سريالي كه به نوه نماينده مجلس بازي نداد

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، همه بچه ها نسبت به شغلی كه پدر و مادرشان دارند، حساس هستند، این حساسیت زمانی آشكارتر می شود كه قرار باشد سر كلاس درس در میان جمع شغل والدینشان را علنی كنند.

حال اگر پدر و مادر شغلی از سطوح بالای اجتماعی داشته باشند، كودك با افتخار بلند به همكلاسی ها و دیگران اعلام می كند كه پدرش پزشك، معلم، خلبان و یا هر شغل پر طمطراق دیگری است. اما اگر پدر یا مادر از طبقات پایین اجتماع باشند، دنیا بر سر كودك خراب می شود و دنبال هزاران راهی می گردد كه حقیقت را از دیگران پنهان كند.

حالا همین نگاه كودكانه به دنیای مشاغل بزرگترها دستمایه تولید یك مجموعه مستند داستانی شده است؛ مستندی كه دست اندركاران شبكه دو تلاش می كنند آن را به نوروز 92برسانند اما 'بیژن شكرریز' تهیه كننده و كارگردان، نوروز را زمانی مناسب برای این كار نمی داند.

گروه تولید از اوایل دی ماه كار را آغاز كردند و تاكنون 17 قسمت از این مجموعه 52 قسمتی آماده پخش شده است؛ گروه این روزها در یكی از مدارس منقطه 18 تهران مشغول ضبط پلان های مربوط به پسربچه ای به نام 'علی' است كه مادرش مستخدم مدرسه است و او با نگاه حسرت آمیز، از روی پله های مدرسه، تلاش و كوشش مادرش را برای كسب روزی حلال تماشا می كند.

قرار است مادر مشغول جمع آوری زباله هایی باشد كه دانش آموزان روی زمین ریخته اند اما وزش باد پاییزی، برنامه ریزی گروه تولید را به هم می ریزد و حالا همه به دنبال آشغال ها در حیاط مدرسه به این سو و آن سو می دوند.



** نگاه كودكان را به مشاغل دنبال می كنیم

در حدفاصل آماده سازی صحنه برای ضبط پلان های مدرسه، 'بیژن شكرریز' كارگردان و تهیه كننده مجموعه 'من و بابام، من و مامانم' درباره روند تولید این مجموعه توضیح داد: داستان مجموعه از طرف شبكه دو پیشنهاد و چون قصه جذابی داشت و قرار بود كرامت انسان ها را فارغ از جایگاه اجتماعی آنان بررسی شود، ساخت آن را پذیرفتم.

وی می گوید: همه انسان ها در ذات مشترك بوده و این مشاغلی كه در جامعه به عهده می گیرند، در حقیقت تلاشی برای كسب روزی حلال است.

شكرریز تاكید دارد كه در این مجموعه باید نگاه كودكان به شغل والدین به تصویر درآید و به همین خاطر باید در خلال داستان آن یاد بگیرند كه پدر و مادرشان هر شغلی كه دارند، عزیز و دوست داشتنی بوده و برای خانواده زحمت می كشند.

وی با تاكید بر اینكه از تجارب فیلمسازی خود درباره مشاغل خاص نیز در این سریال استفاده كرده است،گفت:شاید بچه هایی كه پدر و مادرشان پزشك و یا جراح و معلم باشند، با افتخار آن را به همكلاسی هایشان اعلام كنند اما اگر كارمند بهشت زهرا باشد، به طور حتم سكوت می كنند.

این كارگردان تلویزیونی تاكید كرد: بسیاری از كودكان به دلیل نوع شرایط اجتماعی اگر والدینشان شغل پیش پا افتاده ای داشته باشند،از بیان آن خودداری كرده كه من این تجربه را در ساخت فیلم 'آوای زندگان' داشتم.

وی بر این باور است كه بچه های این داستان بهانه ای هستند كه به جامعه بگوییم اینگونه نباید باشد و اصل كرامت انسانی است.



** از گوركن و مرده شور تا حذف مشاغل سیاسی

از كارگردان درباره مشاغلی كه قرار است در این مجموعه به تصویر كشیده شود، سوال شد كه وی گفت: برخی از مشاغل به متن اضافه شد؛ مشاغلی چون مرده شور، راننده آمبولانس بهشت زهرا و یا گوركن.

