۲۵ تیر ۱۳۹۵، ۱۶:۳۶
کد خبر: 82149934
T T
۰ نفر

جواد نكونام از دنیای فوتبال خداحافظی كرد

۲۵ تیر ۱۳۹۵، ۱۶:۳۶
کد خبر: 82149934
جواد نكونام از دنیای فوتبال خداحافظی كرد

تهران- ایرنا- كاپیتان پیشین تیم ملی فوتبال ایران با صدور اطلاعیه ای به صورت رسمی از دنیای بازیگری خداحافظی كرد.

به گزارش ایرنا، جواد نكونام كه 151 بازی و 38 گل ملی در كارنامه دارد، سال گذشته از بازی در تیم ملی كناره گیری كرده بود. كارلوس كی روش سرمربی تیم ملی ایران مدت هاست تمایل دارد كه این هافبك 35 ساله به كادر فنی این تیم ملحق شود.
نكونام كه فصل گذشته برای تیم العربی قطر بازی می كرد، امروز (جمعه) با صدور اطلاعیه ای به صورت رسمی از دنیای بازیگری خداحافظی كرد.
متن بیانیه نكونام به شرح زیر است:
به نام خداوند بخشاینده مهربان
بله...جمعه دلگیر است و مخصوصا عصرجمعه و برای من از این به بعد جمعه ها دلگیرتر خواهد بود.
بچه كه بودم وقتی میگفتند كفش هایش را آویخت فكر میكردم باید كفش هایم را از جایی آویزان كنم ولی بعدها فهمیدم كه با آویزان كردن كفش خیلی از آرزوهایت هم آویخته خواهد شد.
ساعت از حول و حوش 2 بامداد گذركرده.... به دور از هیاهوی شهر و تمام سال های حضور روی زمین چمن؛ به این فكر میكنم كه قصه فوتبالم قرار است، امروز، 25 تیرماه سال 95 به پایان برسد.
این یك پایان همیشگی نیست. من خیلی زود باید به دنیای جدیدی در كار حرفه ای پا بگذارم و بازهم به فوتبال بازمی گردم اما خداحافظی هایی هستند كه بدون بازگشت هستند و مثل یك درد برای همیشه روی قلب ما باقی می مانند. به گمانم شما هم امروز مثل من، هنوز خداحافظی هادی نوروزی و مهرداد اولادی را باور نكرده اید. شاید شما هم فكر میكنید هنوز خداحافظی ناصرحجازی، احدی، همایون بهزادی، مجید سبزی، غلامحسین مظلومی و همه آن چهره های به یاد ماندنی، یك دروغ است. دروغی كه نمیتوانیم آنها را باور كنیم.
اگربخواهم قصه فوتبالم را بازگو كنم، باید ماه‌ها بنویسم. از نخستین روزی كه در لیگ برتر با پاس شروع كردم، هزار و یك قصه و حرف دارم. اگر بخواهم بگویم چه شد و چه گذشت و از چه جاده‌هایی عبور كردم، حوصله تان سر می رود به همین دلیل ترجیح میدهم از آخر فوتبالم شروع كنم. برای هیچ فوتبالیستی شیرین تر از این نیست كه با پیراهن تیم محبوبش خداحافظی كند، ولی افسوس كه نگذاشتند...
با تمام احترامی كه برای باشگاه سایپا قائلم، دوست نداشتم فوتبالم را در ایران با پیراهنی جز استقلال تمام كنم و سرانجام چیزی كه همیشه حدسش را میزدم، رخ داد؛ خداحافظی نكردن با پیراهن آبی. امروز اما از این بابت به هیچ وجه ناراحت و دلخور نیستم چراكه شانس آن را داشتم با بدرقه كودكانی برای همیشه از دنیای بازیگری خداحافظی كنم كه پاكترین دلهای دنیا را دارند. همانها كه با دعاهای شان نقشی پررنگ در صعود تیم ملی به جام جهانی برزیل داشتند. این بچه ها حالا عضوی از خانواده من هستند و برای همیشه عضو خانواده ام باقی می مانند.
