" خرمنکوب ها " تنها امنیت را جستجو می کنند (قسمت اول )
#
تهران بزرک، خبرگزاری جمهوری اسلامی 29/03/84
داخلی.اجتماعی.حاشیه.شهرک خرمنکوب (مفید)
گزارش: آرزو نیکنام
"امنیت"، یکی از نیازهای اساسی و طبیعی بشر است و این مساله انسان های
اولیه را به غارنشینی سوق داد که آغاز تشکیل اجتماعهای شهری نشینی بود.
با گذشت زمان و توسعه علوم، توقع انسان از امنیت بالا رفت.
هریک از ما چنانچه بخواهیم خانه ای در نقطه ای از تهران بخریم به اولین
نکته ای که توجه داریم، منطقه و ناحیه ای است که خانه در آن قرار دارد این
همان توجه به امنیت است.
اما حاشیه نشینان به این موضوع بی توجه بوده اند برای آنها اولین چیزی
که مهم بوده، داشتن سرپناه است حال این سرپناه در کجا واقع شده و یا چه
حد می توان در آن احساس آسایش و امنیت کرد مورد توجه نبوده زیرا اولویت
های دیگری در زندگی آنها وجود داشته است.
حاشیه نشینان در جستجوی امنیت اقتصادی به کلان شهر تهران روی آورده اند.
اما با آمدن به چنین نقاطی نه تنها آنچه را که تصور می کردند به دست
نیاوردند، بلکه امنیت اقتصادی و آرامش زندگیشان نیز به حداقل کاهش یافت.
اهالی "شهرک خرمنکوب" نیز از این دست حاشیه نشینان هستند.
"شهرک خرمنکوب" در ناحیه پنج شهرداری منطقه 18 واقع شده، 4 هکتار
وسعت و بیش از 800 نفر جمعیت دارد.
این شهرک که به تازگی "شهرک مفید" نام گرفته است از شمال به خیابان
المهدی، از جنوب به اتوبان آزادگان، از شرق به رودخانه کن و از غرب به
شهرک طالقانی منتهی می شود.
بیشتر ساکنان آن از استان های کردستان، همدان، زنجان و اردبیل به این
منطقه کوچ کرده اند و به کارگری در کارخانه های آسفالت، ویتانا و دست فروشی
مشغولند و از این طریق به سختی روزگار می گذرانند.
*امنیت کجاست ؟
به محض پیاده شدن از ماشین و رسیدن به "شهرک خرمنکوب" اولین چیزی را
که احساس کردیم نداشتن امنیت بود، واژه ای آشنا که شاید تا قبل از آمدن به
"خرمنکوب" برای ما ناآشنا بود.
نگاه های سنگین اهالی نیاز به امنیت را در ما بیشتر می کرد همان طور
که خیره خیره به ما می نگریستند زیر لب سخن می گفتند، اما نمی دانستیم چه
می گویند و به چه چیزی می اندیشند.
دیری نگذشت که از آنچه که در دلشان می گذشت با خبر شدیم و پای صحبت ـ
هایشان نشستیم.
خانه هایی کوچک که ساخته دست خود اهالی بود در میان بیابانی قرار گرفته
بیابانی که با کاشته شدن چند درخت خشک به زعم اهالی "باغ" نام گرفته است.
"شهرک خرمنکوب" در این ساعت از بعداز ظهر یعنی پنج و سی دقیقه بسیار
شلوغ به نظر می رسد، زنان و دختران در کنار خانه ها با پهن کردن زیراندازی
در گرمای طاقت فرسا، گرم گفت و گو هستند.
*آیا واقعا این جا شهرک مفید است ؟
وارد خیابان مفید که خیابان اصلی شهرک است می شویم مغازه ای کوچک توجه
مارا به خود جلب می کند.
زنی حدودا 45 ساله که فروشنده مغازه است و به زبان فارسی به سختی
صحبت می کند از مشکلاتش این چنین می گوید: در این جا به سختی روزگار می
گذرانیم علاوه بر این که امنیت نداریم از داشتن حداقل امکانات فرهنگی و
تفریحی نیز بی بهره هستیم.
دختر 18 ساله این زن آذری زبان، به میان حرف مادر پریده و می گوید:
اسم این شهرک به "مفید" تغییر یافته است اما نمی دانم چرا؟ در حالی که
اصلا برای اهالی وجه مثبتی ندارد. به این جا هیچ گونه رسیدگی نمی شود گویا
که در این شهرک انسان زندگی نمی کند. نمی دانم شاید هم می دانند و برایشان
مهم نیست. آیا اینجا واقعا شهرک مفید است ؟
مگس های فراوان مغازه کلافه مان کرد، بیرون آمدیم، در هوای گرم دنبال
سایه هستیم اما دریغ از درختی پربار و سرسبز.به یاد "ماهشهر" می افتم، شهرکی
سرسبز و رویایی. "ماهشهری" که یکی از حاشیه های سرسبز منطقه18 بوده و شاید
کمتر از خصوصیات حاشیه نشینی برخوردار بوده و چنین مکانی را در سطح شهر
تهران نیابیم.
خانه ها زنجیر وار به یکدیگر وصلند و آخرین خانه ای که در کوچه ها واقع
شده اند همسایه بیابن و خاک است ، همان جایی که محل امنی برای معتادان است
ادامه دارد.........................
تهرام/ک/آ.ن/682