شكرریز افزود: شاید مشاغلی چون آتش نشان برای كودكان جذاب باشند اما وقتی با داستان خانواده ها همراه می شویم، می بینیم كه چه خطراتی با آن همراه است.

وی درباره اینكه آیا مشاغل سیاسی مانند نمایندگی مجلس نیز در این مجموعه بیان می شوند، گفت: مواردی از این دست در فیلمنامه وجود داشت مثلا قرار بود نوه یكی از نمایندگان مجلس روایت خود را از شغل پدر بزرگش بیان كند اما با این موضوع ها مخالفت كردم.

شكر ریز توضیح داد: نمی خواهم به مباحث سیاسی وارد شوم و دلم می خواهد با آدم هایی باشم كه هر روز از كنار آنها رد می شویم.



** پدر و مادرهای واقعی و فرار از سریال های آپارتمانی

حضور والدین و فرزندان در كنار یكدیگر را می توان یكی از نقاط قوت این كار دانست كارگردان سعی كرده است بدون استفاده از بازیگران حرفه ای و با تكیه بر نابازیگر یك روایت ساده از زندگی عامه مردم را بیان كند تا قالب مستند آن حفظ شود.

شكر ریز ادامه داد: دنبال ساخت سریال شیك نیستم و حسرت كارهای آپارتمانی به دلم مانده است.

وی می گوید: استفاده از نابازیگر كار را سخت كرده اما این رویه سبب می شود تا كار مستندگونه تر باشد.



** مصائب یافتن مكان، همه پول می خواهند

تهیه كننده 'من و بابام، من و مامانم' یافتن مكان (لوكیشن) را یكی از سختی های این كار می داند و می گوید: این مجموعه 52 قسمتی 70 لوكیشن دارد و در حالی كه سازمان ها باید از معرفی مشاغل در تلویزیون استقبال كنند، بابت همكاری پول می خواهند.



**شغل والدین دغدغه ذهنی كودكان

'فاطمه یاسینی' نویسنده این مجموعه است كه درباره ایده آن چنین می گوید: این حقیقت كه چرا برخی از بچه ها دوست ندارند شغل پدر و مادرشان را به دیگران بگویند و در مقابل برخی با افتخار آن را بیان می كردند، یكی از دغدغه های ذهنی من بود.

وی می افزاید: مجموعه 'من و بابام ، من و مامانم' سعی دارد منزلت مشاغل و خدمتی كه هر شغل به جامعه ارایه می كند، به بچه ها یاد بدهد و آنان بیاموزند كه باید به والدینشان افتخار كنند.

یاسینی ادامه می دهد: این مجموعه طیف وسیعی از مشاغل را در برگرفته است از مشاغل سطح پایین جامعه تا شغل هایی كه بسیاری آرزویش را دارند.

به گفته وی،ایده برخی از مشاغل نیز در حین تولید تهیه شد مانند كارگر معدن ماسه.

وی درباره اینكه چرا مشاغل سیاسی از فیلمنامه كنارگذاشته شد، توضیح می دهد: در ابتدای كار یكی دو مورد درباره مشاغل سیاسی نوشتم اما در گفت و گو با كارگردان به این نتیجه رسیدیم این اتفاق نیافتد زیرا ممكن است كار سفارشی به نظر برسد.



** حالا بیشتر مادرم را دوست دارم

'علی كاوش' پسربچه 12 ساله ای است كه در این قسمت قرار است روایتگر شغل مادرش باشد؛ مادرش خدمتكار یك مدرسه دخترانه است و او به مرور زمان نگاه خود را به تلاش ها و شغل مادر دقیق می كند.

علی كه قصد دارد در آینده به یك پلیس شجاع تبدیل شود، به خبرنگار ایرنا می گوید: قبل از اینكه در فیلم بازی كنم، فكر می كردم كه كار مادرم، كار راحتی اما الان فهمیدم كه چقدر سخت است. من به مادرم افتخار می كنم و او را دوست دارم.

فراهنگ(5)** 2025