حالا فیلم دوران فوتبالم با تمام سختی‌ها و خوشی‌هایش از مقابل چشمانم می‌گذرد. دو دوره بازی در جام جهانی و افتخار پوشیدن 151 بار پیراهن ملی طی هفده سال، عنوان پرسابقه‌ترین بازیكن تاریخ آسیا در لالیگا، گل صعود اوساسونا در جام یوفا، گل به آ.اس رم، لاتزیو، تیم ملی شیلی، تیم ملی سوئد، باز كردن دروازه رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو، بستن بازوبند كاپیتانی در لالیگا مقابل بزرگان دنیا و... پروردگار را شكر می‌گویم از اینكه مستطیل سبز، همواره در برابر من و رویاهایم سخاوتمند بوده. باید از تمام هوادارانی كه در این سالها از من حمایت كردند و همیشه یاورم بودند، تشكر ویژه ای كنم چون جواد نكونام بدون آنها، هیچ بود؛ به ویژه استقلالی های عزیز كه خود من در كودكی و نوجوانی عضوی از آنها بودم و روی همان سكوها، تیم محبوبم را تشویق میكردم.
باید از پرسپولیسی ها هم تشكر كنم كه در تیم ملی سالها در كنار دیگر هواداران از من حمایت كردند. از تك تك هواداران فوتبال ایران تشكر می كنم. هیچ هواداری در طول فوتبالم به من بی احترامی نكرد و این برایم یك دنیا ارزش دارد. ممنون تبریزی ها، اصفهانی ها، مشهدی ها، شیرازی ها، تهرانی ها و ممنون تمام مردم خوب ایران هستم. اگر چیزی گفتم كه ذهن هر یك از آنها را آزرد، ببخشند و حلالم كنند.
در این سال ها با جمعی از بهترین مربیان كار كار كرده‌ام و از هر كدام، درس‌های بزرگی فرا گرفته‌ام. از پرویز ابوطالب عزیز نخستین مربیام گرفته تا دكتر ذوالفقار نسب، محمود خان یاوری، فرهاد كاظمی، همایون شاهرخی، ابراهیم قاسمپور، منصور خان پورحیدری، مصطفی دنیزلی، برانكو، كارلوس كی‌روش، علی دایی و ... همینطور مربیانی كه در خارج از ایران به من چیزهای زیادی آموختند. دست تك تك آنها را میبوسم و امیدوارم شاگرد خوبی برایشان بوده باشم و باعث سربلندی شما عزیزان بوده باشم.
دست یكایك اعضای خانواده‌ام را هم می‌بوسم برای سال ها صبر و حمایت و خون دل، تا جواد نكونام به سلامت از ابتدای مسیر فوتبال به پایان راه برسد.
پدر عزیزم كه فوتبالیست شدنم را مدیونش هستم، مادر مهربانم كه قبل هر بازی با دعای او وارد زمین می شدم، برادرانم كه مثل كوه پشتم بودند و هستند و همسرم كه در همه حال همیشه كنارم بود.
سپاسگزارم از گزارشگران و روزنامه‌نگاران ورزشی كه فوتبال بدون انتقادها و تمجیدهای آنها قابل تصور نیست. كسانی كه در سرما و گرما همیشه كنار فوتبال بوده اند، بدون آنكه چشمداشتی داشته باشند.
برای من هیچ چیز در دنیا قابل قیاس با نشاندن لبخند شادی روی چهره مردم كشورم نیست. به عنوان كسی كه با فوتبال، دور جهان چرخیده و فرهنگ‌های مختلف را دیده، حالا كه لحظه خداحافظی‌ام فرا رسیده است، بار دیگر صادقانه و صمیمانه می‌گویم: ملتی كه من كوچكترین عضو آن هستم، شایسته بهترین‌هاست.
ورزشی 2024/1724
۰ نفر