رقابت هسته ای هند وچین /تسلیحات اتمی دهلی نو مدرنیزه می شود

به گزارش ایرنا،چین ،پاكستان و هند به عنوان سه كشور جنوب و شرق آسیا كه دارای مناقشات مرزی گسترده ای با هم می باشند به ترتیب 250 ،120 و 110 بمب اتمی دارند.
هند هرچند در مقایسه با دیگر رقبای منطقه بمب اتمی كمتری دارد ولی با احتساب 650 كیلوگرم پلوتونیوم ذخیره شده این كشور،می تواند ادعا كرد كه دستكمی از همسایه غربی خود ندارد.
دهلی نو به همراه چین ،آمریكا و روسیه دارای توانمندی كامل سه گانه اتمی در دریا،هوا و زمین است .
جنگنده های سوخو 30 ام كی آی،میگ 29 و جنگنده چند منظوره میراژ 2000 هند قادر به حمل تسلیحات اتمی است.
زیردریایی هسته ای بومی 'آی ان اس آریهانت' نیز از دیگر قابلیت های هند دراین عرصه است.
به عقیده كارشناسان، افزایش توان و برنامه گسترده اتمی هند، بیشتر برای مبارزه با قدرت روزافزون چین است.
تحلیل گران با توجه به افزایش تنش هند با چین و پاكستان،افزایش قدرت بازدارندگی این كشور را برای تامین امنیت این كشور ضروری می دانند.
كارشناسان اتمی آمریكا با انتشار مقاله ای در مجله الكترونیكی 'افترمیدنایت' كه روز جمعه در رسانه های هند منتشر شد ادعا كردند كه هند برای رقابت با چین در حال مدرنیزه كردن زرادخانه اتمی خود است.
'هانس ام كریستن' و'روبرت اس نوریس' در این مقاله كه با عنوان'نیروهای اتمی هند در سال 2017' منتشر شد نوشتند هند در حال ساخت موشكی است كه می تواند تمام چین را از پایگاه های جنوبی این كشور هدف قرار دهد.
در ادامه این مقاله آمده است: تخمین زده می شود كه هند حدود 600 كیلوگرم پلوتونیوم تولید كرده باشد كه این مقدار برای تولید 150 تا 200 كلاهك هسته ای كافی است.اما تمام پلوتونیوم تولید شده در هند به سلاح اتمی تبدیل نشده است.
این كارشناسان پیش بینی می كنند هند بین 120 تا 130 كلاهك اتمی تولید كرده باشد.
در بخش دیگری از این مقاله با اشاره به تمركز هند بر بازدارندگی اتمی با پاكستان در سالهای گذشته آمده است دهلی نو با مدرنیزه كردن سلاح های اتمی خود توجه بیشتری بر بازدارندگی با چین معطوف كرده است .
این كارشناسان در ادامه با اشاره به تلاش هند برای توسعه سیستم های جنگی اضافه كردند هم اكنون هند هفت سیتسم جنگی اتمی از جمله دو هواپیما، چهار موشك بالستیك زمینی و یك موشك بالستیك دریایی را برای استفاده از تسلیحات اتمی خود در نظر گرفته است .
دهلی نو همچنین در حال توسعه چهار سیستم هسته ای دیگر از جمله موشك های دوربرد زمینی و دریایی است كه تا یك دهه روند توسعه آنها تكمیل می شود.
'كریستنسن و نوریس' ادعا كردند موشك دو مرحله ای آگنی 2 هند با سوخت جامد با برد 2000 كیلومتر كه نسل پیشرفته تر موشك آگنی 1 است با تمركز بر هدف قراردادن مناطق غربی، مركزی و جنوب چین توسعه یافته است.هرچند هم اكنون نیز هند با استفاده از موشك آگنی 4 می تواند تقریبا تمام چین از جمله شانگهای و پكن را از مناطق شمال شرق هند مورد هدف قرار دهد.
دهلی نو همچنین در حال توسعه موشك بالستیك قاره پیما آگنی 5 با برد بیش از پنج هزار كیلومتر است .
به عقیده كارشناسان، هند با افزایش برد موشك آگنی 5 قادر خواهد بود كه پایگاههای خود را در مركز و جنوب هند و دورتر از مرزهای مشترك با چین مستقر كند.
هند افزایش توان تسلیحات هسته ای را لازمه دستیابی خود به عنوان قدرت بزرگ منطقه ای می داند.
هرچند تداوم برنامه هسته ای هند انتقادهای زیادی را متوجه كشوری كه حتی پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای را امضا نكرده،كرده و حتی منجر به تحریم این كشور پس از آزمایش های هسته ای در سالهای 1974 و 1998 شد ولی پس از مدتی این تحریم ها لغو شد.
آمریكا به شرط تكرار نشدن آزمایشات هسته ای، برخوداری هند از توان هسته ای به رسمیت شناخت.
بسیاری از كارشناسان ،چراغ سبز آمریكا به تامین كنندگان مواد مورد نیاز هسته ای ،جلب اعتماد غرب توسط هند و معیارهای دوگانه آمریكا را از دلایل توسعه سلاح های هسته ای هند می دانند.
بسیاری از كارشناسان ،شكست هند از چین در سال 1962 و آزمایش هسته ای پكن در سال 1964 را انگیزه ای قوی برای توجه دهلی نو به تسلیحات هسته ای می دانند.
هند بیش از اینكه برای غلبه بر چین به تسلیحات اتمی نیاز داشته باشد برای برقراری توازن قدرت و مشاركت در رهبری آسیا به این تسلیحات نیازمند است.
آساق**267*انتشار دهنده:احمدعلی خلیل نژاد