فقدان
برنامه عملی مبتنی بر کارآمدی ها و اقتضائات بومی برای تحقق آرمان هاست.
این فقدان واقعی، باعث ناهمگونی بین تجارب و تئوری های روابط عمومی شده
است به نحوی که فرآیند عملیاتی اطلاع رسانی و تبلیغات حضوری و مجازی دورتر
از حد انتظار و میزان اقتصاد، به نظر می آید.
به نظر می رسد که موارد آتی، برخی از مشخصات ارتباطات بومی و به تبع آن
روابط عمومی بومی که نیاز صاحب نظران و دست اندرکاران این موضوع در کشور
ـ آنهم حسب اقتضاء هزاره سوم ـ است ، باشد:
الف. توجه به ویژگی های بومی و فرهنگی مخاطبین در طراحی شیوه های کارآمد
تبلیغاتی.
ب. بهره گیری از ادبیات فرهنگی بومی و ملی برای ساختارسازی پیام براساس
ذهنیت های تاریخی، فرهنگی و روان شناختی دیداری .
ج. بهره گیری از سابقه ایرانی ـ اسلامی تبلیغات برای طراحی سامانه انسانی
ـ تکنولوژیک رفتار و برگشت فرآیند انتقاد، پیشنهاد و سایر نیازهای روابط
عمومی در حوزه ارتباط انسانی.
تعریف وظایف جدید فرهنگی باید براساس دیدگاه های بومی (ایرانی ـ اسلامی ) و
برحسب نیازهای روزگار قابل توجه باشد.
دربحث پیش بینی فرآیند مستمر ارتباطات انسانی برای هم گامی با ضرورتی به
نام نظام مشارکت کارکنان ، فهم دو موضوع و پژوهش برای دست یافتن به آن
اهمیت زیادی دارد:
اول آنکه گنجینه معارف کهن کشور ما که میراث دار هزاران سال سابقه تمدنی
است به خوبی واکاوی شود و موارد مرتبط همانند درهای دست نیافتنی، استخراج
گردد.
دومین موضوع، مطالعه تطبیقی برای پیدا کردن راه و جایی مناسب برای جاگیری
در افق رسانه ای نوین است که این جاگیری بدون استفاده از الگوی نوین
تکنولوژیک و بدون توجه به سرعت لحظه ای تغییرات ارتباط دیجیتالی و نوآوری
های عرصه تبلیغات، امکان پذیر نخواهد شد .
و ما نیز باید با این نگاه آنچنان حرکت کنیم که -رسانه < روابط عمومی،
برآیندی از نیازهای بومی و پاسخی آمیخته با میراث فرهنگی ـ ارتباطی کهن و
ظرفیت های تکنولوژیک هزاره سوم شود.
از : رضا رسولی
//9132
