در ادامه اين يادداشت به قلم مصطفي داننده مي خوانيم: در يك ساختمان، آب هر روز قطع مي‌شد. قطعي آب زندگي اهالي اين ساختمان را مختل كرده بود. اهالي تصميم گرفتند مدير ساختمان را عوض كنند. مدير ساختمان عوض مي‌شود. مدير جديد تصميم مي‌گيرد در اولين گام مشكل قطع شدن آب را حل كند.
مدير جديد ساختمان با سازمان آب و فاضلاب مذاكره مي‌كند. متخصصين را به ساختمان مي‌آورد تا مشكل را پيدا كنند. مشكل پيدا مي‌شود و آب ديگر قطع نمي‌شود. بعد از حل شدن مشكل، برخي از اهالي ساختمان به صورت طلبكارانه به سراغ مدير جديد آمدند و گفتند چرا اينقدر فشار آب ضعيف است؟ اين چه وضع مديريت است؟ اهالي ساختمان فراموش كرده بودند اصلي ترين مشكل اصلي‌شان قطع شدن آب بود و تنها خواسته‌شان از مدير جديد حل اين مشكل بود.
اين مثال را گفتم تا به دولت روحاني و برخي خواسته‌ها از دولت يازدهم برسم. روحاني وقتي به قدرت رسيد اوضاع كشور چندان مطلوب نبود. مردم يك روز صبح در دولت گذشته وقتي از خواب بيدار شدند ديدند همه چيز در ايران حدود سه برابر گران شده است.
قيمت‌ها هر روز بالا مي‌رفت. ثبات در كشور تبديل به واژه‌اي غريبه شده بود. يا بهتر بگويم آرزويي بود دست نيافتني. در اين فضاي گراني‌هاي هر روزه، عده‌اي در عرض چند ماه به چنان ثروتي دست پيدا كردند كه مردم عادي طي سال‌ها كار نمي‌توانند به آن دست پيدا كنند.
مردم ديگر عادت كرده بودند وقتي از خواب بيدار مي‌شوند قيمت جديد دلار و سكه را از هم بپرسند.
در زماني كه محمود احمدي‌نژاد در خردادماه سال 1384 به عنوان رييس دولت نهم انتخاب شد، دلار 898 تومان بود و 8 سال بعد و در زماني كه حسن روحاني در انتخابات سال 1392 پيروز ميدان شد، نرخ دلار به حدود سه برابر افزايش يافت؛ به طوري كه متوسط قيمت نرخ دلار در خردادماه 1392، 3579 تومان بود.
بر اساس گزارش‌هاي بانك مركزي دلار طي 8 سال دولت‌هاي نهم و دهم 298.5 درصد گران شد. مديريت احمدي‌نژاد در كشور باعث شد تا دلار از 898 تومان در زمان دولت اصلاحات به 3579 تومان برسد. اين افزايش قيمت دلار تاثير مستقيمي در كاهش قدرت خريد مردم داشت. قيمت كالاهاي توليدي و مصرفي در اين زمان چند برابر شد. نمونه بارز اين معنا بالا رفتن سرسام آور قيمت خودرو بود.
همين افزايش قيمت‌ها باعث شده بود تا احمدي‌نژاد كشور را با تورم 32 درصدي به حسن روحاني تحويل دهد. طبق اعلام مركز آمار ايران، نرخ تورم در آذرماه سال 95 به 7. 2 درصد رسيده است. اين در حالي است كه خود احمدي‌نژاد كشور را تورم 10 درصد از دولت اصلاحات تحويل گرفت.
در حال حاضر قيمت دلار ثابت مانده است. پايين و بالا شدن قيمت دلار و سكه تنها در حد چند تومان است. مردم ديگر وقتي از خواب بيدار مي‌شوند دغدغه گراني دلار و سكه را ندارند.
در دولت گذشته پرايد به عنوان خودروي مورد استفاده مردم حدود هفت يا هشت ميليون بود. در همين دولت اين خودرو ارزان قيمت براي مردم تبديل به خودروي گران شد. مردم براي اين خودرو بايد حدود 20 ميليون پول مي‌دادند. با آمدن روحاني قيمت پرايد ثابت ماند و امروز مردم 22 ميليون براي اين خودرو هزينه مي‌كنند. اگر روحاني نبود شايد مردم با اين خودرو را با چندين برابر قيمت مي‌خريدند.
اين روزها پيامي به صورت طنز در فضاي مجازي در حال چرخيدن است كه به خوبي حكايت از ثبات دولت روحاني دارد. در اين پيام آمده است:« احمدي‌نژاد وينستون پونصد تومني تحويل گرفت، پنج هزار تومني تحويل داد. الان چهارساله وينستون پنج تومنه»
برخي اين ثبات را مي‌بيند اما بازهم مي‌خواهند مشكل آفريني كنند و بگويند چرا هيچ چيز ارزان نشده است؟
ثبات مهم‌ترين سوغات روحاني براي كشور است. ثباتي كه به واسطه عقلانيت و اعتدال در كشور حاكم شده است. شايد اگر رياست دولت دوازدهم به فرد ديگري برسد بازهم شاهد برهم خوردن بازار و بالا رفتن سرسام آور قيمت‌ها باشيم. به زبان ساده تر بگوييم اگر روحاني نباشد بازهم به زمان احمدي نژاد بر مي‌گرديم.
*منبع: پايگاه خبري عصر ايران/26 فروردين 96
** اول ** 1337- انتشار دهنده: خداوردي اسدي كوردلو
تهران- ايرنا- پايگاه خبري عصر ايران در يادداشتي نوشت: روحاني وقتي به قدرت رسيد اوضاع كشور چندان مطلوب نبود. مردم يك روز صبح در دولت گذشته وقتي از خواب بيدار شدند ديدند همه چيز در ايران حدود سه برابر گران شده است.